Het reces is vanaf deze week weer voorbij. Zoals beloofd pak ik mijn internetdagboek weer op. Terugkijkend heb ik een prima reces gehad. Drie heerlijk en zonnige weken vakantie met vrouw en kinderen (Zwitserland en Italië) en voor de rest was het vooral de Tijdelijke Commissie Infrastructuurprojecten (TCI) dat de klok sloeg. Een groot deel van het reces heb ik om die reden toch nog in den Haag doorgebracht. Voornamelijk met besloten verhoren. Als TCI hebben we er ongeveer 50 afgenomen. Slopende dagen waren dat. Vorige week hebben we als fractie van de ChristenUnie ook nog onze fractiedagen gehad. Dat was niet verkeerd. De club staat weer op scherp. Maandag zijn de openbare verhoren van de TCI gestart. Omdat deze verhoren iedere werkdag (uitgezonderd de dinsdag) rechtstreeks op de televisie te bekijken zijn kan ik er in mijn dagboek kort over zijn. Dat zal wel moeten want ik heb nauwelijks tijd en energie over om grote lappen tekst te produceren. Ik wijk daarom dit maal af van mijn gewoonte om de dagen van de week stuk voor stuk langs te lopen.

 

Als historicus zit chronologisch denken er bij wel diep in. Ik kan het daarom niet laten om aan te geven dat de eerste dag van de week (zondag) voor mij weer als een echte rustdag heeft gefunctioneerd. Maandagmorgen moest ik wel wat vroeger uit mijn bed. Ik mocht absoluut niet te laat komen en de NS is niet altijd te vertrouwen. Om 06.00 uur stond ik al naast mijn bed. Spannend. De eerste dag van de openbare verhoren. Hier hebben we naar toe gewerkt. Al hangt niet alles van de openbare verhoren af. Ze geven wel naar buiten toe een doorkijkje van waar we mee bezig zijn. Om 09.15 uur begonnen we. Met de Deense hoogleraar Fluyvbjerg. Dé deskundige in de wereld op het gebied van grote projecten. Zijn conclusies waren vernietigend. Na hem volgende nog vele anderen. Ik mocht de dagafsluiting verzorgen met de voormalig SG van het minister van V&W, de heer Pans. Het is hard werken met elkaar. We hebben de gesprekken netjes over elkaar verdeeld. Er zijn ook 2^e vragenstellers aangewezen. Zo kun je altijd op iemand terugvallen. En uiteraard is onze voorzitter er altijd nog. Adri doet het goed. Er is veel media-aandacht. De NOS zendt alles rechtstreeks uit, maar er zijn ook veel journalisten van dagbladen aanwezig. Ik hoop dat ze het hele verhaal willen horen en er niet alleen maar op uit zijn om ‘sappige‘ verhalen te horen. Een wat droger verhaal van een econoom kan namelijk wel inhoudelijk wel eens een stuk interessanter zijn dan de bijdrage van een minister die slechts korte tijd verantwoordelijk is geweest voor een project. Op woensdag trok het verhoor van voormalig minister Kroes echter enorm veel aandacht. We hadden haar gevraagd te komen om iets te vertellen over de agendering van de Betuweroute. Veel nieuws kon dat niet opleveren, maar voor het totaalbeeld kon het niet gemist worden. In de krantenartikelen na afloop proef je dat de journalisten teleurgesteld waren over de uitkomsten van dat verhoor. Tja, we zitten er niet om nieuws te maken. Mevrouw Kroes was overigens behoorlijk scherp. Echt vervelend was het dus niet. Voor alle duidelijkheid vermeld ik nog wel even dat ik niet ontevreden ben over de nieuwsvoorziening over onze verhoren. De essentie wordt er overwegend goed uitgepakt. Leuk ook om te zien dat er journalisten zijn die zich net als ons zo diep in het onderwerp gegraven hebben. Dat kan ook anders. Over nieuws gesproken. In de rest van de verhoren in de 1^e week zaten voldoende nieuwsfeiten. Het plaatje begint steeds meer in te kleuren. Echt vrolijk word je er overigens niet van.

 

We hebben maandag, woensdag, donderdag en vrijdag de hele dag verhoren afgenomen. Een ware marathon. Er ontgaat je dan veel van wat er buiten de verhoorzaal gebeurd. Ik ben de hele week ook in den Haag gebleven. Overdag verhoren en ’s-avonds weer voorbereiden op de volgende dag. Dinsdag hebben we niet verhoord. Ik heb dinsdag nog een hoorzitting bijgewoond over de Hanzelijn. Deze week was het ook de week van Wilders. Hij zit/zat naast ons in de kamerbankjes, maar dat zal vanaf volgende week anders zijn. Ik denk dat we niet moeten overschatten wat Wilders nu kan doen, maar onderschatten moeten we het ook niet. Zeker niet als hij samen gaat werken met mensen als Sörensen uit Rotterdam. Dat zie ik namelijk wel gebeuren. De eerste flirt was er al via Netwerk. Mooiste oneliner over deze kwestie kwam van minister Hoogenvorst: “Geert is dronken geworden van de publiciteit”. De hele kwestie is ook zuur voor VVD-fractievoorzitter van Aartsen. Zijn snel gestegen aanzien na zijn aantreden als fractievoorzitter bladdert zo weer snel af. Het aftreden van staatssecretaris Nijs ligt ook nog niet zo ver achter ons (9 juni 2004). Deze week ook veel aandacht voor de gijzeling in Ossetië. Verschrikkelijk wat daar gebeurd is. Wij waren vrijdag aan het verhoren toen de gijzeling escaleerde. De rechtstreekse uitzending van onze verhoren werd terecht onderbroken voor beelden uit Ossetië.

 

Nog even nieuws van eigen ChristenUnie-bodem. Deze week zijn we gestart met een actie voor voortzetting van de steun aan het Noorden. Ik mocht daar donderdagmorgen om 07.15 uur de luisteraars van omroep Fryslan al over toespreken. Een dag daarvoor om ongeveer hetzelfde tijdstip zat ik overigens in de uitzending van RTV Oost om iets te zeggen over de hoorzitting over de Hanzelijn. Later hoorde ik dat mijn dochter Lotte, die deze week haar loopbaan op de middelbare school is begonnen, daar door een leraar werd aangesproken. Ik werd door je vader gewekt, had hij gezegd. Lotte, die mij die morgen niet thuis gezien had, begreep het allemaal niet zo. Waarom vallen ze mij met u lastig, vroeg ze mij vrijdagavond toen ik weer thuis was. Zeg ze dat maar, was mijn reactie. Deze week ben ik ook nog op Business News radio (BNR) om commentaar te geven op de laatste ontwikkelingen met C2000. Even tussen de openbare verhoren door. Moet kunnen.

 

Vanavond ga ik met Marjette naar het welkomstconcert van chef-dirigent van het Concertgebouworkest, Mariss Jansons in Amsterdam. Ik moet zeggend dat ik daar geweldig veel zin in heb. Een heerlijke muzikale afsluiting van een enerverende week.