De week begint weer met een weldadige rustdag. Twee fijne kerkdiensten bezocht en genoten van het feit dat er even helemaal niets moet. Vandaag ook ‘onze’ Nigeriaanse asielzoeker op bezoek gehad. We raken met hem in gesprek over de enorme verschillen in welvaart zoals dat in zijn land aanwezig is. Een kleine groep volksgenoten die zeer welvarend is en veel voorrechten kent en een hele grote groep die in grote armoede leeft. Het onderwerp emotioneert hem, zo blijkt. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.

 

Maandagmorgen eerst naar de RTV-Oost-studio voor een interview voor het radioprogramma De Ochtenden over de onderwijsplannen van de PvdA. Daarna naar buurtcentrum De Enk in Zwolle. Vandaag ga ik met mijn collega’s Eddy van Hijum (CDA) en Co Verdaas (PvdA) weer op werkbezoek. Eerst krijgen we een presentatie van Present, een kerkelijke organisatie die vrijwiligers bij elkaar brengt en hen in overleg met de gemeente Zwolle en woningcorporaties aan het werk zet in huishoudens waar mensen dat zelf niet meer kunnen en die ook geen netwerk meer hebben. Het is een geweldig goed initiatief dat ik de komende tijd in meer steden in ons land van de grond zie komen. We gaan ook aan het werk. We sausen een woonkamer van een mijnheer die vanwege een hersenbloeding dat zelf niet meer kan. Het resultaat valt mij niet tegen. Saillant detail is wel dat mijn eigen echtgenote op hetzelfde moment in ons eigen huis aan het behangen is en haar echtgenoot daarbij moet missen. ’s-Middags nog naar Hogeschool Windesheim voor een gesprek met Annet Roeters (lid van de Raad van Bestuur). Er speelt genoeg in het hoger onderwijs.  ’s-Avonds naar Kampen op uitnodiging van de plaatselijke ChristenUnie-fractie. We praten onder andere over de glastuinbouw in IJsselmuiden en het project IJssel Delta. Laat thuis.

 

Dinsdag weer naar den Haag. In de trein ontmoet ik Tineke Huizinga weer, die terug is gekeerd van een intensieve reis naar Afrika. Ze heeft heel wat te vertellen. In de fractie valt er ook weer genoeg te bespreken. We praten onder andere over orgaandonatie en komen tot een standpuntbepaling dat in de loop van de week veel tongen en pennen los maakt. Zie voor dat standpunt www.christenunie.nl. Het was een moeilijke afweging, maar de tekorten aan donors en het feit dat daardoor mensen sterven rechtvaardigt naar mijn mening de wat minder vrijblijvende manier om donors te verwerven. Uitgangspunt moet wel blijven dat het donorschap een individuele keuze is en dat ook de nabestaanden hun positie moeten blijven behouden. Bij dit soort onderwerpen blijkt wel dat politiek niet voor bange mensen is. Altijd de gemakkelijke weg kiezen is daarom geen optie. ’s-Middags nog een debat met minister Remkes over het integriteitsbeleid. Meest heikele punt uit zijn voorstellen is het vrijgeven van de eed voor ambtenaren op decentraal niveau. Ik geef aan weinig te voelen voor een enorme variatie aan eedsteksten. Zeker niet als het om de bekrachtigingsformule gaat. Remkes ziet dat allemaal een slagje anders. Er komt nog een brief.

 

Terug in de trein krijg ik de Nigeriaanse asielzoeker aan de telefoon. Hij heeft te horen gekregen dat hij morgen van het OC Zwolle moet vertrekken naar OC Oude Pekela. Hij is er zeer ontdaan onder. Ik ben pas in de loop van de avond thuis, maar ga toch nog even naar hem toe. Dat is zeer emotioneel. Ik voel me machteloos in dezer situatie. Later in de week blijkt dat hij pas volgende week weg hoeft. Het winterse weer geeft hem een paar dagen respijt en de gelegenheid fatsoenlijk van mensen afscheid te nemen.

 

Woensdag is de dag dat de TCI haar rapport in de Tweede Kamer verdedigd. Ondanks het winterse weer weet ik nog redelijk makkelijk in den Haag te komen. Met Adri, Ger, Max en Charlie mag ik achter de regeringstafel plaatsnemen. Een bijzondere ervaring. De Tweede Kamer spreekt haar eerste termijn uit. Uit de inhoud van de teksten blijkt overduidelijk steun voor ons rapport. Zo mag ik het zien. Ik ben tegen 23.00 uur weer in Zwolle. Marjette komt me ophalen omdat er geen bus en taxi meer rijdt. Wat een mooie, witte wereld. In Zwolle wordt vandaag geschiedenis geschreven. Tijdens een referendum (de laatste die valt onder de tijdelijke referendumwet) spreekt een overgrote meerheid (ca 27.000 mensen) zich uit tegen een gokhal in het nieuwe FC Zwolle-stadion. De verhoging naar ca. 400 gokplaatsen (abusievelijk schreef ik enkele weken geleden over 400 gokkasten) gaat de meeste mensen echt te ver. Ik heb zelf ook met overtuiging tegen gestemd (beter gezegd: laten stemmen door mijn echtgenote). Er zijn slechts 8000 mensen voor. Kortom, een overduidelijk signaal in de richting van de stadsbestuurders. Maandag zullen ze tijdens een raadsvergadering hun mind kunnen opmaken. Het is voor de eerste keer dat ik een goed gevoel bij een referendum heb. Als ik minister de Graaf weer eens spreek zal ik het hem meedelen.

 

Donderdag weer op tijd naar den Haag. Deze keer verloopt de reis wat minder voorspoedig. Gelukkig begint het vervolg van de behandeling van het TCI-rapport ook wat later. Een groot deel van de dag breng ik weer achter de regeringstafel door. Adri Duijvestein neemt de beantwoording voor zijn rekening. Dat doet hij goed. Ik heb veel waardering voor de wijze waarop hij leiding aan de commissie heeft gegeven. Ik ben rond 22.30 uur weer in Zwolle. Moe maar voldaan.

 

Vrijdag weer opnieuw op pad. Eerst naar mijn moeder in Capelle aan den IJssel. Zij is gisteren 76 jaar geworden. Daarna naar Ahoy in Rotterdam. Daar worden deze dagen de zogenaamde Skills Masters gehouden. Zie www.skillsmasters.nl. Een geweldig evenement. Ik heb me er in de Tweede Kamer sterk voor gemaakt. Een door mij ingediende motie om dit evenement te steunen werd destijds unaniem aangenomen. Ik word rondgeleid door de voorzitter van Skills Netherlands en ben ’s-middags ook aanwezig bij de prijsuitreiking van de beste leerwerkplaats van Colo (zie www.colo.nl) door MKB-voorzitter Loek Hermans. Dit is veel betere propaganda voor het beroepsonderwijs, dan de VVD-retoriek om het vmbo maar af te schaffen. De media heeft hier (helaas) wel minder aandacht voor. Als alles goed gaat zal ik in mei nog naar de zogenaamde World Skills Masters in Helsinki gaan. ’s-Avonds naar Bergentheim voor een spreekbeurt. Een goede avond met ca. 50 aanwezigen (waaronder veel jongeren). In de sneeuw weer naar huis. Gelukkig zonder problemen aangekomen.

 

Zaterdag vieren we de verjaardag van mijn schoonmoeder in Nunspeet. Leuk om met de familie bij elkaar te zijn. Vandaag treedt Hans Wiegel op voor een VVD-gezelschap in Ermelo. Wiegel zet de toon, bericht het NOS-Journaal. Geweldig hoe die man de pers en de mensen weet te bespelen. Ik ben geen liberaal, maar als tiener heb ik ooit eens een VVD-bijeenkomst bezocht om Hans Wiegel te horen spreken. Ik moest er nog een behoorlijk stuk voor fietsen, zo herinner ik me nog. Ter geruststelling: bij die ene bijeenkomst is het gebleven.