Deze week was mijn laatste werkweek van het kalenderjaar 2005. Maandag heb ik nog thuis gewerkt. Onder meer aan de voorbereiding van het debat over de Westerschelde. ’s Avonds een bestuursvergadering van Gave in Harderwijk.

 

Dinsdag naar den Haag. Nog even een dag vergaderen om het af te leren. Voor mij was in het bijzonder een debat over de Westerschelde van groot belang. Op mijn verzoek hebben we onder meer gesproken over de veiligheid op de Westerschelde. Je blijft je verbazen. Er ligt al zeven maanden een rapport met concrete aanbevelingen al klaar. Minister Peijs wist te vertellen dat een dag na onze vergadering het rapport eindelijk aan haar en minister Remkes overhandigd kon worden. Over sense of urgency gesproken. We debatteren met Peijs ook over de derde verdieping van de Westerschelde en de ontpoldering. Een meerderheid van de Kamer deelt mijn opvatting dat de argumentatie om tot ontpoldering over te gaan niet echt overtuigend is. Zeker niet als je bedenkt dat de kamer zeven jaar geleden aangegeven heeft geen voorstander van ontpoldering te zijn. In januari zullen we hierover verder spreken met minister Veerman. Een PvdA-gedeputeerde uit Zeeland hekelt een dag later in de Provinciaalse Zeeuwse Courant de opstelling van de Tweede Kamer (vooral van de coalitiepartijen CDA en VVD). Eerst zelf als provincie op voorhand al allerlei afspraken maken, daarna ontstemd zijn als het orgaan dat primair de regering toestemming moet geven voor uitvoering serieus werk maakt van haar controlerende functie. Een weinig democratische opstelling.

 

Dinsdag ook nog een spoeddebat over de publieke omroep. Tevergeefs. D66 loopt graag voorop bij bepaalde onderwerpen (daarover straks meer), maar als het om de publieke omroep gaat is er weinig beweging te constateren. Staatssecretaris van der Laan zat er in het regeringsvak wat zielig bij. Wat een contrast met haar opgetogen persconferentie een dag na de afsluiting van het zogenaamde Paasakkoord (opzaterdag). Het valt ook niet mee als je als verantwoordelijk staatssecretaris voor mediabeleid de puinhopen overziet van het debat over de publieke omroep in het jaar 2005. Een dergelijk scenario had ze zich aan het begin van het jaar niet kunnen voorstellen. Wie wel, zeg ik er maar direct bij. Dinsdagavond kunnen we nog redelijk op tijd naar huis. Ik ben om 00.15 uur thuis. Het kerstreces is begonnen.

 

Woensdagmiddag ben ik aanwezig bij de onthulling van een plaquette door de burgemeesters van Zwolle en Hattem op de Oude IJsselbrug tussen Zwolle en Hattem. Op de plaquette wordt aandacht gegeven aan de hongerwinter 1944-1945. De IJsselbrug was voor veel hongertrekkers de poort naar het beloofde land. Op de bevrijdingsdag van Zwolle (14 april) heb ik tijdens een symposium op verzoek een workshop over de hongerwinter en de IJsselbrug gegeven. Tijdens deze workshop ontstond het idee om een plaquette op de IJsselbrug aan te geven. Zeven maanden later is het zover. Volgens mij de eerste plek in Nederland waar op een dergelijke wijze aandacht aan de hongerwinter wordt besteed. Ik krijg woensdagmiddag ook het eerste exemplaar overhandigd van een boek dat naar aanleiding van het symposium is samengesteld. Met daarin ook mijn bijdrage over de hongerwinter.

 

Donderdag ga ik met Marjette naar Oude Pekela. Daar bezoeken we een Nigeriaanse asielzoeker met wie we al 1 ½ jaar contact hebben. Het contact is ontstaan toen hij in Zwolle in een asielzoekerscentra zat. Hij zit inmiddels al weer bijna een jaar in Oude Pekela in een asielzoekerscentra. Zijn procedure verloopt zeer traag. Fijn om hem weer te zien en spreken. We zijn zeer op hem gesteld geraakt.

 

Vrijdag een werkbezoek afgelegd aan Kamperland. Met in het bijzonder aandacht voor de pachtproblematiek in dit landbouwgebied. Onder meer een bezoek gebracht aan de boerderij van Jan Willem Schutte, raadslid van de ChristenUnie in Kampen. Ook een goed gesprek en rondleiding gehad van de rentmeester van dit gebied. Bijzonder om op je visitekaartje een dergelijk beroep te kunnen laten afdrukken. Zijn wij namelijk niet allemaal rentmeesters.

 

Dit was politiek gezien verder de week van de Boerka en Afghanistan. Dinsdagavond werd een motie van Wilders in stemming gebracht waarin hij de regering opriep de boerka te verbieden. Er stond verder geen enkele overweging bij deze motie die was ingediend tijdens het terrorismedebat (!). Mijn fractie heeft tegen deze motie gestemd. Los van het populistische karakter van deze motie, komt er in januari een uitgebreide notitie over nut en noodzaak van een dergelijk verbod. Daar willen wij niet op vooruitlopen. Dergelijke debatten horen zorgvuldig gevoerd te worden. Het CDA dacht daar anders over en stemde voor. Met de steun van VVD en LPF was er dus een meerderheid voor deze motie. Persoonlijk heb ik overigens nog nooit iemand in een boerka zien rondlopen. Ik ben benieuwd wat de uiteindelijke afweging van het CDA is geweest. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat men deze motie gebruikt heeft om het eigen integratieprofiel wat aan te scherpen. De verkiezingen komen eraan, niet waar.

 

Dat merk je ook aan de discussies over Afghanistan. Boris Dittrich en zijn fractie heeft voordat het kabinet tot een besluit kwam al bekend gemaakt tegen uitzending van militairen te zijn. Daarmee stonden de beide eigen D66-ministers klem. Balkenende verzon een list en gaf donderdag na het regeringsberaad aan dat het kabinet het voornemen heeft om militairen uit te zenden. Nu was het aan de kamer om aan te geven wat men vond. Daarna zou een definitief besluit vallen. Wat een laffe houding. De regering regeert en de kamer controleert. Voor de procedure voor dergelijke uitzendingen zijn tussen regering en kamer goede afspraken gemaakt. Daar wijkt de regering nu vanaf. Was er nu wel een besluit genomen (Balkenende liet het woord een keer vallen tijdens zijn persconferentie) of niet (Brinkhorst ontkende het na afloop van het regeringsberaad). Terecht dat de kamer een dag daarna de regering opriep duidelijkheid te verschaffen. Bij dit soort onderwerpen horen geen partijpolitieke spelletjes.

 

Morgen is het kerstfeest. We vieren dan de geboorte van Jezus Christus, de zoon van God. Ik zal het kerstfeest vieren in kerk- en familiekring. Mensen die wat meer willen weten over het kerstfeest verwijs ik naar de site www.waaromkerst.nl

 

Ik wens alle lezers van mijn dagboek fijne kerstdagen en een gezegend 2006 toe.