Een vergaderloos weekje. Daar had ik naar uitgekeken. Het betekent niet dat ik niet gewerkt zou hebben. Maandag was ik zelfs nog in den Haag aanwezig. Vooral omdat de dames uit mijn gezin zo graag een keer in den Haag wilde winkelen. Ik zou TCI-vergadering hebben, maar die is uiteindelijk niet doorgegaan. Toch naar den Haag. Kon ik eindelijk mijn kamer eens goed opruimen. Dat was hard nodig. ‘s-Avonds weer terug in Zwolle. Voor het eerst na maanden met zoon Aron naar een wedstrijd van FC Zwolle geweest. De wedstrijd was niet om aan te zien (1-1 tegen FC Dordrecht), maar het feit dat ik daar met mijn zoon zat maakte veel goed.

 

Woensdagmiddag ben ik nog met twee asielzoekers (uit Nigeria en Liberia) en Aron naar Giethoorn geweest. Ze keken hun ogen uit. Op het moment dat ik met hen in een bootje over het water voer, ronde prinses Maxima tijdens een vergadering van de Raad van State haar inburgeringscursus af. Ik kon er door de ramen van een huis nog iets van zien. Het is zeer de vraag of mijn beide gasten ooit zover zullen komen. Hun situatie ziet er niet goed uit. Ze leren overigens snel. Als we na het boottochtje een kop koffie drinken in een restaurant neemt een echtpaar afscheid met het uitspreken van het woord ‘doei’. What’s doei?, wil de Nigeriaan weten. Ik leg hem uit dat dit een wat populaire manier van dag zeggen is. Als we weggaan roepen zowel de Nigeriaan als de Liberiaan ‘doei’. Zou Maxima op die manier ook afscheid van de dames en heren van de Raad van State genomen hebben?

 

Donderdagmiddag nog een werkbezoek afgelegd met mijn Zwolse collega’s Co Verdaas (en zijn medewerker Herman Wiersema) en Eddy van Hijum. We hebben het bedrijventerrein Hessenpoort in Zwolle bezocht. De Managing Director van het bedrijf Ferm (zie www.ferm.com) vertelde met veel enthousiasme over de handelscontacten met China. Tijdens het werkbezoek waren ook wethouder Knol (Economische Zaken) en de voorzitter van de ondernemersvereniging Hessenpoort aanwezig. Plezierig om in een kleine drie uur veel informatie mee te krijgen. Dit soort werkbezoeken vind ik altijd erg nuttig.

 

Vrijdagmiddag met Marjette naar Hardenberg gegaan. Daar woont mijn jongste (gehandicapte) zus Idelette in een gezinsvervangend tehuis. We zijn gezellig met haar gaan winkelen. Opvallend hoeveel mensen haar kennen en op straat en in de winkels aanspreken. Zo gaat dat in Hardenberg, zegt een mevrouw als ik mijn positieve verbazing laat blijken.

 

Politiek gezien is het ook een rustig weekje geweest. Staatssecretaris van der Knaap is nog steeds aan het snuffelen. Er lijken kleine openingen te ontstaan. Dat is hard nodig. Het CNV doet een dringend beroep op Balkenende om de leiding over te nemen. Het is te hopen dat hij weer op zijn benen kan staan. Ik denk dat volgende week de week van de waarheid zal worden. Er zal bewogen moeten worden. Als dat niet gebeurd zal de zaak verder escaleren. Merkwaardig overigens dat Lodewijk de Waal deze week in Nova aangaf dat de Tweede Kamer twee weken reces zou hebben. Ik heb er maar één in mijn agenda staan. Als hij zo al met (simpele) feiten omgaat, dan begrijp ik de moeite die sommige mensen met hem hebben. 

Dieptepunt van de week vind ik de uithalen van mijn collega van der Laan (D66) naar christelijke scholen die gebruik maken van een internetfilter. Het is toch echt de limit dat ze daar schriftelijke vragen over gaat stellen. Ooit is het gebruik maken van filters al eens besproken in de Tweede Kamer. Scholen zijn daar vrij in. Ik begrijp dat goed. Ik heb er thuis geen één, maar recent hebben we het er nog over gehad om wel een dergelijke filter aan te schaffen. Als je ziet wat je ongevraagd soms aan rotzooi binnenkrijgt, dan moet je eigenlijk wel. Maar los daarvan. Waar bemoeit mevrouw van der Laan zich mee. Met deze profileringsdrang overschreeuwt ze zichzelf. Ze had meer weerstand moeten bieden tegen de Jonge Democraten die haar vanuit Zeeland dat onderwerp hebben aangereikt. Maar goed, ze stond op teletekst en veel kranten, haalde kort het Journaal. Kortom, doel bereikt. Zo werkt dat (soms) in de politiek. Ik weiger daar aan te wennen. 

Deze week ook enige ophef over de rechtelijke uitspraak rond de militair Eric O. De ophef had vooral te maken met het feit dat diverse kamerleden het OM bekritiseerde. Ik vind persoonlijk ook dat kamerleden daar zeer terughoudend in moeten zijn. Die terughoudendheid was deze week niet bij iedereen terug te vinden. Mijn VVD-collega van Baalen was zelfs in de rechtszaal aanwezig en nam direct na afloop een aantal gepeperde teksten in de mond. Maar net als bij mijn eerder genoemde college van der Laan merk je dat het werkt. Alle media pakken het op. Van Baalen had zelfs het genoegen deze week twee keer in Nova te mogen optreden. 

Dat je je ook wel eens kunt vergalopperen heeft minister van Aardenne gemerkt. Zij noemde in het radioprogrammma De Ochtenden de beoogd Italiaanse Eurocommissaris ongeschikt voor zijn nieuwe functie, maar moest dat later op de dag weer terugnemen. Balkenende en Bot zouden haar gecorrigeerd hebben. Dinsdag moet ze op verzoek van GroenLinks naar de Tweede Kamer komen om één en ander nog eens uit te leggen. En zo houden we elkaar weer van straat.