Dagboek Arie Slob - week 05 2003
zaterdag 01 februari 2003 19:56
Om 15.30 uur begint het afscheid van de Kamerleden die vanaf morgen er niet meer bij zullen zijn. Mijn herinneringen gaan uit naar een soortgelijke vergadering in mei waar Eimert, Dick en ik afscheid moesten nemen. Wat hebben we toch vreemde maanden achter de rug.
Zondag 26 januari/b>
Een heerlijk rustige zondag. Twee mooie kerkdiensten bijgewoond. Veel bemoediging ook ondervonden vanuit mijn eigen kerkelijke gemeente. Lekker nog gewandeld met Marjette. En veel gelezen.
Maandag 27 januari/b>
Het is vandaag feest in huize Slob. Karen wordt 7 jaar: hoera! Ze maakt ons al om 05.00 uur wakker. Dat is ook niet helemaal de bedoeling. Ik werk vandaag wat thuis. Tussen de middag nog een lunch met mijn oud-secretaresse Jennie. Heel gezellig. ‘s-Avond bezoek ik nog een vergadering in onze kerkelijke gemeente. Dat gebeurt niet vaak. We spreken met elkaar over kerkelijke samensprekingen. Vandaag bereikt me overigens het droevige bericht van het plotseling sterven van Harry van der Linden, ChristenUnie-wethouder in Zwartewaterland. Hij is dat nog maar sinds 2 januari. Ik ben geschokt. Hoe broos is ons leven. Harry is 54 jaar geworden.
Dinsdag 28 januari/b>
Vandaag werk ik ook nog thuis. Het heeft niet zo veel zin om naar den Haag af te reizen. Ik heb nog wel contact met Andre (hij heeft de informateur gesproken) en andere leden van de fractie. Inmiddels is ook duidelijk geworden dat Leen afscheid zal moeten nemen van het Kamerlidmaatschap. Een vervelende zaak. Ons zetelverlies heeft grote gevolgen. Ik laat vandaag mijn haar nog knippen. Dat voelt een stuk lichter. ’s-Avonds geniet ik van Eimert van Middelkoop zijn optreden in het Elfde Uur.
Woensdag 29 januari/b>
Naar den Haag. Vandaag neemt de oude Tweede Kamer afscheid. Eerst een fractievergadering. De laatste voor Leen van Dijke. Dat geeft de vergadering een bepaalde dimensie. André spreekt Leen op een mooie manier toe. Ik vertrek met onze ambtelijke secretaris Jacob Pot naar een overleg met andere fractie- en ambtelijke secretarissen. We bespreken een aantal zaken. Waaronder de indeling van de plenaire zaal voor de nieuwe Tweede Kamer. Dat is een behoorlijk gepuzzel. We komen er nog niet helemaal uit. Vanmiddag verder. Om 15.30 uur begint het afscheid van de Kamerleden die vanaf morgen er niet meer bij zullen zijn. Mijn herinneringen gaan uit naar een soortgelijke vergadering in mei waar Eimert, Dick en ik afscheid moesten nemen. Wat hebben we toch vreemde maanden achter de rug. Frans Weisglas spreekt de vertrekkende Kamerleden uitstekend toe. Dat kan hij. Het is de vraag of hij na volgende week nog voorzitter zal zijn. Het CDA zal met Gerda Verburg als kandidaat Kamervoorzitter komen. Ook in dat opzicht is dit een harde wereld. Na afloop van de vergadering (een groot aantal vertrekkende (ex-)LPF-ers kwam niet eens opdagen!!!) is er nog tijd voor een hapje en een drankje. We zouden nog verder vergaderen over de zetelindeling maar met Bas van der Vlies en Agnes Kant sta ik tevergeefs te wachten bij de afgesproken vergaderzaal. Ik vertrek aan het begin van de avond met medewerker Reinier Koppelaar naar een Perspectief-bijeenkomst in Amersfoort. In de trein nog telefonisch overleg met het CDA over de zetelverdeling. In Amersfoort zijn zo’n 15 mensen bij elkaar. Waaronder Dick Stellingwerf en Annette van Kalkeren. Leuk om hen daar ook te zien. We spreken op een open manier over de campagne en de toekomst van de ChristenUnie. Ik geniet van de gedrevenheid van een aantal aanwezigen. Met zulke mensen in de partij moet het goed komen. Ik kan met mijn oud-leerling Paul Talens (dat is lang geleden) mee rijden naar Zwolle. Om 23.00 uur thuis. Hoi Marjette, daar ben ik weer. Morgen gaat de hele familie mee naar den Haag. Ik zal ze vooruitgaan omdat er een nieuwe vergadering is uitgeschreven om de zetelverdeling rond te krijgen. Dat is dan wel de laatste kans. Om 13.00 uur zullen we allemaal een plekje moeten hebben.
Donderdag 30 januari/b>
Ik reis met de trein naar den Haag. Volle bak vanmorgen. In het ledenrestaurant van de Tweede Kamer weten we uiteindelijk de nog niet ingevulde zetels definitief in te vullen. Wij komen in het derde blok op de vierde rij te zitten. Tussen de VVD-ers. Later op de dag vraag ik minister Hoogervorst wat hij er van vindt dat die linkse neten zo tussen de VVD zitten. Hij geeft lachend aan dat zijn uitspraak over ons in de Volkskrant wel aangeslagen is. Ik reageer daarop door op te merken dat we ons nog steeds beraden op een passend antwoord. Marjette komt met Esther, Aron, Lotte en Karen om 11.30 uur in de Kamer aan. We gaan met elkaar eten in het restaurant. Dat vinden de kinderen erg leuk. Ik moet er nog even tussenuit om met Andre en Tineke over de portefeuilleverdeling te spreken. We krijgen er alledrie een behoorlijk portie bij. Om 13.00 begint de installatievergadering. Voor de derde keer in twee jaar tijd word ik geïnstalleerd tot lid van de Tweede Kamer. Deze keer zoals het hoort: aan het begin van een periode, samen met de andere collega’s. Grootste blikvangers zijn Hirsi Ali Aryaan en Hilbrand Nawijn. Zowel Tineke als ik constateren dat een groot aantal collega’s (waaronder de broeders van de …) de vingers niet bij elkaar houden als ze de eed zweren. Dat is wel een gewoonte, die Eimert mij nog nadrukkelijk heeft meegegeven. Of zouden hier toch verschillende opvattingen over bestaan? Na afloop van de vergadering zie ik mijn dochters Lotte en Karen handen schudden met Gerrit Zalm en Hilbrand Nawijn. Later op de dag weten ze ook nog een gesigneerde foto van André Rouvoet en van Frans Weisglas binnen te halen. Hun dag kan niet meer stuk. Ook Aron en Esther genieten van het hele gebeuren. En Esther ook nog van het winkelen in den Haag! Er komt een spoeddebat over Irak. Tineke kan er direct tegenaan. Ik ga eerst nog naar de receptie van Michiel Niemeijer, die 1 februari om precies te zijn 25-jaar als parlementair documentalist bij de Kamer werkt. Michiel heeft ook in de gemeenteraad van Den Haag gezeten. Uit die tijd stammen onze eerste contacten. Hij is voor mij een zeer inspirerende en betrokken vriend geworden. Omdat er nog stemmingen zullen komen vertrekt mijn gezin zonder mij naar Zwolle. Ik zwaai mijn schatten buiten uit. Het is uiteindelijk 23.45 uur als ik zelf weer thuis ben. In de trein weer in een coupe vol met CDA-ers gezeten. Maar ook met een nieuw PvdA-Kamerlid: Co Verdaas uit Zwolle. Hij is als no. 43 van de PvdA-lijst toch nog de Kamer ingekomen omdat een hoger geplaatste kandidaat om persoonlijke redenen de benoeming niet aanvaard heeft. Co ken ik als een uiterst gekwalificeerde ambtenaar bij de gemeente Zwolle in de tijd dat ik raadslid was. Leuk om hem nu als collega in de Kamer te ontmoeten.
Vrijdag 31 januari/b>
Vandaag blijf ik in Overijssel. ‘s-Ochtends eerst Karen naar school gebracht. Daarna naar Hasselt om de familie van de overleden Harry van der Linden te condoleren. Het is er erg druk. De mensen staan in een lange rij zelfs buiten te wachten. Twee kinderen van Harry heb ik in het verleden nog als leerling in de klas gehad. De familie maakt een sterke indruk. ’s-Middags werk ik nog wat thuis en ga ik met Marjette naar mijn oude werkgever Concent. Daar neem ik samen met twee andere medewerkers (mijn secretaresse Jennie en juridisch medewerker Renate) van de medewerkers afscheid. Nu is het echt definitief. Deze week is mijn opvolger benoemd. Dat geeft het afscheid toch een andere dimensie. Ik heb het goed bij hen gehad. Dat merk ik direct weer als ik met al deze fantastische mensen bij elkaar ben. Met een mooi bloemstuk en een fraaie skottel braai gaan we aan het begin van de avond weer naar huis. ‘s-Avonds bereid ik me nog wat voor op de week die komt. Volgende week direct al weer aan de bak voor de Provinciale Statenverkiezingen. Dat staat niet stil.
Zaterdag 1 februari/b>
We gaan een nieuwe maand in. Ik begin de maand met eerst eens goed uit te slapen. Dat kunnen we wel gebruiken. ‘s-Morgens bereid ik een forumdiscussie aan de VU in Amsterdam voor waar ik vrijdag 7/2 aan zal deelnemen. De middag is voor Marjette. Als onze kinderen allemaal hun bezigheden hebben, gaan wij samen naar de binnenstad. Ik ben niet zo’n winkelliefhebber, maar dit is gezellig. Vandaag wordt de watersnoodramp in Zeeland herdacht. Ook voltrekt zich in de VS een andere ramp: de fatale landing van een ruimteveer. Wat kun je soms verlangen naar een wereld zonder dood en ellende. Vanuit mijn geloof weet ik dat die wereld er ooit een keer zal komen. Iets om naar uit te zien.
Een heerlijk rustige zondag. Twee mooie kerkdiensten bijgewoond. Veel bemoediging ook ondervonden vanuit mijn eigen kerkelijke gemeente. Lekker nog gewandeld met Marjette. En veel gelezen.
Maandag 27 januari/b>
Het is vandaag feest in huize Slob. Karen wordt 7 jaar: hoera! Ze maakt ons al om 05.00 uur wakker. Dat is ook niet helemaal de bedoeling. Ik werk vandaag wat thuis. Tussen de middag nog een lunch met mijn oud-secretaresse Jennie. Heel gezellig. ‘s-Avond bezoek ik nog een vergadering in onze kerkelijke gemeente. Dat gebeurt niet vaak. We spreken met elkaar over kerkelijke samensprekingen. Vandaag bereikt me overigens het droevige bericht van het plotseling sterven van Harry van der Linden, ChristenUnie-wethouder in Zwartewaterland. Hij is dat nog maar sinds 2 januari. Ik ben geschokt. Hoe broos is ons leven. Harry is 54 jaar geworden.
Dinsdag 28 januari/b>
Vandaag werk ik ook nog thuis. Het heeft niet zo veel zin om naar den Haag af te reizen. Ik heb nog wel contact met Andre (hij heeft de informateur gesproken) en andere leden van de fractie. Inmiddels is ook duidelijk geworden dat Leen afscheid zal moeten nemen van het Kamerlidmaatschap. Een vervelende zaak. Ons zetelverlies heeft grote gevolgen. Ik laat vandaag mijn haar nog knippen. Dat voelt een stuk lichter. ’s-Avonds geniet ik van Eimert van Middelkoop zijn optreden in het Elfde Uur.
Woensdag 29 januari/b>
Naar den Haag. Vandaag neemt de oude Tweede Kamer afscheid. Eerst een fractievergadering. De laatste voor Leen van Dijke. Dat geeft de vergadering een bepaalde dimensie. André spreekt Leen op een mooie manier toe. Ik vertrek met onze ambtelijke secretaris Jacob Pot naar een overleg met andere fractie- en ambtelijke secretarissen. We bespreken een aantal zaken. Waaronder de indeling van de plenaire zaal voor de nieuwe Tweede Kamer. Dat is een behoorlijk gepuzzel. We komen er nog niet helemaal uit. Vanmiddag verder. Om 15.30 uur begint het afscheid van de Kamerleden die vanaf morgen er niet meer bij zullen zijn. Mijn herinneringen gaan uit naar een soortgelijke vergadering in mei waar Eimert, Dick en ik afscheid moesten nemen. Wat hebben we toch vreemde maanden achter de rug. Frans Weisglas spreekt de vertrekkende Kamerleden uitstekend toe. Dat kan hij. Het is de vraag of hij na volgende week nog voorzitter zal zijn. Het CDA zal met Gerda Verburg als kandidaat Kamervoorzitter komen. Ook in dat opzicht is dit een harde wereld. Na afloop van de vergadering (een groot aantal vertrekkende (ex-)LPF-ers kwam niet eens opdagen!!!) is er nog tijd voor een hapje en een drankje. We zouden nog verder vergaderen over de zetelindeling maar met Bas van der Vlies en Agnes Kant sta ik tevergeefs te wachten bij de afgesproken vergaderzaal. Ik vertrek aan het begin van de avond met medewerker Reinier Koppelaar naar een Perspectief-bijeenkomst in Amersfoort. In de trein nog telefonisch overleg met het CDA over de zetelverdeling. In Amersfoort zijn zo’n 15 mensen bij elkaar. Waaronder Dick Stellingwerf en Annette van Kalkeren. Leuk om hen daar ook te zien. We spreken op een open manier over de campagne en de toekomst van de ChristenUnie. Ik geniet van de gedrevenheid van een aantal aanwezigen. Met zulke mensen in de partij moet het goed komen. Ik kan met mijn oud-leerling Paul Talens (dat is lang geleden) mee rijden naar Zwolle. Om 23.00 uur thuis. Hoi Marjette, daar ben ik weer. Morgen gaat de hele familie mee naar den Haag. Ik zal ze vooruitgaan omdat er een nieuwe vergadering is uitgeschreven om de zetelverdeling rond te krijgen. Dat is dan wel de laatste kans. Om 13.00 uur zullen we allemaal een plekje moeten hebben.
Donderdag 30 januari/b>
Ik reis met de trein naar den Haag. Volle bak vanmorgen. In het ledenrestaurant van de Tweede Kamer weten we uiteindelijk de nog niet ingevulde zetels definitief in te vullen. Wij komen in het derde blok op de vierde rij te zitten. Tussen de VVD-ers. Later op de dag vraag ik minister Hoogervorst wat hij er van vindt dat die linkse neten zo tussen de VVD zitten. Hij geeft lachend aan dat zijn uitspraak over ons in de Volkskrant wel aangeslagen is. Ik reageer daarop door op te merken dat we ons nog steeds beraden op een passend antwoord. Marjette komt met Esther, Aron, Lotte en Karen om 11.30 uur in de Kamer aan. We gaan met elkaar eten in het restaurant. Dat vinden de kinderen erg leuk. Ik moet er nog even tussenuit om met Andre en Tineke over de portefeuilleverdeling te spreken. We krijgen er alledrie een behoorlijk portie bij. Om 13.00 begint de installatievergadering. Voor de derde keer in twee jaar tijd word ik geïnstalleerd tot lid van de Tweede Kamer. Deze keer zoals het hoort: aan het begin van een periode, samen met de andere collega’s. Grootste blikvangers zijn Hirsi Ali Aryaan en Hilbrand Nawijn. Zowel Tineke als ik constateren dat een groot aantal collega’s (waaronder de broeders van de …) de vingers niet bij elkaar houden als ze de eed zweren. Dat is wel een gewoonte, die Eimert mij nog nadrukkelijk heeft meegegeven. Of zouden hier toch verschillende opvattingen over bestaan? Na afloop van de vergadering zie ik mijn dochters Lotte en Karen handen schudden met Gerrit Zalm en Hilbrand Nawijn. Later op de dag weten ze ook nog een gesigneerde foto van André Rouvoet en van Frans Weisglas binnen te halen. Hun dag kan niet meer stuk. Ook Aron en Esther genieten van het hele gebeuren. En Esther ook nog van het winkelen in den Haag! Er komt een spoeddebat over Irak. Tineke kan er direct tegenaan. Ik ga eerst nog naar de receptie van Michiel Niemeijer, die 1 februari om precies te zijn 25-jaar als parlementair documentalist bij de Kamer werkt. Michiel heeft ook in de gemeenteraad van Den Haag gezeten. Uit die tijd stammen onze eerste contacten. Hij is voor mij een zeer inspirerende en betrokken vriend geworden. Omdat er nog stemmingen zullen komen vertrekt mijn gezin zonder mij naar Zwolle. Ik zwaai mijn schatten buiten uit. Het is uiteindelijk 23.45 uur als ik zelf weer thuis ben. In de trein weer in een coupe vol met CDA-ers gezeten. Maar ook met een nieuw PvdA-Kamerlid: Co Verdaas uit Zwolle. Hij is als no. 43 van de PvdA-lijst toch nog de Kamer ingekomen omdat een hoger geplaatste kandidaat om persoonlijke redenen de benoeming niet aanvaard heeft. Co ken ik als een uiterst gekwalificeerde ambtenaar bij de gemeente Zwolle in de tijd dat ik raadslid was. Leuk om hem nu als collega in de Kamer te ontmoeten.
Vrijdag 31 januari/b>
Vandaag blijf ik in Overijssel. ‘s-Ochtends eerst Karen naar school gebracht. Daarna naar Hasselt om de familie van de overleden Harry van der Linden te condoleren. Het is er erg druk. De mensen staan in een lange rij zelfs buiten te wachten. Twee kinderen van Harry heb ik in het verleden nog als leerling in de klas gehad. De familie maakt een sterke indruk. ’s-Middags werk ik nog wat thuis en ga ik met Marjette naar mijn oude werkgever Concent. Daar neem ik samen met twee andere medewerkers (mijn secretaresse Jennie en juridisch medewerker Renate) van de medewerkers afscheid. Nu is het echt definitief. Deze week is mijn opvolger benoemd. Dat geeft het afscheid toch een andere dimensie. Ik heb het goed bij hen gehad. Dat merk ik direct weer als ik met al deze fantastische mensen bij elkaar ben. Met een mooi bloemstuk en een fraaie skottel braai gaan we aan het begin van de avond weer naar huis. ‘s-Avonds bereid ik me nog wat voor op de week die komt. Volgende week direct al weer aan de bak voor de Provinciale Statenverkiezingen. Dat staat niet stil.
Zaterdag 1 februari/b>
We gaan een nieuwe maand in. Ik begin de maand met eerst eens goed uit te slapen. Dat kunnen we wel gebruiken. ‘s-Morgens bereid ik een forumdiscussie aan de VU in Amsterdam voor waar ik vrijdag 7/2 aan zal deelnemen. De middag is voor Marjette. Als onze kinderen allemaal hun bezigheden hebben, gaan wij samen naar de binnenstad. Ik ben niet zo’n winkelliefhebber, maar dit is gezellig. Vandaag wordt de watersnoodramp in Zeeland herdacht. Ook voltrekt zich in de VS een andere ramp: de fatale landing van een ruimteveer. Wat kun je soms verlangen naar een wereld zonder dood en ellende. Vanuit mijn geloof weet ik dat die wereld er ooit een keer zal komen. Iets om naar uit te zien.
- Labels
- Arie Slob
Reacties op 'Dagboek Arie Slob - week 05 2003'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.