Zondag 27 april

Vandaag gaan we in Krimpen aan den IJssel naar de kerk. Ook gaan we op visite bij mijn broer Cor en zijn gezin. Dat zijn zo de charmes van het in deze omgeving zijn. De kinderen genieten ook van deze dagen. Al was het maar vanwege de vele dieren die in en rond het huis van mijn zus te vinden zijn.

Maandag 28 april

Marjette brengt me naar den Haag. Zij gaat met de kinderen onder andere naar Scheveningen. Ik werk vandaag ‘gewoon’. We komen weer als kernteam bij elkaar. Netwerk filmt daar wat van. D66 heeft haar belangrijkste programmapunt en de grootste struikelblok in de formatie (jawel, het correctief referendum) aan de kant gezet. En zo kantelt in één keer het hele formatiebeeld weer. Het heeft weinig zin om je er erg druk over te maken. Voor ons is wel van belang dat de beide trajecten in het informatieproces met elkaar in balans blijven. De indruk ontstaat dat er met D66 anders omgegaan wordt. We laten vandaag weten daar duidelijkheid over te willen hebben. Zowel Zalm als Verhagen geven aan dat er van enige ongelijkheid tussen beide trajecten geen sprake is. Verhagen geeft aan het begin van de avond op André zijn kamer zelfs nog aan dat de ChristenUnie de eerste keus van het CDA is. Dat zegt niet alles, maar wel iets. André geeft zowel in TweeVandaag als Nova zijn commentaar op de formatie. In de loop van de avond ben ik weer in Krimpen aan den Lek. Dat scheelt nu behoorlijk wat reistijd.

Dinsdag 29 april

Ik zet s’-Morgens Aron, Esther en haar vriendin Lidewij bij het metrostation Capelsebrug af. Zij gaan met een neef van ons en zijn vriend naar de stad. Ik rij door naar den Haag. Vandaag is een cruciale dag in de formatie. Zoals er overigens al veel meer zijn geweest. De VVD heeft gisteravond nog vergaderd. Vanochtend vergadert de CDA-fractie. Ook wij vergaderen als kernteam. Dan gaat het opeens snel. André zoekt contact met het CDA. Geen contact. Tot dat Gerda Verburgh terugbelt en aangeeft dat Verhagen bij ons langs zal komen. Dan staat er opeens een ploeg van het NOS-journaal voor André zijn werkkamer om te vertellen dat het CDA voor D66 heeft gekozen. Balkenende zou dat de pers verteld hebben. Fraaie boel. Wij weten nog van niets. Er komt veel meer pers langs. De informateurs bellen of André via binnenwegen naar hen toe wil komen. Er is haast bij. Daar is uiteindelijk ook Verhagen. André trekt zich met hem terug op zijn kamer. Het blijkt zo te zijn als de pers ons al verteld heeft. Het CDA is overstag gegaan. Gisteravond nog ChristenUnie als eerste keus en nu is de weg vrij voor D66. Allemaal weinig overtuigend op deze manier. Ook het moment doet knullig aan. De gesprekken met D66 zijn nog niet eens afgerond en het CDA is al om. Dat biedt Boris Dittrich en zijn libertijnse D66 een perfecte positie. André haast zich naar de informateurs. Die zijn weinig gelukkig met de situatie. Later op de middag zijn er opnieuw gesprekken. Definitief wordt nu duidelijk dat onze rol is uitgespeeld. Het is niet anders. Al verdient de wijze waarop het CDA dit allemaal speelt absoluut niet de schoonheidsprijs. Los van onze positie in het geheel zet ik ook grote vraagtekens bij de aanwezigheid van D66 in deze coalitie. Nu eerst maar afwachten of het echt zo ver zal komen. Als dit ook stukloopt heeft Balkenende echt een probleem. André geeft aan het eind van de middag nog een persconferentie. Daar is veel belangstelling voor. Aan het begin van de avond proppen we ons in een taxi en laten ons richting Voorburg rijden. Daar zijn vanmiddag onze auto’s neergezet. Met dank aan Paul en Reinier. De parkeergarage van de Kamer ging vanwege Koninginnenach al om 17.00 uur dicht, vandaar. André gaat nog naar Hilversum. Hij zal in het Elfde uur optreden. Ik vertrek naar Krimpen aan den Lek. ’s-Avonds nog even naar het huis van mijn neef Leander en zijn vrouw Els in Lekkerkerk. Even de gedachten wat verzetten. Het kost me moeite.

Woensdag 30 april

The day after: Koninginnedag. Eerst maar wat uitgeslapen. Er zijn geen kranten. Dat heeft voor- en nadelen. Later op de dag weet ik er nog een paar in handen te krijgen. Onze visie op de ontwikkelingen van de dag van gisteren staat er goed in. Ik volg via de televisie een deel van het bezoek van onze vorstin aan Overijssel. Lotte vraagt zich hardop af waarom Beatrix niet naar Zwolle is gegaan. Goede vraag. Het is vandaag slecht weer. Een wandeling over de rommelmarkt in Krimpen aan den Lek gaat nog goed. Maar een uur later bekijk ik met Aron vanuit de auto een uitgerekte groep oldtimers (sommige met open dak) die in de stromende regen zich voortbewegen. Gezellig. Aan het eind van de middag gaan we naar mijn zus Christine. Samen met haar gezin en dat van mijn zus Joke (ja, ik heb heel wat zussen) zijn we bij elkaar. Gezellig eten, praten en soms wat gapen. Als je altijd in beweging bent valt het soms niet mee om stil te zitten. We sluiten de dag af met het bekijken van het vuurwerk in Krimpen aan den IJssel. Ik merk dat ik vandaag een terugslag heb van de formatieontwikkelingen. Vooral de wijze waarop het stuk is gelopen en de rol van het CDA daarin zit me dwars. Als we weer een dag verder zijn zal dat gevoel wel verdwenen zijn, denk ik.

Donderdag 1 mei

Dag van de Arbeid. Dat zal ik weten ook. Ondanks het reces hebben we vandaag weer een overleg over de vogelpest. En zo kan ik voor de derde keer deze week de gang naar den Haag weer maken. Ik ga met de trein. Marjette zal vandaag met de kids in de auto weer naar Zwolle teruggaan. In de trein nog telefonisch overleg met André. Hij zat vanochtend in het radioprogramma De Ochtenden. Het overleg met minister Veerman en staatssecretaris Ross-van Dorp duurt bijna drie uur. Het enige positieve punt is dat er vanaf zaterdag geen verdachte bedrijven meer zijn bijgekomen. Ik noem dat een klein streepje licht in de donkere tunnel waar we al weken in zitten. Op de fractie praten we uiteraard nog na over de formatie. Er komen bemoedigende mails binnen. Zelfs aanmeldingen van leden. In de wandelgangen spreek ik ook enkele CDA-collega’s. Ze voelen zich niet helemaal gelukkig bij de gang van zaken. Ook laten ze merken dat een coalitie met D66 nog geen vanzelfsprekendheid is. We wachten het maar af. Duidelijk is wel geworden dat een aantal door de ChristenUnie ingebrachte punten in een mogelijk af te sluiten regeerakkoord zullen worden opgenomen. Het betreft onder meer een specifiek pardon voor asielzoekers (waar CDA, VVD en SGP nooit voor voelde) en investeringen in palliatieve zorg, de positie van de gewetensbezwaarde ambtenaar van de burgelijke stand en de aanpak van vrouwenhandel. Ik trein aan het begin van de avond naar Zwolle. Opnieuw telefonisch contact met André. Hij zit morgenochtend nog in het televisieprogramma ‘Goedemorgen Nederland’. Bijzonder dat de media-aandacht na dinsdag nog even aanhoudt.

Vrijdag 2 mei 2003

Vandaag een dag van gewoon even lekker niets. Ik neem me voor mijn werkkamer op te gaan ruimen. We hebben ook bezoek. De twee dochtertjes van mijn oud-medewerker Guido zijn vandaag bij ons. Guido en zijn vrouw Erna komen in Zwolle wonen en hebben gisteren de sleutel van hun huis gekregen. Wij ontfermen ons graag over deze twee kleine dametjes. Ik heb nog mailcontact met Carry van Abbenhues (burgemeester van Hattem) die, zoals gisteren naar buiten is gekomen, gedeputeerde voor de PvdA in Overijssel zal worden. Een verrassende maar wel goede ontwikkeling. Deze dame heeft bestuurlijk veel in haar mars. Ik mail haar dat ze zich nu in haar nieuwe positie sterk kan blijven maken voor een tunnel voor de Hanzelijn. Ze mailt me direct terug.