Deze week had de Tweede Kamer herfstreces. Voor mij reden om een paar dagen met mijn echtgenote er tussen uit te gaan. We hebben in Zutphen in een huisje gezeten. Dat was genieten. We hebben weer een deel van het Hanzestedenpad gelopen. Dat is een wandelroute van Doesburg naar Kampen toe. In het voorjaar hadden we het eerste stuk al gelopen en nu er weer een groot aantal kilometers aan toegevoegd. Saillant detail is dat op het moment dat ik zijn naam liet vallen de kersverse CdK van Gelderland, Clemens Cornielje, met zijn partner ons op de fiets tegemoet kwam rijden. Zij waren ook bezig de provincie te verkennen. Wij hebben zelf ook nog een dag gefietst. Dat kan in Gelderland heel goed. Bijzonder hoeveel landhuizen en kastelen dit gebied nog telt. Voor mij had het gebied nog een bijzondere betekenis vanwege het grote herindelingsdebat dat ik over deze streek heb mogen voeren. Ik heb toen nog (samen met Jan de Wit, SP) door middel van een amendement een poging gedaan om Warnsveld zelfstandig van Zutphen te houden. De bordjes ‘Warnsveld, gemeente Zutphen’ deed me weer herinneren aan de verwerping van het amendement. Zo gaat dat soms in de politiek.

 

Maandag waren de invallen bij de verschillende clubhuizen van de Hells Angels uitgebreid in het nieuws. In de loop van de week kwamen de meeste personen al weer vrij. Ik ben benieuwd of het OM hier echt een zaak heeft. Ze kunnen het zich, denk ik, niet permitteren om hier flink mis te kleunen. Opvallend overigens het grote aantal advocaten dat steeds in televisieprogramma’s opduikt. Goedgebekte mensen die het niet nalaten om vraagtekens bij de opsporing van politie en justitie te plaatsen. Het OM verkeert dan in een veel ondankbare (media) positie.

 

Deze week kwam minister Pechtold weer in het nieuws. Een al twee maanden geleden afgenomen interview met de SGP-jongeren bracht hem (opnieuw) in de positie dat hij zijn excuses aan Balkenende moest aanbieden. Denkt hij nu echt dat hij als minister in een soort Haags ballenbad is terechtgekomen? Een beetje gooien en smijten en als je te hard gooit dan zeg je gewoon sorry! Niet te geloven dat er nog mensen zijn die voor een dergelijke minister een website openen.

 

Deze week ook het treurige nieuws ontvangen van het overlijden van André van der Louw en Karin Adelmund. De eerste ken ik vooral van de tijd dat hij burgemeester van Rotterdam was. Ik zat in die tijd in Rotterdam op school. Karin Adelmund had ik vorige week nog gesproken. Ik heb met haar vooral te maken gehad in de tijd dat ze staatssecretaris was. Ik vond haar als staatssecretaris niet sterk, maar had wel veel waardering voor haar doorzettingsvermogen en gepassioneerde manier van werken. Ze ging er altijd echt voor. Haar plotselinge overlijden bepaalt ons weer bij de broosheid van het leven. Mijn meeleven gaat uit naar haar man en kinderen.

 

 

.