Een rare, drukke dag. Het begint met het nalezen en autoriseren van interviews. Kost altijd meer tijd dan je denkt. Daarna een ontmoeting met oud-partijbureaumedewerker Marco Boers. Hij heeft zeer actief meegewerkt aan de vorige campagne en kijkt nu wat meer als buitenstaander toe. Ik wil graag van hem horen wat hem opvalt aan onze campagne en presentatie. Het is goed om af en toe te horen hoe het allemaal overkomt. Marco is enthousiast over de rap ‘Stem Rou!’. In de trein hoorde hij er jongens over discussiëren. Ze vonden het een “heel vette rap”. We bereiken er dus echt een andere doelgroep mee.

Daarna een interview met NRC Handelsblad – verschijnt waarschijnlijk zaterdag. Snel wat eten en dan toch maar even naar een debat met minister Hoogervorst van Volksgezondheid. Een paar jaar geleden heb ik bij de behandeling van de Koppelingswet een amendement ingediend om ervoor te zorgen dat illegalen in ons land wel de noodzakelijke medische zorg kunnen krijgen, en dat dit betaald wordt uit een noodfonds. Dat amendement is toentertijd aangenomen, maar er zijn signalen dat de minister aan de criteria voor medische noodzakelijkheid begint te knabbelen. Daar moeten we alert op zijn. Ik onderstreep in het debat dat het bepalen van medische noodzaak geen zaak is van politici, maar van medische specialisten en van hen alleen. Het lijkt erop dat Hoogervorst het daar mee eens is, maar we zullen de vinger aan de pols houden.

’s Middags ga ik samen met CDA-Kamerlid Kathleen Ferrier naar een boekpresentatie van het boek ‘De volken geroepen’, geschreven door Pieter en Helene Bos. Ik heb de aanbevelingstekst op de achterflap mogen schrijven.
Het boek gaat over het verbond dat God met de volkeren heeft gesloten. Elk land zou zijn eigen opdracht hebben. Ik zie het als een nieuwe dimensie in het gesprek over kerk en staat, geloof en politiek. Een kosmopolitische benadering die iets uitdagends heeft. Tegelijkertijd heb ik schroom dat te vertalen naar de concrete politieke werkelijkheid. Maar dat doet niets af aan de indringende manier waarop het boek geschreven is.

Ik geef een interview voor het NRCV-radioprogramma Knooppunt Kranenbarg en krijg een estafette-vraag van Mark Rutte over een generaal pardon voor vreemdelingen die langdurig in ons land wonen. Zelf stel ik een vraag aan Bas van der Vlies van de SGP: waarom heeft hij de motie niet gesteund van Wouter Bos en mijzelf om de no-claimregeling in de zorgverzekering af te schaffen? Ouderen, gehandicapten en chronisch zieken worden door deze regeling ten onrechte benadeeld, maar blijkbaar heeft Van der Vlies daar andere opvattingen over. Dat hoor ik graag van hem bij de volgende uitzending van het Knooppunt.

Intussen is het Schiphol-debat in volle gang. Tineke is er voor ons bij. Arie en ik wachten af of er zware moties worden ingediend, waarvoor we als Kamerleden allemaal moeten komen opdraven als er gestemd moet worden. Ik ga even in de zaal kijken en zie Pieter van Vollenhoven, voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid, daar zitten. We schudden elkaar hartelijk de hand. Het is een belangrijke dag, ook voor hem.

Als blijkt dat het debat geen zware politieke consequenties krijgt, ga ik naar huis. Het spannendste moment in het debat is als minister Hirsch Ballin moet erkennen dat zijn ministerie grote fouten heeft gemaakt met het rapport-Siepel over brandgevaar in cellencomplexen. Dat rapport heeft wel het ministerie, maar nooit de minister bereikt. Een ernstige zaak, waar de minister terecht zelf ook woedend over was, en die zeker personele gevolgen zal hebben. Dit onderwerp krijgt volgende week nog een vervolg.

Thuis zie ik op teletekst het bericht dat oud-collega Thom de Graaf benoemd is tot burgemeester van Nijmegen. Ik feliciteer hem per sms en krijg per ommegaande antwoord. Ik vind het geweldig voor hem, al was hij vast liever tot burgemeester gekozen dan benoemd.