Zondag 5 oktober

Vandaag is het feest in huize Slob. Mijn oudste dochter Esther wordt 16 jaar. Hoera! De beide oma’s zijn er ook vandaag. We genieten met elkaar van deze dag en van de kerkdiensten die we bezoeken. Vandaag één minpuntje: ik krijg last van mijn rug. Dat komt slecht uit met zo’n drukke week voor de boeg.

Maandag 6 oktober

’s-Morgens ben ik nog thuis. Ik heb nog steeds last van mijn rug en krijg met moeite mijn sokken en schoenen aan. Aan het begin van de middag vertrek ik naar den Haag. Ik heb inmiddels al het nodige overleg gehad met mijn medewerker Pieter Grinwis over de nota ‘fiscaliteit, landbouw en natuur’. Daar heb ik vanavond een notaoverleg over. Pieter vervangt Nadine die met zwangerschapsverlof is. Hij heeft het overleg goed voorbereid. Ik heb me zelf ook in het een en ander verdiept. Met name de bedrijfsovername door jonge boeren zal in onze bijdrage centraal staan. Het overleg duurt van 19.00 tot met 23.08 uur. Staatssecretaris Wijn geeft aan dat de problematiek van de bedrijfsovername nu snel opgelost kan zijn. We geven hem nog 3 weken respijt. Ik vraag me af of hij wel voldoende doorheeft hoe gecompliceert het geheel is. We wachten het maar af. Ik bots met Wijn over een door mij ingediende motie over de in de landbouw ervaren knelpunten met de overdrachtsbelasting. Vervelen dat hij daar zo op reageert. Wat mij betreft blijft de motie gewoon staan. In de gang roept Wijn (omringd door ca 20 ambtenaren) me nog na of ik wel vrolijk naar huis toe ga. Ik merk op dat ik niet meer naar huis toe ga (de laatste trein is al vertrokken) en dat ik over het algemeen altijd vrolijk ben. Met de tram naar mijn logeeradres. Mijn rug werkt nog steeds niet mee. Vervelend. Ik weet mijn zware koffer de trap nog op te krijgen. Dat valt weer mee.

Dinsdag 7 oktober

Op tijd weer op de fractie. ’s-Morgens fractievergadering. We spreken onder meer over mijn bijdragen voor de begrotingsbehandelingen BZK en EZ. Ik heb deze week een volle agenda. ’s-Middags na de stemmingen begint de begrotingsbehandeling van Economische Zaken. Ik heb beperkte spreektijd maar weet wel een paar thema’s aan te snijden. Ik vraag onder andere aandacht voor de industrie, de scheepsbouw in het bijzonder en de steun aan het Noorden van het land. Begin van de avond ronden we de 1e termijn van de Kamer af. Morgen verder. Ik werk de rest van de avond verder op mijn werkkamer in de Kamer. Uiteraard nog even telefonisch contact met het thuisfront. ’s-Avonds slaap ik weer op mijn logeeradres.

Woensdag 8 oktober

Om 10.15 uur begint de begrotingsbehandeling van Binnenlandse Zaken. Het is een bruizende eerste termijn van de kant van de kamer. Uiteraard beproeven we elkaar de nieren als het om de gekozen burgemeester gaat. ’s-Avonds blijkt een deel van mijn bijdrage in Nova te zitten. Altijd leuk. Ik vraag zelf nadrukkelijk aandacht voor de positie van gemeenten. Door de kabinetsplannen staat de positie van gemeenten onder druk. Men heeft erg weinig (financiële) ruimte om de eigen taken uit te voeren. Ook vraag ik aandacht voor de betrouwbaarheid van de overheid. Vandaag ook het vervolg van de behandeling van de EZ-begroting. Dat debat loopt door tot het eind van de avond. Ik dien twee moties in (industriebrief en steun aan het noorden). Mijn meegenomen motie over het industriebeleid schuif ik in een motie van Bas van der Vlies. Twee moties over hetzelfde onderwerp is wat teveel van het goede. Tegen middennacht met de tram naar mijn logeeradres. De tram stopt op een bepaald moment. We kunnen niet verder vanwege een schietpartij een halte verderop (!). De tram vervolgt via een andere route de reis. Nu heb ik een probleem. Mijn kennis van de stratenkaart van den haag is namelijk beperkt. De chauffeur van de tram geeft me wat adviezen om bij de halte te komen waar ik anders altijd uit stap. Op een bepaald moment ben ik de weg kwijt. Daar sta je dan met je goede gedrag midden in de nacht in een koud den Haag. En mijn rug is ook nog steeds niet in orde. Tot mijn grote geluk tref ik een taxi aan wachtend voor een verkeerslicht. Ik wordt netjes voor de deur van mijn logeeradres afgezet. De dag is nog niet voorbij. Eén van mijn sleutels blijft in de binnenkant van de deur vastzitten. Ik krijg er geen beweging in. Probleem. Ik vermoed dat Cor de huisbaas al ligt te slapen. Ik leg daarom een briefje neer en hoop er maar het beste van. Om 01.00 uur kan ik eindelijk gaan slapen. Wat een dag.

Donderdag 9 oktober

Om 06.00 uur word ik wakker. Huisbaas Cor is uit bed. Ik tref hem al aan bij de voordeur. Hij had mijn briefje reeds gelezen. Het lukt hem uiteindelijk om het slot open te krijgen. Nu kunnen we tenminste de deur weer uit. De sleutel is er nog niet uit te krijgen. Ga maar weer verder slapen, adviseert Cor mij. Ik volg zijn advies op en slaap er nog twee uurtjes bij. Naar de Kamer en dan weer verder met het werk. ’s-Ochtends nog een gesprek en het wegwerken van post en andere zaken. ’s-Middags weer verder met de begrotingsbehandeling BZK. Dat loopt door tot het eind van de avond. De beantwoording van minister Remkes vind ik teleurstellend. Met name zijn taxatie van de situatie van gemeenten vind ik erg mager. Dat laat ik hem in mijn 2e termijn dan ook weten. Ik dien twee moties in om de positie van gemeenten te versterken. Nu maar hopen dat de regeringsfracties de vrijmoedigheid hebben hieraan steun te geven. Om 23.08 uur zit ik in de laatste trein die me nog naar Zwolle kan brengen. Ik ben moe. En dat breekt me even later op. Eén of andere onverlaat weet mijn portemonnee uit mijn binnenzak te rollen. Ik kom er achter als de trein het tussenstation Voorburg verlaat. Te laat. De persoon in kwestie zal de trein inmiddels wel verlaten hebben. Ik bel Marjette die op een feestje is. Zij spoed zich naar huis en weet in no time mijn pasjes te blokkeren. Geweldig zo’n vrouw. De conducteur heeft me een kaartje voor de reis naar Zwolle. Dit is me nog nooit eerder overkomen. Het is vervelend. Ik neem me voor me er niet drukker om te maken dan nodig is. Dat lukt aardig. In Utrecht stapt mijn neef Kees in de trein. Dat is toevallig. We kletsen wat bij tot hij in Amersfoort er uit moet. Ik reis door naar Zwolle en wordt door Marjette bij het station opgehaald. Eindelijk weer thuis. Het is 01.30 uur als we naar bed gaan. Welterusten.

Vrijdag 10 oktober

Al weer vroeg uit bed. Naar de buitensocieteit in Zwolle om het ontbijt met het CNV bij te wonen. We (ik ben met een CDA en PvdA-collega) praten met vakbondsbestuurders en ervaringsedeskundigen over de uitwerkingen van de kabinetsplannen en het Najaarsoverleg van volgende week. Daarna snel door naar Amersfoort voor een vergadering van het stichtingsbestuur van de fractie. Een zware vergadering omdat we knopen moeten doorhakken vanwege de teruglopende fractieinkomsten door de terugloop in zetelaantal. We komen er helaas niet uit en moeten volgende week verder vergaderen. Ondertussen ebreikt ons het bericht dat Balkenende geen toestemmingswet zal in dienen voor het huwelijk van prins Johan Friso en Mabel Wisse Smit. Dat is verrassend nieuws op dit moment. Balkenende had eerder deze week aangegeven drie weken nodig te hebben voor een reactie op vragen die over de situatie rond Mabel was ontstaan. Mijn indruk is dat hij nu daadkrachtig doorpakt. Ik reis terug naar Zwolle en help thuis nog mee de auto in te pakken. We vertrekken naar Koudum voor een korte vakantie. Zwager Peter en schoonzus Marja gaan ook met hun beide kinderen mee. Heerlijk er even tussenuit. ’s-Avonds zie ik in ons vakantiehuisje André in Nova. Hij doet het goed. Ik hoop voor hem dat hij nog wat aan uitrusten toe zal komen.

Zaterdag 11 oktober

Eindelijk weer eens wat uurtjes slaap ingehaald. Ik neem me voor van deze dagen goed te genieten. Ik heb wel wat werk bij me. Vandaag even niet. ’s-Middags naar Sneek om te winkelen. André belt me zelfs nog. Ik koop twee boeken (de laatst uitgekomen boeken van Arthur Japin en John Grisham). Daar kom ik de week wel mee door.Volgende week gaan we ook nog zeilen op de Fluessen.