Omdat ik vrijdag voor een paar dagen naar Helsinki vertrek, schrijf ik op donderdagavond al mijn weekdagboek. Dat is wat vroeg, maar het is niet anders. Voor mijn gevoel heb ik er overigens al een hele drukke week opzitten. Dat heb je met die lange dagen die we soms maken. Ik weet op de zondag vaak het werk wel uit mijn hoofd te zetten, maar deze week zag ik wel erg tegen een aantal verplichtingen op. Maandag bijvoorbeeld een 11 uur durend overleg over het mestbeleid. Met dank aan mijn LNV-medewerker Pieter Grinwis lag er maandagochtend een rijpe en verantwoorde bijdrage. Daar was dan ook keihard aan gewerkt. Minister Veerman was in prima vorm. Hij bewoog redelijk mee met de Kamer, maar zette ook van tijd tot zijn bestuurlijke paaltjes neer. Ik kan daar wel van genieten. Van groot belang is dat Nederland de derogatie niet op spel zet. Daarom kon ik aan het eind van de avond ook concluderen dat tegenstemmen eigenlijk geen optie was. Het moet maar zo. Op hoop van zegen van Brussel. Typisch een voorbeeld van hoe we aan de lijn van Europa lopen (in dit geval vanwege de Nitraat-richtlijn). ’s-Avonds laat kom ik er bij de tram achter dat ik de huissleutel van mijn logeerplek niet bij me heb. Ik bel de eigenaar van het pand, maar krijg mijn schoonzus aan de lijn. Zo moe kun je soms zijn dat je zelfs je telefoon niet meer weet te hanteren. Gelukkig blijkt in de herkansing dat ik zonder problemen mijn slaapplek kan bereiken. Thanks, Cor. Ik waardeer je gastvrijheid zeer. Vandaag ook de verjaardag van mijn dochter Lotte. Gelukkig heb ik haar ’s-morgens nog wel geluk kunnen wensen met haar 13^e verjaardag. Ook de start van de centrale schriftelijke examens van mijn dochter Esther en zoon Aron. Esther heeft vandaag al twee examens (duits en economie). Een verjaardag en examens en pa zit in Den Haag. De schaduwkanten van het werk.

 

Dinsdagmorgen ben ik om 08.00 uur al weer op de werkplek. Er ligt namelijk werk genoeg. ’s-Ochtends ook fractie. Met bezoek van o.a. twee bestuursleden. ’s-Middags tijdens het vragenuurtje een fel debatje over de uitlatingen van minister van der Hoeven over schepping en evolutie. Ik verbaas me zeer over de heftige en zeer ongenuanceerde reacties van onder andere collega Bakker (D66). De badinerende wijze waarop over religie wordt gesproken doet pijn. Waar is het respect gebleven voor andersdenkenden. Altijd de mond vol over tolerantie, pluriformiteit, vrijheid van meningsuiting en noem maar op. Ja, ja, voor wat het waard is, blijkt nu wel/opnieuw. Ik heb daar geen goed woord voor over. Aan het eind van de middag nog een gesprek met vertegenwoordigers van de Passie (Evangelische school voor vo) en de gemeente Wierden. ’s-Woensdags vooral gesprekken. Onder meer met de nieuwe DG Personenvervoer op het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Voor het eerst dat een pas aangetreden ambtenaar kennis komt maken. Dat waardeer ik zeer. Misschien een trendbreuk na jaren onder de oekaze van Kok gebukt te hebben gaan.

 

Donderdag de hele dag in Zwolle gebleven. Ik ben gevraagd als voorzitter van een inventational conference over dementie. Als lid van de Raad van Toezicht van de Zorgcombinatie Zwolle heb ik wel wat affiniteit met dit onderwerp. Alle regionale partijen bij dementie zijn aanwezig. Inclusief landelijke vertegenwoordigers van het Landelijk Dementie Programma en Alzheimer Nederland en de gemeentelijke overheid (wethouder Jaap Hagedoorn van de gemeente Zwolle). Ondanks de tropische temperaturen verloopt de conferentie naar wens. Er is brede consensus om met elkaar verder te werken aan dementieprogramma voor de regio Zwolle. Moe maar voldaan en met een mooie bos bloemen in de hand aan het eind van de middag weer naar huis.

 

Vrijdag vertrek ik naar Helsinki voor een bezoek aan World Skills Masters. Een geweldig evenement waaraan een groot aantal Nederlandse vaktalenten meedoen. Zie www.SkillsSupporter.nl voor meer informatie. Ik zal volgende week iets vertellen over mijn ervaringen. Ik behoor tot een delegatie waarvan o.a. Loek Hermans (MKB) en Margo Vliegenthart (BVE Raad) deel uitmaken.

 

Deze week heb ik zelf niet zoveel aan de campagne voor de Grondwet gedaan. Dat is vooral een kluif voor André, die o.a. in Netwerk een optreden had. Ik ben blij als dit er volgende week opzit. Iedereen wordt het een beetje zat. Al hoor ik bijna iedereen wel zeggen dat het zo geweldig is dat er zoveel over Europa wordt gesproken. Minister Bot moest zich deze week verantwoorden voor zijn advies aan nee-stemmers (de categorie met in zijn ogen minder valide argumenten) om dan maar thuis te blijven. Ik ben benieuwd welke bewindspersonen zich deze dagen nog in dit rijtje campagnebloopers gaat voegen. Balkenende blijft zonder ophouden de zegeningen van de Grondwet verkondigen. Ik waardeer zijn onverstoorbaarheid, maar ben voor hem bang dat hij aan een dood paard trekt. In eigen kring overigens ook wel een aantal voorstemmers. Enkele ook van naam. Ik heb er niet zoveel moeite mee als mensen uit mijn partij alles afwegende tot een andere keuze komen. Zo gaat dat in een volwassen partij. Het is ook allemaal niet zo zwart-wit en iedereen blijft verantwoordelijk voor zijn eigen stem. Ik blijf wel tegen. Daar zal niets meer aan veranderen.

 

Deze week werd bekend dat oud-staatssecretaris Nijs weer terugkeert naar de Haagse politiek. Ze komt terug in de positie van kamerlid. Eerst afgeserveerd worden door je partij en nu weer terug komen. Tijd kan wonden helen. Ik wens haar het allerbeste toe en ben benieuwd naar haar portefeuille.