Maandag 17 mei
M'n ochtendkrant opent met de kop 'Rouvoet wil onderzoek eurofractie'. Het Landelijk Bestuur van de ChristenUnie heeft daar intussen toe besloten. Mooi zo!
Mjin dag is gevuld met een tweetal bijeenkomsten op het Partijbureau: één met een aantal deskundigen over de aangekondigde Wet Maatschappelijke Ondersteuning en één over het waarden-en-normen-debat. Tussendoor sta ik telefonisch kort 'De Ochtenden' te woord over het door mij gevraagde onderzoek. Als mijn wordt gevraagd wat ik ervan verwacht, antwoord ik dat het óók een kwestie van integer en zuiver handelen is om niet vooruit te lopen op de uitkomsten van een onafhankelijk onderzoek.
Van Nico hoor ik dat Willem Endstra (de 'Willem E' van het NOVA-item; zie 14 mei) is vermoord! Ik laat direct aan NOVA weten dat ik ervan uitga dat het opgenomen item niet wordt uitgezonden. Dat is het geval.
's Avonds ben ik thuis; ik plaats de eerste afleveringen van m'n IRT-dagboek op mijn site. Onlangs heb ik me voorgenomen om mijn dagboekaantekeningen, die ik ooit in boekvorm wilde uitgeven, via internet te publiceren en het feit dat het dezer dagen niet alleen 10 jaar geleden is dat ik lid van de Tweede Kamer werd, maar dus ook dat ik (via mijn maidenspeech in het IRT-debat van 25 mei 1994) in aanraking kwam met het fenomeen 'IRT' en opsporingsmethoden, leek mij een mooie reden om daarmee te beginnen.

Dinsdag 18 mei
Nog voor de fractievergadering zit ik vanachter m'n Haagse bureau in een VPRO-radioprogramma over 'deals met criminelen', mede naar aanleiding van de moord op Endstra.

Aan het eind van de fractievergadering krijg ik een internetbericht uit het ‘Reformatorisch Dagblad’ onder ogen: in SGP-kring is men niet blij met het onderzoek waartoe de ChristenUnie heeft besloten en europarlementariër Bas Belder laat zelfs weten niet meer met mij te willen optreden, omdat de basis voor een goede samenwerking met de ChristenUnie zou zijn weggevallen. Ook collega Bas van der Vlies reageert zeer afhoudend. Ik begrijp hier niets van: in integriteitskwesties leggen we de lat altijd hoog, zouden we dat dan niet doen nu het om onze eigen mensen gaat? Júist als we uitgaan van de integriteit van onze europarlementariërs, is het zaak iedere twijfel bij anderen via een extern en gezaghebbend onderzoek te laten wegnemen! De soep blijkt gelukkig niet zo heet te worden gegeten als ze wordt opgediend: even later verschijnt er een nieuw bericht, namelijk dat de SGP heeft besloten tot een eigen (intern) onderzoek naar de onkostenvergoedingen van Belder. Bovendien blijkt al gauw dat Belder vanavond toch gewoon samen met mij zal optreden op een verkiezingsavond in Nunspeet.

Arie neemt het debat over de opvolging van Eurocommissaris Bolkestein van mij over, zodat ik bijtijds in Nunspeet kan zijn. Daar hebben we een goede avond over Europa. Tussen Bas Belder en mij zit gelukkig helemaal niets en eensgezind spreken we over het belang van een uitgesproken christelijk geluid in het Europees Parlement.

Weer thuis lees ik op Teletekst dat UNHCR (Hoge Commisaris voor Vluchtelingenzaken van de Verenigde Naties) Ruud Lubbers is aangeklaagd wegens seksuele intimidatie c.q. ongewenste intimiteiten… Ik besef hoe lastig het is om je tegen zoiets teweer te stellen: ook als er niets van waar is, blijft er altijd iets hangen en het is maar de vraag of je onschuld ooit bewezen kan worden.

 

In de Kamer eerst een interview met Milja de Zwart van het Algemeen Dagblad, alweer over liquidaties van en deals met criminelen. De rest van de ochtend een niet bijster spannend debat over ‘herziening overeenkomsten zorg’. Na de lunchpauze komen minister Gerrit Zalm van Financiën en president Saskia Stuiveling van de Algemene Rekenkamer de departementale jaarverslagen en verantwoordingen over 2003 aanbieden. Ik heb alleen nog een interview over veelplegers in de agenda staan en vind zodoende tijd om wat post weg te werken. Nog even langs bij de afscheidsreceptie van oud-VVD-collega Frank de Grave; hij zit intussen al bij het CTG (de Zorgautoriteit i.o.), maar zijn afscheid van de Kamer moest indertijd worden uitgesteld in verband met het overlijden van Prinses Juliana. Dit zijn leuke gelegenheden om weer eens een aantal oud-collega’s te ontmoeten.

 

Hemelvaart. ’s Morgens gaan we naar de kerk. Daarna zetten we Arjen en Rianne af: ze gaan met hun club een dag ‘op kamp’. Bij een kop koffie in de tuin zet ik een lijn uit voor mijn toespraak van vanavond, maar ik kan m’n ogen bijna niet open houden. ’s Middags doe ik ze dan ook maar een poosje dicht…

Na het eten naar Amstelveen, waar dezer dagen voor de 13^e keer de charismatische conferentie ‘Eurospirit’ wordt gehouden. Als eerste politicus ooit mag ik hier spreken voor zo’n 1500 à 2000 christenen uit voornamelijk pinkstergroepen, waaronder heel veel van allochtone afkomst. Het wordt een heel bijzondere avond. Als gewone gereformeerde jongen voel ik me zeer verbonden met deze broeders en zusters, die met andere vormen en gewoonten de zelfde Heer dienen. Die verbondenheid beleven we in de lofprijzing, in het bidden en in de ontmoeting. Mijn toespraak over de betekenis van profetische politiek voor Nederland en Europa wordt goed ontvangen; af en toe krijg ik enthousiaste bijval en zelfs een staande ovatie, bijvoorbeeld als ik met een woordspeling op de titel van de conferentie zeg dat het inderdaad zaak is dat de Geest in Europa komt. Indrukwekkend en ontroerend is hoe er daarna heel concreet voor mij en voor de christelijke politiek wordt gebeden. Ik voel me hier thuis en besef eens te meer dat dit net zozeer de natuurlijke achterban van de ChristenUnie is als de bezoekers van de vrijgemaakt-gereformeerde Schooldag, een CSFR-congres, het Flevo-Festival of de EO-Jongerendag. Fantastisch!

Hoofdspreker is een Amerikaanse prediker van Italiaanse afkomst, Marc Chironna. Hij spreekt over de roeping van Mozes. Na een tamelijk rustig begin komt hij op stoom en van het podium af, de zaal in. Ongelooflijk, wat een energie, wat een spreekstijl! Het is allemaal wel erg Amerikaans, met veel herhaling en vertoon, maar hij zegt goede dingen over hoe God mensen in zijn dienst neemt, met al hun beperkingen en tekortkomingen. Intrigerend hoe hij, zonder één snipper papier of aantekening, zomaar een uur lang de hele zaal in zijn ban houdt. Over ‘passie met preken’ gesproken…

 

Liesbeth gaat vandaag met de kinderen naar haar broer Johan in Geldrop. Ik benut mijn ‘dag alleen’ om veel achterstallig bureauwerk (e-mails, post, financiën, agenda) te doen. Eind van de middag, vlak voordat Arjen en Rianne thuiskomen, ga ik naar Hilversum voor een uitzending van ‘TweeVandaag’ over…, jawel: deals met criminelen. Ik zit samen met prof. Peter Tak (die ik nog ken uit de tijd van de enquêtecommissie-Van Traa) bij André Zwartbol aan tafel. M’n bril is gisteren kapot gegaan en ik moet goed opletten hoe ik ga zitten, om te voorkomen dat het pootje met plakband buiten beeld blijft…

Op de terugreis hoor ik op Utrecht CS dat er geen treinverkeer van en naar Amsterdam mogelijk is. ’s Avonds in het Journaal blijkt hoe dat komt: er is een trein bovenop een andere geschoven! Er zijn gewonden, sommige ernstig. Nadat ik nog het Ellips-interview heb gecorrigeerd, is het tijd voor een glaasje met Liesbeth.

 

Arjen heeft een mini-toernooi en ik ga kijken. De eerste wedstrijd wint hij met 4-0, de tweede verliezen ze helaas. Ze worden 2^e in hun poule. Ik laat m’n bril oplappen en steek thuis een handje uit. ’s Avonds kijken we samen een ontspannende film. Eindelijk eens een dag zonder werk!