Pasen! De Heer is waarlijk opgestaan! ’s Morgens – na het traditionele Paasontbijt met de gemeente – een heel bijzondere dienst: niet alleen vieren we het feest van de opstanding van Jezus Christus, maar er zijn ook 6 jonge mensen die belijdenis van hun geloof doen én er worden twee kinderen gedoopt.

’s Middags naar Amsterdam voor de verjaardag van een nichtje. ’s Avonds komt het nieuws door dat Arjan Erkel na vele maanden in Dachastan te zijn vastgehouden terug is in Nederland!

 

We beginnen deze tweede Paasdag rustig met een uitgebreid en heerlijk ontbijt. Om 10:00 uur is er een ‘sing-inn’ in de kerk, waaraan Marieke en ik een muzikale bijdrage leveren met resp. dwarsfluit en gitaar. Het oefenen van de afgelopen weken werpt z’n vruchten af!

De middag brengen we met familie in Hilversum door.

 

Zoals gebruikelijk na Pasen geldt deze dinsdag voor de Kamer als een maandag: geen vergadering, wel werk te doen. Ik bereid een en ander voor de komende week voor. ’s Middags heb ik in Utrecht een vertrouwelijk gesprek met iemand van het Openbaar Ministerie. Van veel van wat ik te horen krijg word ik niet echt vrolijk…

’s Avonds kijken we naar een film (‘Robin Hood – Prince of thieves’, met Kevin Costner en – in de laatste drie minuten – de onvermijdelijke Sean Connery als Richard Leeuwenhart). Ik lees nog een concept-speech van Reinier voor het debat over het zorgstelsel, a.s. donderdag. Prima tekst; ik zal hem missen als hij ons eind dit jaar gaat verlaten!

 

In de fractievergadering staan we o.a. stil bij het advies van de commissie-Dijkstal over de ministerssalarissen. Bij de regeling van werkzaamheden kom ik er eindelijk toe om een afspraak te maken met Mat Herben: we zullen gauw eens een kop koffie drinken om door te praten over het ‘Nieuwe Revu’-interview. Het debat over ‘Madrid’ (terrorismebestrijding) levert weinig op. Ik vind het niet erg verheffend: Maxime Verhagen is weer eens erg gebrand op Wouter Bos, Mat Herben (die het vanmiddag tegenover mij had over ‘het debat over de islam’…) komt niet verder dan een historisch exposé over de islam en Jozias van Aartsen polariseert sterk door Balkenende te verwijten ‘vergoelijkend’ te spreken over de aanslagen in Madrid. Na vrij stevige reacties van de minister-president zelf, van mij en van Maxime, neemt hij dit verwijt terug.

De vijf bewindslieden (Balkenende, Donner, Remkes, Bot en Kamp) antwoorden na de dinerpauze. In tweede termijn worden er opvallend genoeg maar liefst drie moties ingediend door CDA, VVD en LPF: Balkenende I leeft! Het wordt erg laat. En sinds Gerda Verburg geen eerste ondervoorzitter is, kan ik niet meer met haar meerijden als ze door de chauffeur van de Voorzitter naar Woerden wordt gebracht. Gelukkig is VVD-collega Geert Wilders zo vriendelijk mij thuis af te zetten.

 

Zo’n beetje de hele dag zit ik in het hoofdlijnendebat over het nieuwe zorgstelsel. Weinig verrassingen: de meeste discussies (over het basispakket, de premiestelling, publieke of private vormgeving) hebben we al vele malen gevoerd. Wel positief is dat CDA-woordvoerder Siem Buijs uitspreekt dat de huisarts niet in de door minister Hoogervorst voorgestelde no-claimregeling moet vallen. Had het CDA dus best mijn motie van enkele weken geleden kunnen steunen, die uitsprak dat er geen drempel voor de huisarts mocht komen…

Eind van de middag nemen we in een wok-restaurant in Scheveningen afscheid van onze medewerkster Nadine de Roode. Lekker eten en erg gezellig, met ook enkele oud-medewerkers erbij. Helaas moet ik eerder afhaken i.v.m. een spreekbeurt voor de afdeling ‘Oostland’ van de Nederlandse Patiënten Vereniging (NPV). In Berkel en Rodenrijs spreek ik over… jawel: het zorgstelsel. Goeie opkomst en dito sfeer.

 

Als ik ’s morgens in de trein stap, realiseer ik mij dat ik zo’n 6 à 7 uur treinreis voor de boeg heb voor ik vannacht weer thuis ben… Eerst een nuttig en informatief werkbezoek aan de justitiële jeugdinrichting (‘jeugdgevangenis’) ‘De Harreveld’, vlakbij Winterswijk. Medewerker Jacob Pot en stagiaire Mirjam Bikker zijn ook present. Bijzonder is de lunch, die door een aantal van de daar zittende gasten wordt bereid en geserveerd. Prima verzorging! Tijdens de rondleiding kom ik op het idee om een keer met het Kamerelftal tegen die jongens te voetballen; vermoedelijk zijn we kansloos, maar het zou ontzettend leuk zijn. Met de directeur maak ik een principe-afspraak.

Even na vieren zitten we weer in de  trein: Jacob en Mirjam richting Utrecht, ik naar Kampen, waar ik ’s avonds op het ‘Theologisch festival’ van de beide theologische universiteiten met de D66-er Bart Robbers in debat ga over christelijke politiek. Magere opkomst, wel een aardig gesprek. Dan weer de trein in. 23:00 uur ben ik thuis, waar ik op Teletekst lees dat de ChristenUnie op 3,4% staat, oftewel 5 zetels. Leuk: zo hoog hebben we al twee jaar niet meer gestaan! Verder is nieuws dat er vanmiddag een gezamenlijk plan m.b.t. prepensioen en levensloop is gepresenteerd door FNV, PvdA, GroenLinks, SP en LPF. Ik heb er geen spijt van dat ik van deelname heb afgezien: zowel procedureel en strategisch als inhoudelijk zie ik de nodige bezwaren in dit initiatief.

 

De halve dag bezig met het uitgraven van een in cement gezette paal van de schommel. Tussendoor bespreek ik met Nico de mogelijkheden om onze zelfstandige positie t.a.v. het FNV-plan in de media te krijgen. Hij weet te regelen dat ik door het ANP word gebeld, zodat ik mijn verhaal kwijt kan.

Tijd om even met de kinderen en hun vriendjes te voetballen. Mijn conditie houdt niet over…

’s Avonds in het Journaal het bericht dat Hamas-leider Rantissi, de opvolger van Sjeik Yassin, ook door Israël is geliquideerd. Ik hou m’n hart vast voor de gevolgen!