Datum:                        15 november 2012

De leden van de ChristenUnie-fractie hebben met belangstelling kennisgenomen van het wetsvoorstel dat tot doel heeft om kilometertellerfraude aan te pakken. Zij hebben hierover de volgende vragen.

Vooralsnog is het voornemen om het verbod alleen te laten gelden voor personenauto’s en bestelauto’s omdat bij deze motorrijtuigen kilometertellerfraude het vaakst voor komt. Genoemde leden vragen hoe vaak deze fraude voorkomt bij vrachtauto’s. Zij vragen wat het voordeel is van de keuze om vrachtauto’s vooralsnog niet mee te nemen. Ook motoren worden in het voorstel niet meegenomen. Genoemde leden vragen wat de rechtvaardiging is dat deze groep niet wordt meegenomen? Zij vragen of er informatie is over de schaal waarop fraude plaatsvindt binnen deze groep.

Veel fraudegevallen vinden plaats in de eerste jaren. De eerste APK vindt echter voor benzine-auto’s en dieselauto’s pas plaats na vier respectievelijk drie jaar. Indien er in deze periode geen onderhoud plaatsvindt, is er geen registratie van de kilometerstanden.  Genoemde leden vragen om een reactie op het voorstel dat eigenaars van motorrijtuigen net als bij energiebedrijven, zelf kilometerstanden kunnen doorgeven aan de Dienst Wegverkeer in deze eerste termijn. Ook vragen deze leden hoe groot het deel is van niet-erkende bedrijven waar onderhoud, reparatie en verkoop kan plaatsvinden, zonder dat er registratie plaatsvindt? Hoe is dit voor consumenten te herkennen en ziet de regering mogelijkheden deze herkenbaarheid te verbeteren, zo vragen deze leden?

Genoemde leden vragen een indicatie wat consumenten gaan betalen voor het opvragen van de logische kilometerstand en hoe dit tarief wordt bepaald. Ook vragen deze leden wat het grensbedrag is voor reparatie (of onderhoud) waaronder geen kilometerstand hoeft te worden doorgegeven. Klopt het, zo vragen deze leden dat dit niet is vastgelegd? Genoemde leden vragen of bij veel voorkomende handelingen waarbij een relatief hoog bedrag is gemoed (bijvoorbeeld vervangen van accu of banden) en die vaak door fast-repair adressen wordt uitgevoerd, ook standen moeten worden doorgegeven.

Genoemde leden vragen wanneer er sprake is van een mogelijke verdenking voor bestaande gevallen. Zij vragen of het resultaat ‘onlogisch kilometerstand’ kan worden gebaseerd op een meting in het verleden die door de stichting NAP is vastgelegd, of dat uitsluitend de metingen die na invoering van de wet worden verricht worden betrokken bij de informatie van de Dienst Wegverkeer.

Overheidsinstanties zoals bijvoorbeeld de Belastingdienst worden door de RDW voorzien van gegevens voor zover zij aangeven deze gegevens nodig te hebben voor een goede uitoefening van de publieke taak en voor zover zij hiertoe gerechtigd zijn. Genoemde leden vragen waarvoor het kilometertellerbestand gebruikt kan en mag worden. Zij vragen waarom deze doelen niet expliciet in het wetsvoorstel worden vastgelegd. Klopt het dat de standen niet alleen kunnen worden gebruikt voor het beschermen van consumenten om vertrouwen te scheppen bij kooptransacties maar dat het ook mogelijk is deze gegevens te gebruiken voor bijvoorbeeld het bestrijden van fiscale fraude of uitkeringsfraude.

Genoemde leden constateren dat veel transacties plaatsvinden tussen particulieren, zo’n 1 miljoen per jaar Zij vragen of er ook bij deze transacties een mogelijkheid komt om de kilometerstand te registreren bij de overdracht zodat bij eventuele fraude ook kan worden aangetoond waar in de keten van verkooptransacties de fraude heeft plaatsgevonden.

Genoemde leden vragen op welk moment bij import registratie van de kilometerstand plaatsvindt. Tenslotte vragen genoemde leden waarom de uitzonderingen waarbij geen sprake is van overtreding van het verbod op sleutelen aan de kilometerteller zoals bij een kapotte teller, alleen worden genoemd in de memorie van toelichting en niet zijn opgenomen in het wetsvoorstel zelf.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.