Gisteren heb ik me voorbereid op het partijcongres en mijn toespraak. Tussendoor nog gauw een nieuw pak gekocht en naar de kapper geweest. Dat moet af en toe ook gebeuren!

Samen met Eerste-Kamerlid Egbert Schuurman rijd ik naar Zuthpen. De zaal is vol en de stemming uitstekend. ’s Ochtends wordt de kandidatenlijst vastgesteld. Voor de tweede keer kiest de partij mij als lijsttrekker. Ik vind het een voorrecht opnieuw politiek leider te mogen zijn. De partij kan op me rekenen! Dat geldt ook voor de andere kandidaten, in het bijzonder van de kop van de lijst: Arie, Tineke, Joël, Cynthia, Ernst, Esmé, Ed Martine en Rogier. Ook voor hen wordt het een spannende tijd.
Ik mag het 26.000e lid van de partij welkom heten. We zijn in twee maanden tijd met 1.000 leden gegroeid. De leden stromen nu met honderden tegelijk binnen. Als het zo doorgaat, zijn we eind oktober de vijfde partij van Nederland.

Mijn toespraak gaat over ‘het geheim van de ChristenUnie’. Wat maakt ons zo succesvol in gemeenteraden en colleges, hoe komt het dat we er zo goed voor staan in de peilingen en waarom spelen we zo’n belangrijke rol in gesprekken over de kabinetsformatie? (De complete tekst is te vinden op de website.)
Misschien is ons geheim dat de ChristenUnie niet in hokjes van rechts of links te vangen is. Men vraagt ons vaak aan wiens kant wij eigenlijk staan: aan de kant van Bos, Halsema en Marijnissen, of aan de kant van Balkenende en Rutte. Maar wij zijn niet de politiek ingegaan om de ene of de andere coalitie in het zadel te helpen. Het gaat ons om het realiseren van zoveel mogelijk punten uit ons programma: aandacht voor de zwakken, zorg voor de schepping, streven naar internationale gerechtigheid. Als we als ChristenUnie straks een sleutelpositie zouden hebben bij de kabinetsformatie, dan komt het er op aan hoe bereidwillig andere partijen zijn om aan onze wensen tegemoet te komen.
Het echte geheim van de ChristenUnie is dat wij niet in de politiek zitten om zoveel mogelijk macht te verwerven, maar om de macht dienstbaar te maken aan de gerechtigheid van het Koninkrijk van God. Wij stellen er een eer in Hem te dienen in politiek en samenleving. Dat geheim zit niet in onze statuten, niet in ons verkiezingsprogramma, niet in mediatrainingen. Het zit in ons hart. En we laten ons graag in ons hart kijken.

Op mijn toespraak volgt een applaus dat overgaat in een langdurige staande ovatie. Het raakt me tot in mijn tenen. Hartverwarmend, maar ik word er ook wel wat verlegen van. Ik voel het als een bemoediging én een aansporing om de komende jaren te staan voor wat we zeggen.

In de middagpauze is er een ontmoeting met journalisten van onder meer ND, RD, Trouw, Volkskrant, ANP, GPD en NOS. Ze dagen me opnieuw uit om kleur te bekennen. Ik onderstreep dat het ons doel is de christelijke politiek in dit land te versterken. Onze inzet laat zich niet versmallen tot enkele principiële punten, het gaat ons om christelijk-sociale politiek in haar volle breedte.
’s Middags volgt de vaststelling van het verkiezingsprogramma, zonder noemenswaardige wijzigingen. Het standpunt van de ChristenUnie op het punt van Israël blijft ongewijzigd. Een amendement op de zinsnede dat Jeruzalem de ongedeelde hoofdstad van Israel is, wordt ingetrokken. Partijvoorzitter Peter Blokhuis belooft voor een later moment een discussie. Dat mag in een politieke partij natuurlijk altijd, maar voor mij is kristalhelder dat de ChristenUnie vierkant achter Israël zal blijven staan. Daar sta ik persoonlijk borg voor! En er hoeft ook geen twijfel te zijn over de visie van de partij. In mijn toespraak van vanmorgen heb ik verteld over mijn recente bezoek aan Israël en het daverende applaus op mijn conclusie dat het nodig is om voortdurend te bidden voor de vrede van Jeruzalem, sprak boekdelen.

Op de terugweg naar huis stuur ik nog even een sms’je naar Joop Wijn, die als CDA-kandidaat vandaag in een interview in het Nederlands Dagblad suggereert dat de ChristenUnie links is: hij heeft het over ‘rooie Rouvoet’. Jammer, en volgens mij heeft hij dat niet nodig. Ik hoop op een meer inhoudelijke campagne. Hij belt prompt terug. We spreken af volgende week weer eens samen een kop koffie te drinken.
Ik ben een zeer tevreden mens. De sfeer was vandaag bemoedigend en opvallend eensgezind. Een prachtige dag voor onze partij.