Vandaag zit ik in een politieke rel, die gisteren is begonnen. Minister Verdonk beschuldigde mij er van dat ik haar uitzettingsbeleid vergeleek met fascisme. Ze las daarbij een citaat voor uit een Netwerk-uitzending. Ik zou haar uitzettingsbeleid vergelijken met de praktijk van fascisten, met Duitsers die in de Tweede Wereldoorlog ’s nachts joden uit hun huis haalden.

Een buitengewoon vervelende situatie. Ik vergelijk het beleid van Verdonk niet met het fascisme, ik heb het er niet mee vergeleken en ik wil het er niet mee vergelijken. Dat zou absurd en ongepast zijn. De joden werden naar vernietigingskampen gestuurd, dat is iets volkomen anders dan de uitzetting van uitgeprocedeerde asielzoekers naar hun land van herkomst. Dit heb ik ook letterlijk zo gezegd in het interview dat ik met Netwerk had.

De reden waarom ik aan die uitzending heb meegewerkt was een interview in de EO-zondagskrant Christenen in Contact. Daarin stond de opmerking dat uitzettingen soms, ook al is het een totaal andere situatie, doen denken aan de Tweede Wereld-oorlog. Met die opmerking, die aan mij werd toegeschreven, was ik ongelukkig. In het interview is weggevallen dat een aantal oudere mensen dat zo tegen mij gezegd heeft. Zij hadden die associatie met de oorlog op het moment dat ze ’s ochtends ontdekten dat vluchtelingen ‘s nachts uit hun huis waren gehaald. Zij beschrijven daarmee hun emotie.

Om te voorkomen dat bij iemand de indruk zou ontstaan dat ik van mening ben dat het uitzetten van asielzoekers vergeleken kan worden met het wegvoeren van joden, heb ik meegewerkt aan Netwerk. En vreemd genoeg citeert Rita Verdonk nu een uitspraak van mij uit die Netwerkreportage. Ze citeert me wanneer ik zeg dat ik haar beleid niet wil vergelijken met de handelwijze van de Duitsers en dat noemt ze schandalig.

Daar stopt mijn begrip. Ik wil er geen enkel misverstand over laten bestaan dat ik vergelijkingen tussen het asielbeleid en het fascisme ongepast vind. Maar een citaat waarin ik dat uitspreek vindt de minister ook al beledigend. Dan weet ik het niet meer.

Er worden tegenstellingen geschapen die er in feite niet zijn. Wie het Netwerk-interview gisteren heeft gezien of het artikel in CC heeft gelezen, kan weten dat ik geen oneerlijke vergelijkingen gemaakt heb en ook niet de bedoeling had om dat te doen.
Daarom vind ik dit een bijzonder vervelende situatie.

Ik wil aan een rechtvaardig asielbeleid werken met een breed draagvlak onder de bevolking, zonder verkeerde vergelijkingen, maar met de inzet om mensen die uitgezet worden en hun buren de gelegenheid te geven om afscheid te nemen.