De oude Haagse wijsheid dat een reces iets anders is dan vakantie wordt wat mij betreft wel erg bewaarheid, dit herfstreces. Er blijft toch iedere dag weer zoveel werk te doen, dat je niet echt loskomt van het normale werkritme. En het begon zo goed: op maandag ben ik met het hele gezin een dagje uit geweest in het familiepark Koningin Juliana Toren in Apeldoorn. Wel een beetje bizar dat op het moment dat we op het parkeerterrein aldaar uitstappen, er naast ons een auto stopt waaruit... Jacob Pot, fractiemedewerker en kamergenoot in Den Haag, met zijn gezin stapt!! Overigens hebben we de rest van de dag geen last van elkaar gehad.

Op dinsdag had ik thuis het rijk alleen: Liesbeth ging met de kinderen op familiebezoek. 'k Heb m'n dag vooral besteed aan het voorbereiden van de voortgezette vergadering van het bestuur van de personeelsstichting, a.s. vrijdag. Ik kan het niet verkroppen dat het zetelverlies van januari straks wellicht personele consequenties moet krijgen, terwijl ik het team zo graag bij elkaar zou willen houden. Al het gecijfer en gepuzzel kan helaas niet wegnemen dat er een gat in de begroting zit en dat er dus linksom of rechtsom iets zal moeten gebeuren. Pas 's avonds laat kan ik een concept-besluit rondsturen aan m'n medebestuursleden. Tussendoor natuurlijk het nieuws gevolgd over het Najaarsoverleg. Er is een akkoord, het kabinet heeft wat verzachtingen op de ingrepen in de sociale zekerheid gebracht en... er is loonmatiging bereikt, zelfs min of meer voor 2 jaar een loonstop. Da's allemaal winst. Schaduwzijde vind ik dat het kabinet nu aan de sociale partners dingen heeft toegegeven die men aan de Kamer (lees: de oppositie) heeft geweigerd omdat dat i.v.m. de economische situatie "volstrekt onverantwoord" zou zijn... Door dit akkoord nu als een groot succes te verwelkomen, relativeren het kabinet en de coalitiefracties hun massieve verzet tegen o.a. onze voorstellen om de pijn enigszins te verzachten en - wat erger is - dragen ze bij aan de marginalisering van het politieke debat. Het was pijnlijk juist wat Lodewijk de Waal zei, nl. dat de vakbonden meer hadden binnengehaald dan de oppositie in de Kamer. Tja, zo hoeven we natuurlijk geen Algemene Politieke Beschouwingen meer te houden!

's Woensdags vertrek ik eind van de ochtend naar Leeuwarden, waar het Friesch Dagblad z'n 100-jarig jubileum viert met een bijeenkomst in de Grote Kerk. Doordat mijn trein een half uur stil staat tussen de weilanden, kom ik te laat binnen. Wel op tijd voor de toespraken van James Kennedy, K. de Jong Ozn. en minister-president Balkenende. De laatste twee kennen elkaar van het lyceum in Goes, waar de eerste rector was en de laatste leerling, wat tot een aardige confrontatie en bij vlagen geestige speeches leidt. Tijdens de receptie na afloop spreek ik met veel oude én nieuwe bekenden, o.a. onze oud-voorlichtster Corien Lambregtse, de Leeuwardense ambtenaar van de burgerlijke stand Nynke Eringa (met wie ik contact heb gehad toen ze ontslagen werd i.v.m. haar opvatting over het homohuwelijk), oud-hoofdredacteur van het Friesch Dagblad en CDA-politicus Sytze Faber (die laat blijken de politiek en zeker ook de ChristenUnie op de voet te volgen...), Friese partijgenoten, enz. enz. De lange terugreis benut ik net als de heenreis om een flinke stapel papieren door te werken.

Vandaag (donderdag) thuis gewerkt. Vanmiddag heb ik een nieuwe fiets gekocht; m'n oude is vorig jaar gestolen en ik heb niet eerder tijd gehad (of liever: de tijd genomen) om een nieuwe te kopen. Vanavond wat ontspanning genoten door met Arjen naar een film te kijken: 'The Flintstones', met John Goodman meesterlijk als Fred Flintstone. Leuke effecten, maar - zoals een stripverhaal betaamt - een dun verhaaltje.