Datum:                        21 november 2012

Mevrouw Dik-Faber (ChristenUnie): Voorzitter. Allereerst mijn complimenten aan de staatssecretaris. Hij is voortvarend begonnen. Ik dank hem voor de brief over de uitvoering van de motie-Slob van 16 december 2010 over de geassocieerde soorten. We hebben er bijna twee jaar op moeten wachten, maar het is goed om te lezen dat wordt gewerkt aan een verbetering van de wetenschappelijke onderbouwingen voor bestandsschattingen.

Ik wil eerst ingaan op de visserij en daarna op het GLB.

Ik dank de staatssecretaris voor zijn brief over de discard ban. Hij belooft de Kamer dit onderwerp te blijven agenderen. Ik constateer dat er nog wel degelijk ruimte is voor de inpassing van het voorstel van de visserijsector. Zowel de Commissie als het Europees Parlement heeft hierop gehint. Zo heeft de Commissie duidelijk gemaakt dat er in het nieuwe GVB voldoende flexibiliteit zal zijn voor de toepassing van innovatieve maatregelen. Het Parlement is voorstander van een geleidelijke invoering van de aanlandingsplicht en vindt verder dat er ruimte moet zijn voor maatwerk. Ik vraag de staatssecretaris daarom of hij aan het voorzitterschap duidelijk kan maken dat de discard ban wat hem betreft expliciet onderdeel moet zijn van het trilateraal overleg tussen Raad, Commissie en Parlement over de wetgevingsvoorstellen over het nieuwe GVB. Ik proef bij hem in ieder geval een coöperatieve houding, en daar ben ik blij mee.

Ik ga in op de visserijonderhandelingen tussen de EU en Noorwegen en de flexibiliteitverordening voor schol. Nederland is als nettobetaler in de uitruil van vangstquota sterk gebaat bij meer flexibiliteit bij de vangst van schol. Daardoor kunnen niet benutte quota worden meegenomen naar het volgende jaar. Is de staatssecretaris bereid zich in de onderhandelingen hard te maken voor dit voor Nederland belangrijke punt?

Mijn laatste punt over de visserij gaat over het protocol tussen de EU en Mauritanië. Van de Nederlandse visserijsector krijg ik signalen die erop duiden dat Mauritanië helemaal niets ziet in dit protocol. Ik heb begrepen dat de staatssecretaris daar toch mee wil instemmen en een ontbindende voorwaarde wil stellen, maar is het niet veel beter en realistischer om nu opnieuw aan de onderhandelingstafel plaats te nemen?

Dan ga ik nu in op het gemeenschappelijk landbouwbeleid.

Kan de staatssecretaris duidelijk maken wat wordt besloten bij de partiële algemene oriëntatie? Mijn collega van D66 refereerde daar ook al aan. Wat wordt hier nu precies mee vastgelegd? Ik ben vooral benieuwd naar de inzet van de staatssecretaris bij de onderhandelingen over het GLB-budget. Welke verdeling tussen de eerste pijler en de tweede pijler heeft de staatssecretaris voor ogen? Het lijkt erop dat de heer Van Rompuy, maar ook dit kabinet denken dat er bij het GLB nog veel te halen is. Terwijl het budget voor het GLB in het Commissievoorstel al een stuk lager is dan nu, denkt Van Rompuy dat er nog wel iets meer af kan. In de laatste voorstellen wordt 5% gekort op de eerste pijler en 9% op de tweede pijler. De Nederlandse boeren zullen hierdoor onevenredig worden geraakt. Het LEI doet hier op dit moment onderzoek naar. Wil de staatssecretaris de resultaten van dit onderzoek aan de Kamer kenbaar maken in de laatste GLB-kwartaalrapportage van dit jaar?

Ik vraag de staatssecretaris zich sterk te maken voor een nominaal gelijkblijvend GLB-budget. Let wel, een groot deel van dit budget komt reeds ten goede aan innovatie en duurzaamheid. We moeten voortgaan op de ingeslagen weg. Is de staatssecretaris het met mij eens dat er voldoende budget beschikbaar moet blijven voor een daadwerkelijke vergroening van het GLB? Ik denk dan zowel aan de eerste pijler, met een flexibel keuzemenu via de bedrijfstoeslagen, als aan de tweede pijler, via het agrarisch natuurbeheer. Hoe gaat de staatssecretaris dit vormgeven bij zijn inzet tijdens de onderhandelingen?

Onderzoek van de Europese Rekenkamer wijst uit dat het foutpercentage bij de vereenvoudiging van het plattelandsbeleid vooral door de complexiteit van het beleid hoog is. Vereenvoudiging en doelgerichtheid van beleid lijken soms met elkaar op gespannen voet te staan. Ik ben dan ook benieuwd wat de staatssecretaris vindt van het idee van de provincies om het plattelandsbeleid via een landsdelige aanpak vorm te geven. Dan is er dus geen sprake van één POP (plattelandsontwikkelingsprogramma), maar van vier of vijf programma's.

Mevrouw Ouwehand (PvdD): Ik wil even duidelijkheid over de positie van de ChristenUnie inzake de ecosystemen in zee. Wij mogen vaak horen dat de ChristenUnie het rentmeesterschap uitdraagt. Diepzeevissen zijn heel kwetsbaar. In een rapport over de Europese diepzeevisserij hebben we gezien dat het niet goed gaat. Ik ben dan toch wel erg teleurgesteld dat de ChristenUnie zich niet op het standpunt stelt dat de wetenschappelijke adviezen leidend moeten zijn. Zij neemt dus risico's met de kwetsbare ecosystemen van de diepzeevissen. Ik begrijp dat niet goed.

Mevrouw Dik-Faber (ChristenUnie): Laat ik vooropstellen dat ik hier het woord voer namens mijn collega Slob. Ik vind het lastig om hier specifiek op te reageren. In het algemeen kan ik zeggen dat wij het beheer van Gods schepping hoog in het vaandel hebben staan. De ecologische situatie van de diepzeevissen hoort daar absoluut ook bij. Tegelijkertijd is er een visserijsector met economische belangen. Beide belangen goed voor het voetlicht brengen en recht doen aan beide belangen vraagt voortdurend om een zoeken naar evenwicht. In dat spanningsveld opereren wij. Zonder de ogen te willen sluiten voor de belangen van de visserijsector kiezen wij voor de ecologisch waardevolle wateren. Daar staan wij voor, maar er is ook een economische realiteit. Het blijft een zoektocht.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.