De eerste echte recesdag. In goede samenspraak met de secretaresse, Henriëtte Krijger, heb ik ervoor gezorgd dat deze week praktisch vrij is gebleven: volgende week zit m’n agenda helemaal vol met spreekbeurten en andere afspraken, dus heeft het gezin deze week recht op mijn tijd en aandacht. ’s Morgens is er toch nog het nodige bureauwerk te doen. ’s Middags gaan we met het gezin zwemmen.

Er zijn foto’s opgedoken van ernstige misdragingen door Amerikaanse militairen in een Iraakse gevangenis; dat doet de zaak van de Irak-missie geen goed!

 

Overdag tijd voor het gezin. We eten vroeg, waarna ik naar Amsterdam ga, om (voor de eerste keer) aanwezig te zijn bij de Nationale Dodenherdenking. Eerst de herdenkingsbijeenkomst in de Nieuwe Kerk, met prachtige (zigeuner-) muziek, een mooi gedicht van Jana Berenova en een prachtige toespraak van Geert Mak. Daarna de plechtigheid op de Dam. Indrukwekkend.

Na afloop is er koffie drinken voor de genodigden. Veel plezierige ontmoetingen en goede, maar ook nuttige gesprekken.

 

Liesbeth gaat met de kinderen op familiebezoek in Hilversum; ik blijf thuis om m’n achterstallige e-mail bij te werken en nog zo wat werk dat is blijven liggen af te handelen. ’s Avonds kijken we samen een film.

 

Nadat ik eerst ‘Vrij Nederland’ te woord heb gestaan over Justitie-minister Piet-Hein Donner en het ‘Reformatorisch Dagblad’ over de komst van een extremistische moslimleider naar ons land, zet ik een nieuwe paal voor de schommel in het cement. Met het opnieuw opvullen van het gat erbij best een flinke klus. ’s Middags wat bureauwerk. Buiten in de zon leg ik Marieke (9 jaar) ten behoeve van haar werkstuk uit hoe de politiek werkt. Verder zijn er weer telefoontjes van de media, met name over ‘de stand van het fortuynisme’: het is vandaag precies twee jaar geleden dat Pim Fortuyn werd vermoord. Het is veelzeggend dat in de vraagstelling vooral doorklinkt dat er sinds zijn optreden sprake is van een verharding in de samenleving en in het politieke debat…

‘k Schrijf een column voor het partijblad ‘HandSchrift’. Na het eten maai ik het gras, terwijl Liesbeth gaat sporten. Ze is erg laat terug: ze heeft iemand moeten reanimeren! Ze geeft al jaren een cursus reanimatie, maar als het écht is laat je dat niet onberoerd. De spanning laat haar de rest van de avond niet meer los.

 

Nog voor de Ministerraad begint feliciteer ik Jan-Peter Balkenende per SMS met z’n verjaardag. Liesbeth gaat ‘haar patiënt’ van gisteravond opzoeken in het ziekenhuis. Later in de ochtend komen zijn vrouw en schoondochter een grote bos bloemen brengen, uit dankbaarheid dat zijn leven is gered.

’s Middags veel mails afgehandeld. Er komen twee nieuwsfeiten door: Frits Bolkestein stopt als Eurocommissaris en D66 is waarschijnlijk tégen verlenging van de Irak-missie. Dat laatste kan nog spannend worden voor de coalitieverhoudingen.

Tussendoor heb ik, net als de afgelopen dagen, contact met partijvoorzitter Thijs van Daalen over de ontwikkelingen rond de europarlementariërs. Er is nog steeds geen publicatie in NRC verschenen, maar wat mij betreft is de optie van een onafhankelijk onderzoek nadrukkelijk in beeld: als er maar enige aanleiding voor vragen of twijfel is, moet je niet aarzelen en de zaak direct door een extern bureau of een onafhankelijke commissie laten onderzoeken. Het Landelijk Bestuur zit op de zelfde lijn.

In het Journaal claimt Van Aartsen de post van Eurocommissaris voor Neelie Kroes. In de VS ligt minister Rumsfeld onder vuur in verband met de foto’s van marteling, mishandeling en vernedering; hij stapt niet op.

Alvast wat voorbereidingen voor de optredens van volgende week. In de Politieke Barometer staan we zowaar op 3,4% (5 zetels); bij de verkiezingen in januari vorig jaar hadden we 2,1%!

 

Lekker lang uitslapen. Omdat we morgen door omstandigheden niet naar mijn moeder in Hilversum toe kunnen, bestel ik moederdagbloemen voor haar, die vandaag nog zullen worden bezorgd. In de loop van de ochtend worden er bij míj maar liefst vier dikke pakketten Kamerpost bezorgd…

Ik ga met Arjen en een vriendje op pad voor moederdag-inkopen. We slagen goed en eten nog een ijsje met elkaar. Thuis werk ik me toch maar meteen door de post heen. ’s Avonds gaat Liesbeth met een tante/vriendin naar een concert in Vredenburg. Ik rommel wat en maak een monchoutaart voor morgen. Als ze terug zijn, drinken we een glaasje met elkaar, waarna we het voor gezien houden.