We hebben weer een week achter ons liggen. Het gaat hard. De dagen vliegen soms door je vingers. De week weer begonnen met de zondag. Naast de vertrouwde en zeer gewaardeerde kerkgang ook genoten van het winterse weer. Met onze Nigeriaanse vriend (die morgen echt uit Zwolle moet vertrekken naar een AZC in Oude Pekela) wat rondgewandeld en wat foto’s voor en van hem gemaakt. ’s-Avonds een bijeenkomst van onze bijbelstudiegroep.

 

Maandag heb ik gelukkig wat ruimte om thuis te kunnen werken. Ik werk ondermeer aan een artikel voor het jaarboek van onze fractie. Dat moet vandaag ingeleverd worden. Als ik dat aan het eind van de middag per mail doe, krijg ik de reactie dat het fijn is dat ze de bijdrage al hebben maar dat de deadline vooruitgeschoven is. Vandaag krijg ik ook te horen dat ik morgen het overleg over het huurbeleid van Tineke moet overnemen omdat zij plenair vast zit. Dat is even slikken. Het is een omvangrijk onderwerp en ik heb zelf ook genoeg te doen. Ik draai de knop maar om en werp me op het onderwerp.

 

Dinsdag naar den Haag. Eerst overleg met André en Tineke, dan fractievergadering. Tijdens de stemmingen wordt de veelbesproken motie over orgaandonatie verworpen. Reden: 5 PvdA- en 2 LPF-kamerleden stemmen tegen. Opvallend is dat bij CDA en VVD bij deze stemming fractiediscipline wordt toegepast. Alleen CDA-er Algra houdt zijn rug recht en stemt voor. Klasse. Onbegrijpelijk overigens dat dit er in deze fracties op deze manier aan toegaat. Dit is toch echt een gewetenskwestie? Na het vragenuurtje en de stemmingen weer aan de slag met het huurbeleid. Dat overleg begint om 18.00 uur en duurt tot 22.00 uur. Ik ben namens de fractie zeer kritisch over de liberaliseringsplannen van minister Dekker. Opvallend is tijdens dit overleg de persoonlijke aanval van GroenLinks op de minister. Dat zal nooit mijn stijl worden. Kritisch, oké. Dat zijn wij ook, maar graag wel persoon en inhoud uit elkaar houden. Ik ga vanavond nog naar huis. Trein naar Zwolle met TROS-journalist Gerrit van der Kooij, die sinds kort geen presentator meer is van het programma Kamerbreed. Het is middennacht als ik thuis kom.

 

Woensdag weer redelijk op tijd in den Haag. Vandaag vooral gesprekken en ik ontvang twee scholengroepen. Dat blijf ik altijd leuk vinden. Bijzonder is dat het om de school van mijn kinderen gaat en dat mijn eigen zoon in een van de groepen zit. Het is juist de groep waar de leerlingen geen vragen stellen. We hebben het er later thuis nog even over (‘je had toch kunnen vragen of ik mijn vrouw en kinderen nog wel eens ziet’). Ik ben vandaag wel op tijd terug in Zwolle. Het is biddag voor gewas en arbeid en ik bezoek nog een kerkdienst. Balkenende heeft daar geen tijd voor. Hij is in conclaaf met de coalitie over de gekozen burgemeester. Het torentje is speciaal daarvoor verplaatst naar de Lange Voorhout. Dittrich (D66) maakt het allemaal nog wat ingewikkelder door in ieder geval in de media het pardon voor asielzoekers als wisselgeld in te brengen. Glimmend komen de heren na afloop naar buiten en treden ze de massaal aanwezige pers tegemoet. Blijven lachen, zal er afgesproken zijn. Ik ben benieuwd hoelang die glimlach op de lippen zal blijven.

 

Donderdag vroeg in den Haag. ‘s-Morgens een debat over decentralisatie van fondsen voor wachtgeld en vervanging in het onderwijs. Wegens de tijd alleen de 1^e termijn. Maria van der Hoeven zal er nog een zware kluif aan hebben om dit wetsvoorstel ongeschonden over de streep te krijgen. Volgende week verder. Ik ben nog aanwezig bij een groepsbezoek waarvan de aanwezigen vooral geïnteresseerd zijn in de positie van moslims in Nederland. De meningen over de juiste aanpak lopen nog al uiteen, zo valt me op. ‘s-Middags ook een spoeddebat over de zogenaamde Grote Grazers in de Oostvaardersplassen die volgens het CDA bijgevoederd moeten worden. Minister Veerman (óók CDA) legt kort en bondig uit dat dit niet zo’n goed plan is. Zijn argumenten zijn zeer valide.  CDA-woordvoerder Ormel dient toch nog een motie in. Wat een scoringsdrift. De minister laat merken de motie niet op prijs te stellen en binnen een paar minuten heeft de heer Ormel de motie weer ingetrokken. Alsof er een luchtballon leegloopt.

 

Helaas heb ik onvoldoende tijd gehad om een overleg over de veiligheidsregio’s voldoende voor te bereiden. Ik merk sterk dat we op dit moment een medewerker missen. Swanet doet wat ze kan, maar ook daar zitten grenzen aan. Volgende maand zijn we weer op volle sterkte. Het is niet anders. Als ik ’s-avonds thuis kom, kan ik AZ nog zien spelen in de tweede helft tegen een ploeg uit de Oekraïne. Henkie Timmer (zo noemt men hem in Zwolle) doet het weer goed.

 

Vrijdag werk ik overdag thuis. Ik schrijf een tekst voor de plenaire behandeling van de Wet subsidiëring politieke partijen die volgende week behandeld wordt. ’s-Middags naar Lunteren. Daar wordt een congres van ChristenUnie-bestuurders gehouden. ChristenUnie-raadslid Esmé Wiegmans rijdt met me mee. De sfeer op het congres is goed. Dat geldt ook voor de opkomst. Als fractie beantwoorden we vragen van de aanwezige raads- en statenleden. Ook eten we met elkaar. Ik mag de afsluiting voor mijn rekening nemen. Tegen 00.00 uur ben ik weer thuis.

 

Deze week maakt minister Hoogervorst via Elsevier het Nederlandse volk duidelijk dat hij voorstander is van een tweepartijenstelsel. Je merkt dat de heftige debatten met de oppositie over de gezondheidszorg in de Tweede Kamer bij hem sporen hebben achtergelaten. Bij een tweepartijenstelsel is hij af van de Agnes Kanten, die het hem voortdurend moeilijk maken. Ik ben blij met het politieke bestel zoals we dat in Nederland kennen. Ondanks de kritiek die er altijd op te geven is. Neem van mij aan dat op deze manier meer Nederlanders zich vertegenwoordigd voelen in de Tweede Kamer, dan in een tweepartijenstelsel.

 

Deze week ook een debat over het zenden commando’s naar Afghanistan. Tineke heeft namens ons het woord gevoerd en alles afwegend ingestemd met de uitzending. De PvdA maakt een andere afweging. Dat recht heeft men. Woordvoerder Ormel (we kwamen hem eerder tegen bij de Grote Grazers) bekritiseert wel heel erg heftig de PvdA-opstelling. Hij heeft weinig historisch besef. Was ooit het CDA als oppositiepartij niet tegen uitzending van militairen naar Eritrea? Maxime Verhagen moet dat nog weten. Hij was toen namelijk de buitenland woordvoerder van het CDA.