Het was voorpaginanieuws twee weken geleden en is nu al afgezakt naar de middenpagina’s van de kranten: de enorme commotie die de Deense cartoons veroorzaken in de islamitische wereld. Zo gaat dat, ook slechte dingen wennen snel. Er vallen doden, fatwa’s worden uitgesproken, ambassades worden afgebrand en het gaat maar door. Het debat in ons land gaat op dit moment vooral over de vrijheid van meningsuiting en het vermeende recht om te krenken. Dat is een belangrijk debat maar er is ook iets anders aan de hand. Al dit geschreeuw en geweld lijkt een poging van fundamentalistische moslims om het westen islamitische normen op te leggen. Fundamentalistische dwingelandij. Geen vrijheid van meningsuiting, geen vreedzaam samenleven van verschillende religies in één land. Het fundamentalistische adagium is: houdt je aan onze normen en anders gaat de knoet erover. Een platvloerse manier van redeneren, maar nog steeds effectief.

 

Welke cartoonist tekent nu nog onbevangen een moslim. Het zal je maar gebeuren dat iemand Mohammed daarin meent te herkennen. Voor het recht op vrije meningsuiting koop je niet veel wanneer doodsbedreigingen tot de normale dagelijkse mailstroom gaan behoren en je land in een economische crisis wordt gedompeld vanwege een wereldwijde boycot.  

Voor mij is dit daarom een belangrijk onderwerp in dit debat: hoe gaan we om met mensen die geen respect hebben voor onze rechtsorde, die ons hun regels met geweld op willen leggen. Het is duidelijk dat we nu niet moeten wijken voor geweld, dan worden we de speelbal van iedereen die een grote mond opentrekt en met een paar staven dynamiet zwaait.

Niet wijken en de rug recht houden, maar natuurlijk wel de grenzen van het betamelijke en fatsoenlijke in het oog houden. Spotten met wat anderen het heiligste is, doe je niet in een beschaafde samenleving. Een recht op krenken bestaat niet. Maar niet alles waar mensen zich door beledigd voelen, is daarom ook ontoelaatbaar beledigend. Niet voor niets hebben wij de toets van een onafhankelijke rechter.

 

Of de spotprenten in de Deense krant de grenzen van de vrije meningsuiting hebben overschreden, is voor mij een vraag. Ik weet dat nog zo net niet. Dat de gewelddadige reactie erop onacceptabel is, staat voor mij vast.

 

Twee lichtpunten deze week. De zeer gematigde en verstandige reactie van de moslims in ons land. Dat maakt nog eens duidelijk dat de islamitische wereld even veelkleurig is als welke andere wereld ook. Als tweede de reactie van Israëlische joden op de antisemitische cartoonwedstrijd die in Iran is georganiseerd. Zij organiseerden hun eigen antisemitische wedstrijd omdat ze ervan overtuigd zijn veel betere jodenmoppen te kunnen bedenken dan de arabieren. Zelfspot is een beproefd middel om een treiteraar de mond te snoeren. Je moet er wel lef voor hebben.