Vanochtend, zondagochtend, zijn we naar de Pauluskerk geweest. Een grote protestantse kerk die 5 diensten per zondag belegt. Toch hebben Christenen het niet zo goed in Indonesië. De kleinere protestantse kerken wordt het steeds moeilijker gemaakt om bij elkaar te komen in openbare gebouwen. Dit alles onder invloed van het opkomend moslim fundamentalisme. Sulis, een katholieke hoogleraar uit Jakarta, vertelde ons hier gisteren over. Hij zei dat hij zich wel eens bedreigd voelt als Christen. Haar hoop is erop gevestigd dat Christenen samen met gematigde moslims tegenwicht bieden aan het opkomende fundamentalisme. Binnenkort hoop ik weer contact met haar te hebben. Verder zijn we op zoek geweest naar resten van de Nederlanders in Jakarta. Veel is er niet te vinden. De kade van de haven, Batavia, ligt nu vol met houten schepen, gemaakt in Indonesië. Prachtige schepen om te zien. Gelukkig was er maar één met hout beladen. Een teken dat de Indonesische regering ernst maakt met de aanpak van de illegale houtkap. Wij hoorden dat in het verleden de kade vol lag met hout, voor het merendeel vermoedelijk illegaal gekapt. In de buurt van Batavia nog een poort met een paar kanonnen, café met de naam VOC en dat is het wel zo’n beetje. Nederland is echt verdwenen uit Jakarta.

Op uitnodiging van het natureandpoverty* programma zijn de Tweede-Kamerleden Boris Dittrich (D66), Tineke Huizinga-Heringa (ChristenUnie) en Henk Jan Ormel (CDA) van 5 tot en met 13 mei op reis geweest naar Kalimantan, het Indonesisch deel van het eiland Borneo. De delegatie werd geleid door de Leidse antropoloog dr. Gerard Persoon, deskundig op het gebied van ontbossingvraagstukken.