
Graag begin ik mijn bijdrage door namens mijn fractie een woord van waardering uit te spreken voor het door Tweede Kamerleden genomen initiatief. En dat doe ik niet omdat zo’n waarderend woord nu eenmaal een gebruik is in dit huis, maar omdat wij het recht van initiatief een warm hart toedragen en ons realiseren hoeveel energie, kennis, creativiteit en doorzettingsvermogen nodig zijn om aan dat recht praktische invulling te geven. Geen van de huidige verdedigers behoort tot de oorspronkelijke initiatiefnemers, maar dat laat de waardering onverlet.
Vandaag stemt de Eerste Kamer over de motie Karimi c.s.
De ChristenUnie vindt het opschorten van humanitaire hulp door Israël schandelijk. Het grote leed in Gaza raakt ons diep en het is essentieel dat hulpverleners hun werk kunnen doen. Ook andere aangekondigde acties van de regering van Israël, zoals de geplande inname van het zuiden van Gaza, zijn voor ons onacceptabel. Wij verwerpen de uitspraken van sommige Israëlische politici die oproepen tot de volledige vernietiging van Gaza.
Bij de voorbereiding van deze begrotingsbehandeling las ik de recent verschenen beknopte biografie over de eerste minister van onderwijs, J. Th. de Visser. Enkele parallellen met zijn huidige ambtsopvolger troffen mij: De Visser was een wetenschapper die in de politiek belandde, die pas met wat partijpolitieke horten en stoten zijn uiteindelijke politieke onderdak vond bij de CHU, een man met een groot hart voor het onderwijs die daar in 1918 in het kabinet Ruijs de Beerenbrouck werk van mocht maken en die er na een enthousiaste start als bewindsman al snel achter moest komen dat bezuinigingen op het onderwijs niet populair zijn en een goede onderbouwing behoeven.
Vandaag behandelen we de begrotingsstaten van het ministerie van Asiel & Migratie. Formeel stellen we volgende week bij de stemmingen enkel de begroting over 2025 vast.
We leven in een geopolitiek turbulente tijd. De wereldorde zoals we die kenden staat op losse schroeven. Dan gaat het niet alleen over onze directe veiligheid en de veiligheid van Europa. Onlangs werd bekend dat de Amerikaanse hulporganisatie USAID wordt ontmanteld, een organisatie die vorig jaar nog 42 procent van alle humanitaire hulp wereldwijd voor zijn rekening nam. Het wegvallen van deze hulp brengt talloze mensenlevens in gevaar. De allerrijkste landen trekken hun handen af van de allerarmste mensen op deze wereld. Dat zal ertoe leiden dat geweld en onderdrukking toenemen.
Het wetsvoorstel dat we vandaag bespreken, heeft als doel om de druk op de IND en het COA te verlichten door de beslistermijnen in asiel- en nareiszaken te verlengen.