Een dag later zag het speelveld er totaal anders uit. Geen ontspannen (nou ja, ontspannen?)  pratende dames die vol zijn van ondermeer de nieuwste modeontwikkelingen, maar serieus pratende en bewegende hoofden van politici en economen, die commentaar gaven op de nieuwste CPB-cijfers die - dat moet gezegd worden - redelijk dramatisch overkwamen. Ik was overigens één van hen. Daar ontkom je als fractievoorzitter van een coalitiepartij niet aan.

De situatie is inderdaad sterk verslechterd ten opzichte van de vorige presentatie van CPB-cijfers in december. Vooral de verwachte groei van de werkloosheid vind ik zorgelijk. Voor een deel gaat het dan ook nog eens om jeugdwerkloosheid. Het zal politiek gezien nog een hele klus worden om daar een gedegen antwoord op te geven. Daar is de politiek wel voor. Ik ben zeer gemotiveerd om daar vanuit de ChristenUnie een aandeel in te leveren.

Dinsdagmiddag hebben de coalitiepartijen met elkaar afgesproken daar vol voor te gaan. Ik heb er onze fractievergadering even voor verlaten om naar 'het Torentje' te gaan. Voor 'het Torentje' stond het overigens zwart van de media. Woensdag nog een debat over de kredietcrisis gevoerd. Mijn bijdrage is op de site van de ChristenUnie terug te vinden.

Ik heb onder meer aangedrongen op een Sociaal Akkoord met de sociale partners, aandacht voor gezinnen, zorg voor wat kwetsbaar is, duurzaamheid, solidariteit óók over de grenzen heen. Voor de ChristenUnie is in principe alles bespreekbaar. Geen blokkades, dus. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat iedere uitkomst acceptabel is. Wat ons betreft komt er een samenhangend verhaal voor zowel de korte (investeringen) als de lange termijn.

Voor de komende tijd veeg ik mijn agenda zoveel mogelijk leeg. Alle aandacht zal hierop gericht moeten zijn. Er zal nog heel wat overleg gevoerd moeten worden. Zowel in eigen kring als in de coalitie. De gevoelens van begin 2007 komen weer naar boven. Dat is geen slecht gevoel. Veel mensen hebben overigens door dat deze tijd veel van ons vraagt. Fijn dat er zo met ons meegeleefd wordt.

Mijn bezoek aan Amsterdam (van afgelopen maandag) was leerzaam. In de Tweede Kamer heb ik in 2007 geld beschikbaar weten te krijgen voor het project schoolwacht. Leerlingen krijgen in dit project een verantwoordelijkheid voor de netheid en veiligheid van hun school. Zie www.5element.nl voor meer inhoudelijke informatie. De school in Buitenveldert die wij bezochten (ik was met mijn gewaardeerde medewerker Steven Datema) was erg te spreken over het project. Het leverde aantoonbaar positieve resultaten op. Leuk om op deze manier een inzet in de Tweede Kamer uitgewerkt te zien.

Maandagavond heb ik een spreekbeurt gehouden voor een rotary in Leidschendam. Dat is altijd leuk om te doen. Ik heb iets verteld over de regeringservaringen in de afgelopen twee jaar. Dat werd zeer gewaardeerd. Na afloop werd ik netjes teruggebracht naar mijn appartement in Den Haag; dat werd door mij weer zeer gewaardeerd. Vrouw Marjette en dochter Karen waren namelijk voor twee dagen naar Den Haag gekomen. Zij hadden al voorjaarsvakantie. Zo kon ik ook nog even bij hen zijn.

Deze week weer een aantal interviews gehad. Ondermeer vanwege het feit dat het kabinet Balkenende IV twee jaar in het regeringszadel zit. Vrijdagmorgen zat ik daarvoor met Jacques Tichelaar in de studio van Dit is de Dag (Radio 1). Als oud-onderhandelaars hebben we teruggeblikt en ook vooruit gekeken naar de aanpak van de kredietcrisis. Het voelde direct weer goed met Jacques. Ik had niet anders verwacht.

Deze week een gesprek gehad met vertegenwoordigers van de organisatie Woortblind (informatie en voorlichting over dyslexie). Men had mij opgezocht vanwege mijn bijdrage over de voorgenomen aanscherping van de eisen voor het Centraal Examen (CE). Mijn in de Kamer geuite twijfels over de gevolgen voor leerlingen met dyslexie werden door hun ervaringen bevestigd.

Ook  gesprekken gehad met de nieuwe voorzitter en directeur van Skills Netherland en met Anko Hoepen (lid van College van Bestuur van Alpha Scholengroep in Zuid-Beveland). Fijn om zo uit de (onderwijs)praktijk gevoed te worden.

Vandaag weer nieuws doorgekregen van mijn dochter Esther (21) in India. Het gaat erg goed met haar. Vol enthousiasme is ze bezig met een gezondheidszorg-afstudeerproject. Ik ben trots op haar. Mijn dochter Lotte (bijna 17) vertelde ons deze week dat ze een vriend had. Aron (20) was blij met een tentamen dat hij voor zijn studie bestuurskunde had gehaald. En Karen (13) genoot van haar vakantieweek. Mijn gezin lijkt in een aantal opzichten wel op de politiek. Never a dull moment.