Datum:            15 maart 2012

De heer Voordewind (ChristenUnie): Voorzitter. Ik zal veel van mijn tijd besteden aan Syrië, omdat de situatie daar onze aandacht vraagt. Ik ben op dezelfde bijeenkomst geweest als collega Hachchi, gisterenavond in De Balie, en heb ook met de oppositie gesproken. Dan zie je toch wel een lastig dilemma. De oppositie die eigenlijk in het buitenland verkeert, vindt het steeds onvermijdelijker dat er steun komt voor de Free Syrian Army. Ik heb gisterenavond ook begrepen dat zij die steeds meer ziet als een soort van beschermcorridor voor de vreedzame demonstranten op het moment dat daar gevaar dreigt. Van de oppositie in het land zelf hoor ik geluiden als "alsjeblieft, kom niet met wapens, intervenieer niet en wees voorzichtig, want er kunnen alleen maar veel meer slachtoffers vallen." Constateert de minister dezelfde discrepantie tussen de oppositie buiten Syrië en de oppositie binnen Syrië?

Van de lokale coördinatiecomités hebben wij begrepen dat ze zitten te springen om materiaal en ondersteuning. Is de minister bereid om die ondersteuning te geven? IKV Pax Christi heeft dit benoemd als "Adopt a Revolution". De ChristenUnie heeft zich daar gisteren ook achter geschaard.

Erkent de minister dat de banden tussen de National Syrian Council en de Free Syrian Army lijken te worden aangehaald? Ziet de minister dit ook als een bedreiging om steun te geven aan de oppositie, aan de National Syrian Council, omdat hij voorheen altijd scherp afstand nam van steun aan de Free Syrian Army?

Rusland schijnt toch een sleutelpositie te kunnen vervullen, maar wij zien dat het tegenovergestelde gebeurt. Vanuit Rusland worden nog steeds wapens geleverd aan het regime in Damascus. Welke mogelijkheden ziet de minister nog om Rusland meer diplomatiek te betrekken bij de pogingen van Kofi Annan, zodat het toch meer gerustgesteld wordt over de diplomatieke oplossing in plaats van het verder escaleren van het geweld? De vluchtelingenstromen die op gang komen naar de buurlanden, waaieren uit naar Turkije, Libanon en Jordanië. Ik krijg daarover berichten van Nederlandse ngo's die ook in Jordanië actief zijn. Is de minister bereid om te kijken of Nederlandse ngo's die daar al zitten, kunnen worden ingezet en financieel ondersteund kunnen worden om vluchtelingen daar op te vangen?

Is de minister van plan en ook bereid om binnen de EU te bekijken hoe met het oog op de mensenrechtenschendingen het net van sancties rond Assad en de familie Assad, zoals dat ook voor Iran bestaat, verder kan sluiten. Denk aan het bevriezen van tegoeden, uitreisvisa et cetera.

Als laatste punt in verband met Syrië de humanitaire corridor. Wij begrijpen dat dit moeilijk is. Zijn er binnen de EU plannen om dit soort ideeën verder uit te werken en voor te bereiden? Wij kunnen toch niet achterover blijven zitten als het geweld doorgaat en vervolgens geen contingency planning maken? Zijn er ideeën en worden die verder uitgewerkt?

Wij geven steun aan de inzet van de minister voor het aan de kaak stellen van de mensenrechtensituatie in Wit-Rusland.

Nog iets over het verslag van Gymnich. De mensenrechten en het mensenrechtenbeleid zijn daar aan de kaak gesteld. Zegt de minister nu dat ook lady Ashton van de verschotting heeft gezegd dat wij die te allen tijde moeten voorkomen? Is dat voor de minister voldoende om zich er dan achter te scharen of wil hij nog steeds wachten op de position paper in juni en dan pas een besluit nemen? Ik begrijp dat dan besloten moet worden of die speciale vertegenwoordiger voor de mensenrechten er komt.

Het laatste punt is de ondersteuning van collega Hachchi op het punt van de internetvrijheid. Welke mogelijkheden kent de Europese Unie om software voor politieke censuur op internet te boycotten voor landen als Iran, China, Bahrein en Wit-Rusland?

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.