Het grootste deel van de dag werk ik aan de speech voor de Algemene Politieke Beschouwingen. Eind van de middag zet ik gedecideerd een punt: hij is bepaald nog niet af, maar ik moet het nu loslaten. Per mail gaat hij naar het fractieteam. Maandag bespreken we ‘m; tot dan doe ik er niets meer aan!

Ik accordeer nog een opinie-artikel over ons eigen inkomensplan dat door mijn medewerker Financiën, Reinier Koppelaar, is geschreven, plus een interview over het zelfde onderwerp voor het ChristenUnie-ledenblad ‘HandSchrift’. Voor datzelfde blad gaat er nog een column de deur uit. En dan vind ik het wat de productie van teksten betreft wel weer welletjes geweest!

’s Avonds bereid ik samen met Liesbeth de dag van morgen voor. Een bijzondere dag: Johan, de broer van Liesbeth die 2,5 jaar geleden op verdrietige wijze zijn vrouw heeft verloren, gaat hertrouwen! Halverwege de avond gaan we naar onze eerste dansles; een paar jaar geleden hebben we, nadat we tijdens onze verloving al op stijldansles hadden gezeten (nou ja, ‘gezeten’…), ‘brons’ gehaald en onlangs hebben we besloten om de draad weer op te pakken en nu voor ‘zilver’ te gaan. Het blijkt met mijn werk niet zo gemakkelijk om af en toe samen iets te doen en dan kun je maar het beste een vaste avond inplannen, waarop een gezamenlijke hobby voorrang krijgt op het werk, waar immers nooit een eind aan komt! We hebben er opnieuw plezier in.