De week begon voor mij met een rustdag. Gerrit Zalm werkte echter ‘gewoon’ door en dat keert zich een keer tegen je. Waarschijnlijk door vermoeidheid en verkiezingskoorts bevangen riep hij als 1^e minister van Financiën ooit de Nederlandse burger op hun (lokale) belastingen niet te betalen. Hij bleek deze keer gebruik te maken van verkeerde gegevens (!) en moest een dag later een terugtrekkende beweging maken. Ongekend voor deze minister. Ik merkte om me heen dat iedereen wat medelijden met hem had, maar op dat gevoel heb ik mezelf deze keer niet kunnen betrappen. Het wantrouwen waarmee politici als Zalm (en ook Remkes) naar gemeenten kijken, is mij al lang een grote ergernis. De relatie tussen de rijksoverheid en decentrale overheden (provincie en gemeente) is in de afgelopen jaren – mede door hun opstelling – sterk verslechterd. Dat komt na het afgelopen weekend nu zeker niet meer goed. Dinsdag vraag ik Zalm op welke wijze hij nu zelf gaat proberen iets te doen aan de hoge lasten van burgers. Hij heeft daarvoor verschillende mogelijkheden. Zalm geeft een vaag antwoord. Kan hij wat doen, laat hij het afweten. De burger weet genoeg, denk ik zo.

 

Ik was zelf maandag op campagne in Apeldoorn. Samen met de enthousiaste en zeer capabele lijsttrekker Paul Blokhuis. Een prima programma met een goed gevulde zaal tijdens de avond. Dat smaakt naar meer.

 

Hoewel mijn gezin vakantie had, werd er deze week in den Haag nog gewoon doorvergaderd. Uiteraard dinsdag eerst fractievergadering. Daarna snel naar de Residentiepauzedienst. Ik mocht deze keer weer eens voorgaan (dat gebeurt 1 x per jaar). In de kerk mijn Zwolse vrienden Etty en Herman ten Zende. Ooit voerde ik met Etty actie tegen het drugsbeleid van Paars II waar twee van haar kinderen het slachtoffer van waren geworden. Etty en Herman zijn ook mijn gast in de Tweede Kamer. Ze wonen het vragenuurtje en de stemmingen bij en ik geef ze een rondleiding door het kamergebouw. Aan het eind van de middag overleg ik nog met een aantal andere landbouwwoordvoerders over het programma van een reis naar de Verenigde Staten in mei van dit jaar.

 

Woensdag bijna de hele dag mails en post weggewerkt. Ook de tijd genomen voor wat voorbereidingen. Daar kom je in deze weken soms nauwelijks aan toe. Donderdag een debat met staatssecretaris Schultz over de dienstregeling 2007 van de NS. Ik ontlok haar de opmerking dat de huidige voorstellen op onderdelen onaanvaardbaar zijn. Ook geeft ze in mijn richting aan dat de sluiting van stations in Zeeland in strijd is met de concessieafspraken. Op een later moment spreken we hierover verder. De Tweede Kamer heeft haar paaltjes in ieder geval neergezet.

 

Vrijdagmiddag en avond op werkbezoek in Ridderkerk. Daar is Leo Plaisier opnieuw de lijsttrekker.  Vier jaar geleden was ik hier ook. Leo heeft het uitstekend gedaan en weet zich nu gesteund door o.a. Heleen van den Berg (no. 2 op de lijst), mijn oud medewerker BZK. Voorafgaand aan het bezoek heb ik met André Rouvoet Kamervragen gesteld over de hoge aanrijtijden van de ambulances in de regio Rotterdam-Rijnmond waar Ridderkerk deel van uitmaakt. Hierover praten we ook met burgemeester Hermans, die ooit in de race was voor Delftzijl. Ze zal blij zijn dat ze nu in Ridderkerk zit, vermoed ik zo. We bezoeken ook nog een buurtpreventieproject in Bolnes (prachtig initiatief), een kinderdagcentra en eten met een groot aantal mensen exotische gerechten. ’s Avonds nog op bezoek bij een buurtsuper en een jongerensoos. Zo kom je nog eens ergens. Afgaande op de positieve reacties op het functioneren van onze raadsfractie in Ridderkerk, hoop ik dat de verkiezingen hen een extra steun in de rug zal geven. Er staat een prima team klaar om in de raad te gaan zitten.

 

Zaterdag weer op campagne in Zwolle. Samen met raadslid Esmé Wiegman begeef ik me tussen het winkelende publiek in de drukste winkelstraat van Zwolle. Gezellige carnavalssfeer en goede gesprekken. Een aantal mensen geeft aan ChristenUnie te gaan stemmen. Sommige zelfs voor de eerste keer. Prima. Eén keer moet de eerste keer zijn, nietwaar.

 

Deze week op RTV Oost nog op verzoek iets gezegd over het gezinsdrama dat zich in Gelderland heeft afgespeeld. Verschrikkelijk. Daar word je stil van. Ik geef in algemene zin gesproken aan dat mensen zelf ook alert moeten zijn op signalen in hun omgeving dat het met mensen slecht gaat. Alleen naar falende hulpverlening wijzen is, denk ik, iets te makkelijk.

 

Komende week zal voor mij volledig in het teken van de campagne staan. Nijkerk, Bunschoten-Spakenburg, Urk, Almelo, Hattem en Kootwijkerbroek staan op het programma. Maandag ook nog naar Hilversum voor een radio-interview met Andries Knevel. Het zijn afmattende weken, maar we gaan door tot we er bij wijze van spreken bij neer vallen. Dat mag pas na 7 maart!