De ochtend begint met opnames voor een filmpje voor de Micha-campagne. Deze internationale christelijke beweging voor gerechtigheid zet zich in voor de Millenniumdoelstellingen, zoals bestrijding van honger en armoede, gelijke behandeling van mannen en vrouwen en terugdringing van kindersterfte. Mijn politieke statement wordt opgenomen in de hal, maar dat heeft heel wat voeten in de aarde omdat er steeds groepen schoolkinderen en vrouwen passeren of even stil blijven staan. Ik moet een paar keer opnieuw beginnen, maar uiteindelijk staat er toch iets op de film. We moeten als rijk land ons best doen om de millenniumdoelstellingen te helpen bereiken. Dat vraagt wellicht om andere economische en politieke structuren, om inzet voor goede ontwikkelingssamenwerking en vooral: eerlijke handel.

Daarna heb ik een gesprek met vier Groninger SPW-studentes, die een paper moeten schrijven over politiek. Ik kan lang niet op alle verzoeken van studenten ingaan, maar deze meiden hebben een keer geluk. Vervolgens een interview met het SER-bulletin. De vragen zijn: wat is het beste en het slechtste geweest van het kabinet-Balkenende en wat zou een nieuw kabinet meteen moeten aanpakken?

Volgens mij liggen het beste en het slechtste van dit kabinet heel dicht bij elkaar. Het is goed dat het kabinet het prepensioen heeft aangepakt en heeft ingezet op langer werken, maar de manier waarop is bedroevend. De demonstratie op het Museumplein was een dieptepunt en het bewijs van de slechte communicatie van dit kabinet naar de sociale partners, er werd gedemonstreerd over iets waar iedereen het eigenlijk over eens is. Wat het kabinet het eerst moet doen, is op korte termijn vooral de koopkracht herstellen van chronisch zieken en gehandicapten, en op lange termijn: met een oplossing komen om de kosten van de vergrijzing op te vangen.

Aan het eind van de middag schuif ik aan bij het Radio 5-programma Desmet live. Een talkshow over kunst, cultuur, politiek en maatschappij. We praten onder meer over christelijke politiek en de aantrekkingskracht van de ChristenUnie. Een van de andere gasten is de Michael de Cock, schrijver van het boek ‘Hoe mensen sterven’. Hij bezocht zes maanden lang diverse palliatieve afdelingen in Vlaanderen, en is daarbij tot de conclusie gekomen dat godsdienstige rituelen rond de dood hebben afgedaan. Volgens hem kan euthanasie het nieuwe ritueel worden. Een ritueel waarin de stervende en de familieleden samen kiezen er een einde aan te maken.
Volgens De Cock kan zo’n eind heel mooi zijn, het lijkt mij een keuze uit armoede. Ik kies liever voor zorg tot het einde en voor maximale inspanningen om pijn beter te bestrijden. Want op dat punt kunnen we nog steeds vooruitgang boeken. Dat vind ik een keuze voor een menswaardige weg.