Na een rustige zondag begint de eerste werkdag van de week. Ik ben vroeg in de Haag en vergader van 10.00 tot 20.00 uur over de toekomstvisie van het kabinet over de publieke omroep. Een debat waarvan het eindresultaat aan het begin al redelijk bekend was. De coalitiepartijen hebben zich op dossier aan elkaar vastgeklonken. De donderdag ervoor waren de klokken nog even gelijk gezet. Ik ben kritisch over de kabinetsplannen. Staatssecretaris van der Laan probeert met enige moeite het beeld overeind te houden dat zij de architect is van de omroepplannen. Erg overtuigend is het allemaal niet. Nu maar afwachten of er ooit nog wetgeving zal komen. De terugreis naar huis verloopt stroef. Ik ben pas tegen 23.30 uur thuis. Dat is bijna 17 uur nadat ik mijn huis in de ochtend verlaten heb. Een heftig begin van de werkweek.

 

Dinsdag weer met goede moed naar den Haag vertrokken. Eerst fractievergadering. Met gebak omdat medewerker Pieter een dag later zijn verjaardag viert. Tijdens het vragenuurtje wordt minister Pechtold vakkundig door een aantal kamerleden gefileerd vanwege zijn hypotheek-uitspraken. André constateert dat Pechtold inderdaad zijn draai gevonden heeft. Opvallend overigens hoe jolig Balkenende bezig was. Was de receptie van het 25-jarig jubileum van het CDA soms al geweest?  Ik doe ’s-middags zelf nog mee aan een debat over de hoge energieprijzen. Ook nog een interview voor de zendtijd van politieke partijen. ’s-Avonds (eindelijk) het afscheidsdiner van de Tijdelijke Commissie Infrastructuurprojecten (TCI). We sluiten een mooie tijd af. Met enige trots over het bereikte resultaat. Adri Duivesteijn is overigens wat verlaat. Hij komt uit een overleg tussen kamerleden van PvdA, SP en GroenLinks. In de Kamer vangen ze elkaar regelmatig de linkse vliegen af. En Wouter Bos wil zich niet vastleggen. Gezellig wat knuffelen, zullen we maar zeggen.

 

Woensdagmorgen ben ik weer op tijd op de fractie. ‘s-Morgens presidiumvergadering. ’s-Middags een overleg met minister van der Hoeven over de schoolbegeleiding. Gelukkig weten we eindelijk een punt te zetten achter een slepende kwestie. Op het allerlaatste moment legt de minister zich neer bij een andere uitvoering van mijn door de Kamer aangenomen amendement voor flankerend beleid voor de schoolbegeleidingsdiensten. We hebben veel gedoe gehad over de dekking van het amendement, maar ook over de noodzaak om flankerend beleid te financieren. Als zeven fracties in de Kamer dat willen, zal de minister toch een keer moeten meebewegen. Dat gebeurde nu eindelijk. Op het laatste moment valt een deel van de agenda van een overleg over het energiebeleid weg. Juist het deel dat door ons was voorbereid. We besluiten het overleg over de punten die overblijven niet bij te wonen en dat levert me een aantal extra uren op om post weg te ruimen, te eten met Tineke en André en ook debatten voor de volgende dag voor te bereiden.

 

De volgende dag lunch ik ’s-morgens vroeg op het ministerie van LNV met minister Veerman. Dat hadden we voor de zomervakantie al willen doen, maar daar was toen niet van gekomen. Even wat bijpraten over een aantal onderwerpen (o.a. visserij). Ik heb mijn LNV- medewerker Pieter meegenomen, die daarvan zichtbaar geniet. Snel naar de Kamer om op tijd bij een overleg te kunnen zijn over het lerarenbeleid dat ik ook nog eens mag voorzitten. Een lastige combinatie (woordvoerder/voorzitter), maar er was niemand anders die dat wilde doen. Collega Jan de Vries (CDA) stelt tijdens het overleg voor om de leraren hun ADV af te pakken. Dat vind ik niet zo’n goed plan. De werkdruk onder docenten is al erg hoog (14% heeft last van (verschijnselen van) een burn-out) en dit zal daar niet goed op uit werken. De minister voelt er ook niets voor. Zij is net bezig een nieuwe CAO af te sluiten. Dat wil ze met dit soort wilde plannen niet in gevaar brengen.

 

Ik moet een half uur voor het eind van het overleg al door naar een volgend overleg. Dit maal een overleg over de HSL-Zuid en het probleem dat er bij de ingebruikname van de spoorlijn (1 april 2007) nog geen treinen zullen zijn om met 300 kilometer per uur over deze dure rails te rijden. Je blijft je verbazen bij dit dossier. Peijs wordt gered door de bel. De stemmingsbel, wel te verstaan. Daardoor wordt onze vergadering onderbroken, we spoeden ons naar de plenaire vergaderzaal, en door allerlei vervelend gedoe bij de stemmingen is er daarna nauwelijks tijd over voor een fatsoenlijke beantwoording. We gaan over twee weken verder. Dan zal ook duidelijk zijn of er een alternatief is.

 

Ik voer met onze ambtelijke secretaris Jacob Pot nog een sollicitatiegesprek voor een straks openvallende plaats op het secretariaat. We kunnen tot een benoeming komen en dat is niet verkeerd. Dan naar huis. Ik heb het wel even gezien in den Haag.

 

Vrijdag ben ik ’s-morgens te gast bij professor Hein Daanen van TNO Soesterberg. Ik heb Daanen tijdens mijn vakantie ontmoet en toen afgesproken zijn werkplek een keer te bezoeken. Geweldig interessant om te zien hoe daar gewerkt wordt. Ik zie onder andere een roeier die onder Pekingachtige temperaturen aan het trainen is. In de loop van de middag ben ik op het partijbureau voor een besloten bijeenkomst over mediabeleid. Om misverstanden te voorkomen: dit is geen imitatie van de wijze waarop CDA, VVD en D66 met mediabeleid om gaan. Na al het gedoe over het RVU-programma God bestaat niet, heb ik aangegeven wel eens met een aantal mensen te willen praten hoe je nu vanuit onze politieke verantwoordelijkheid voor de publieke omroep met dergelijke media-uitingen moet omgaan. Dat gesprek hebben we vrijdagmiddag. Fijn dat mensen daar tijd in willen steken. Er zal t.z.t. nog een openbaar vervolg aangegeven worden. ’s-Avonds met Marjette en Karen naar Leusden voor de trouwerij van mijn neef Jethro en zijn Dederike. Altijd fijn om gelukkige jonge mensen te zien.

 

Zaterdagmiddag is mijn broer Cor met zijn vrouw Siebine bij ons op bezoek. Dat is gezellig. We gaan onder andere wandelen op de heide bij Heerde/Wapenveld. Het is nog steeds geweldig mooi weer. Is dat nu iets waar we nu wel of niet blij om moeten zijn?

 

Blij ben ik in ieder geval wel met het attente optreden van politie en justitie rond de zogenaamde Hofstadgroep. Zo komt het in ieder geval wel over. Het is wel te hopen dat er nu voldoende bewijslast is om deze mensen voor de rechter te brengen.