Het is zaterdagavond. Ik ben achter mijn pc. gaan zitten om de week die achter me ligt aan mijn dagboek toe te vertrouwen. Ik kijk terug op een zware week. Na een heerlijke zondag begon dat al direct met de maandag. Ruim zestien uur ben ik die dag in touw geweest. Allereerst met de commissie TCI. Het is hard zwoegen om het eindrapport klaar te krijgen. Maar iedere week schuiven we weer wat op in het werk. Aan het eind van de dag ben ik naar Giessenburg vertrokken. Giessenburg ligt in de Alblasserwaard. Ik was daar uitgenodigd om op een voorlichtingsavond van DZ-Six Diervoeders een referaat te houden over het nieuwe Nederlandse mestbeleid. Ga er maar aan staan met een zaal (over) vol met boeren. Aan het eind van de avond werd ik afgezet bij een hotel in Gorichem. Daar heb ik de nacht doorgebracht en de andere morgen vroeg ben ik weer naar den Haag gegaan. Omdat de taxi niet kwam opdagen moest ik nog hardlopend door het centrum van Gorichem naar het station toe. Zo houd ik mijn conditie wat bij.

 

Dinsdag zoals altijd weer fractie. ’s-Middags was het afscheid nemen van good-old Jeltje van Nieuwenhoven en de griffier de Beaufort. Met deze twee mensen verdwijnt heel wat geheugen uit de kamer. ’s-Middags ook nog een groep studenten maatschappijleer gesproken. Altijd leuk om te doen.

 

Woensdagochtend was ik weer vroeg in den Haag. Allereerst een vergadering van het presidium. Dat was een tijd geleden. Weer een afscheid. Sharon Dijksma is vice-voorzitter van de PvdA-fractie geworden en zal daarom het presidium verlaten. Sharon haar lijstje met (zware) functies begint al aardig groot te worden. En dat voor iemand die nog maar 33 is. Vandaag voer ik een aantal gesprekken. Aan het eind van de dag nog een 3 ½ uur durend overleg over het onderwijsachterstandenbeleid met minister van der Hoeven. Er is wat verschil van mening binnen de coalitie over de uitleg van de motie Verhagen c.s. (de motie van 1 miljard waarin ook 100 miljoen euro beschikbaar wordt gesteld voor het onderwijsachterstandenbeleid). Duidelijk wordt dat de bezuiniging niet is teruggedraaid, maar dat er nieuw geld voor nieuwe doelen is gekomen. Of dat nu de bedoeling van CDA en D66 was, is de vraag. Ik ga woensdagavond nog naar huis. Kom daar om 21.30 uur.

 

Donderdag weer vroeg van huis. Om 10.00 uur begint opnieuw een vergadering van 3 ½ uur met minister van der Hoeven. Dit maal over het onderwijspersoneelsbeleid. Ik ben kritisch over de bezuinigingen die het onderwijs raken en daarmee ook gevolgen hebben voor de werkomstandigheden en plezier van het personeel. ’s-Middags ondermeer een gesprek met drie gedeputeerden uit Overijssel en Gelderland (over de WGR-plus) en mijn collega Myra Koomen (CDA) over het pachtbeleid. We moeten ook nog stemmen. Daarom kan ik pas aan het begin van de avond naar huis.

 

Vrijdag werk ik voor een groot deel thuis. Ik heb een gastles op het Greijdanus College afgezegd. Dat moet op een later moment maar. ’s-Avonds een spreekbeurt in Dedemsvaart. Ja, ook in het weekend moet er gewerkt worden.

 

Zaterdag ben ik aanwezig bij een ANV-Conferentie over taalbeleid in Dordrecht. Daar gaan we weer. Ik heb eerst mijn vrouw en kinderen bij familie in Waddinxveen afgezet. Daar wordt een viertal verjaardagen in de familiekring gevierd (waaronder alvast de mijne), maar zelf ben ik er grotendeels niet bij. Zo gaat dat soms. De conferentie is in die zin interessant dat een oude wens van de ChristenUnie (verankering van de Nederlandse taal in de grondwet) dichterbij lijkt te komen. Ooit hebben we al een initiatiefwetsvoorstel op dat punt ingediend met het CDA. Dat is destijds (1997) verworpen. Nu geeft de PvdA aan mee te zullen gaan. Omdat LPF en SGP hier ook voor zijn, lijkt de vereiste meerderheid voor een grondwetswijzing dichterbij te komen. Waar zo’n conferentie niet nuttig voor kan zijn.

 

Al met al een week waarin veel uren gemaakt zijn. Gelukkig hebben we zondag een uurtje meer. Ik weet nu al waar ik dat uurtje voor ga gebruiken. In de afgelopen week stond vooral het Europees Parlement in de schijnwerpers. Ik vind het persoonlijk een dieptrieste situatie. Een Eurocommissaris wordt helemaal doorgezaagd over privé-opvattingen. Hij geeft daar eerlijk antwoord op en krijgt dan het verwijt dat hij werk en privé-opvattingen niet goed uit elkaar weet te houden. Zo lust ik er nog wel een. Versta mij goed: ik vind het prima als het EP haar tanden laat zien. Dat werd wel eens tijd. Maar omdat nu te doen over de rug van deze commissaris! Het zegt ook iets over de wijze waarop veel europarlementariërs met de waarde van godsdienstvrijheid en meningsuiting omgaan. Maar goed, hij heeft zich inmiddels teruggetrokken. Nu nog even afwachten over mevrouw Kroes niet alsnog in de gevarenzone is terechtgekomen. Tijdens de Europese Top was onze minister-president weer aanwezig. Het is hem gegund. Dit zijn historische momenten. De vraag is nu wel welk parlement (al dan niet na een referendum) als eerste de grondwet niet zal ratificeren. Volgende week de verkiezingen in Amerika. Bush of Kerry? Ik denk dat Bush het gaat worden. Dinsdagnacht weten we meer. Als het tenminste geen herhaling van de vorige verkiezingen wordt.