1.
Hebt u kennisgenomen van het jaarrapport van het Centre for Legal Aid Assistance & Settlement (CLAAS), waarin uitvoerig beschreven wordt hoe het gesteld is met de vrijheid van godsdienst in Pakistan?[1] Hoe beoordeelt u de inhoud van het rapport en bent u het met ons eens dat de inhoud ervan aanleiding geeft tot bijzondere aandacht voor de positie van christenen in de betrekkingen tussen Nederland en Pakistan?

2.
Hoe kenschetst u het maatschappelijke klimaat in Pakistan ten aanzien van christenen, met name bekeerlingen van de islam tot het christendom? In hoeverre biedt de Pakistaanse overheid aan bekeerlingen bescherming?

3.
Kunt u ons informeren over de wijze waarop de Pakistaanse overheid de blasfemiewetgeving toepast? Op welke wijze stelt Nederland het Pakistaanse beleid inzake vrijheid van godsdienst aan de orde in de diplomatieke betrekkingen?

4.
Is het waar dat Nederland in 2005 financiële steun heeft gegeven aan het Rehabilitation Centre Apna Ghar van CLAAS? Waarom is deze steun niet gecontinueerd, gelet op het belang van een veilige omgeving voor vrouwen die met geweld of zelfs met de dood bedreigd worden, bijvoorbeeld vanwege beschuldiging van blasfemie?

5.
Bent u bereid om ten aanzien van Pakistaanse bekeerlingen die asiel aanvragen in verband met bedreigingen in hun land van herkomst hetzelfde beleid te voeren als ten aanzien van Afghaanse en Iraanse bekeerlingen?[2]

Bronnen:
[1] CLAAS (Lahore, Pakistan), Annual Report 2006, www.claasfamily.org .

[2] Handelingen Tweede Kamer der Staten-Generaal, 7 november 2002, Noot, blz. 18-1129 – 18-1130; Antwoorden op vragen van de leden Van der Staaij en Huizinga-Heringa over christenen in Afghanistan, Tweede Kamer der Staten-Generaal, Vergaderjaar 2005-2006, Aanhangsel 665; Antwoorden op vragen van de leden De Wit, Huizinga-Heringa en Van der Staaij over de asielprocedure van drie in Nederland tot het christendom bekeerde Afghaanse asielzoekers, Tweede Kamer der Staten-Generaal, Vergaderjaar 2006-2007, Aanhangsel 989.