Geslapen in een klooster. Een van de meereizende mensen van de NGO’s vertelt dat in het klooster een hele mooie kapel van Maria is. Jammer genoeg heb ik die niet gezien. Ik begrijp dat de Dayak pas sinds 1905 het christendom kennen. Vorig jaar is het feest van 100 jaar christendom gevierd. Blijkbaar is het gevoel van eigenwaarde van de Dayak pas sinds de jaren ’80 opgekomen. Een Dayak vertelde mij dat mensen zich vroeger schaamden toe te geven dat ze Dayak waren. Toegeven Dayak te zijn betekende: primitief. De Maleis keek en kijkt nog steeds op hen neer. Inmiddels bestaat nog maar 30% van de bevolking uit inheemse Dayaks. Maar vandaag zijn ze trots op hun afkomst. Vandaag een urenlange tocht per auto door het bos. Ik vond dat wel een ervaring. Een aantal stops om lekke banden te verwisselen en om hier en daar nog een moertje vast te draaien gaf de tocht iets avontuurlijks. Onderweg zagen we prachtige vlinders. Helaas zagen we ook weer een project van de overheid om oerbossen te kappen om er rijst te verbouwen. Zo’n project geeft grote risico’s voor het milieu door het gevaar van verbranden en levert niets op. Het verbouwen van rijst op deze grond zal niet lukken. Treurig om te zien.

Op uitnodiging van het natureandpoverty* programma zijn de Tweede-Kamerleden Boris Dittrich (D66), Tineke Huizinga-Heringa (ChristenUnie) en Henk Jan Ormel (CDA) van 5 tot en met 13 mei op reis geweest naar Kalimantan, het Indonesisch deel van het eiland Borneo. De delegatie werd geleid door de Leidse antropoloog dr. Gerard Persoon, deskundig op het gebied van ontbossingvraagstukken.