Zondag 7 december
’s Morgens na de kerkdienst belt Nico: Máxima is opgenomen… De geboorte wordt vandaag verwacht. We zullen allebei vast over een persbericht nadenken.
Fijne zondag met het gezin. Eind van de middag heb ik weer contact met Nico: om 17:01 uur is er een prinsesje geboren! Binnen een half uur is er een persbericht uit. Met Liesbeth volg ik de berichtgeving op TV, inclusief de felicitaties van een geforceerd opgewekte minister-president Balkenende. Ach, ik weet uit eigen ervaring hoe lastig het is om een boodschap spontaan en ontspannen in de cameralens uit te spreken…
Tegen mijn gewoonte in sta ik vandaag de journalisten die mij bellen wel te woord, al laat ik het bij een korte felicitatie. Gelukkig houden ze er altijd rekening mee dat de zondag voor ons geen gewone werkdag is, maar vandaag hebben o.a. Business News Radio en het Nederlands Dagblad de vrijmoedigheid om mij om een eerste reactie te vragen. Die geef ik graag: “De ouders, de grootouders én het Nederlandse volk zijn te feliciteren met de geboorte van een zondagskind, dat later onze Koningin zal worden!”

Maandag 8 december
Het grootste deel van de dag ben ik thuis: Liesbeth moet vandaag weg en ik heb m’n agenda zoveel mogelijk schoongeveegd om de kinderen op te vangen. Daardoor mis ik o.a. de presentatie van het WRR-rapport over ‘waarden en normen’. De samenvatting heb ik al gelezen en dus kan ik de pers al wel een eerste reactie geven.
Pas halverwege de middag ga ik naar Den Haag: vanavond is er een wetgevingsoverleg over de uitgebreide identificatieplicht. Via Teletekst begrijp ik dat er driftig wordt gespeculeerd over de naam van het nieuwe prinsesje: op grond van een registratie van domeinnamen door de Koninklijke familie lijkt het Catharina Amalia te worden.
Intussen heb ik besloten om minister De Geus niet apart naar de Kamer te roepen i.v.m. zijn uitspraken van zaterdag: dat zou mij waarschijnlijk niet worden toegestaan omdat deze week de begroting van Sociale Zaken nog verder wordt behandeld en dan kan het daarbij betrokken worden. Niet onredelijk. Bovendien heb ik horen verluiden dat Jan Marijnissen een debat met de minister-president gaat aanvragen; daar kan het dan mooi bij betrokken worden.
Vlak voor het debat begint belt Doekle Terpstra om me “een hart onder de riem en een pluim op de hoed te steken” i.v.m. mijn optreden vorige week. Dat doet me goed. We spreken over het kabinetsbeleid en de koers van het CDA en zijn het behoorlijk eens.
Om 17:30 uur begint het debat. De PvdA is opnieuw tamelijk onkritisch vóór. Laetitia Griffith (een nieuw talent binnen de VVD!) zegt onbekommerd dat haar fractie de regeling van dit wetsvoorstel als een algemene identificatieplicht beschouwt. Minister Donner maakt de Kamer met een stel ongelukkig gekozen voorbeelden alleen maar kritischer; zelfs Laetitia heeft het over ‘glad ijs’… Tegen tienen besluit de Kamer op mijn voorstel om de tweede termijn niet nu, maar in een plenair debat te doen, zo mogelijk nog voor de Kerst.
Uurtje bureauwerk en dan nog naar de studio boven Café Dudok, waar ik via Hilversum in debat ga met prof. Cees Schuyt, één van de auteurs van het WRR-rapport. Rustig gesprek over de – beperkte – taak van de overheid in het overdragen van waarden en normen. Om 23:45 staat er een taxi klaar om me naar huis te brengen. Onderweg en thuis lees ik het concept-Euromanifest voor de verkiezingen van het Europees Parlement van juni, dat morgenavond moet worden vastgesteld. ChristenUnie en SGP doen daar met een gezamenlijke lijst aan mee. Door de bank genomen een goed stuk, maar ik heb nog wel een flink aantal opmerkingen. Het wordt weer over tweeën voordat mijn hoofd het kussen raakt.

Dinsdag 9 december
Vlotte fractievergadering. Ik krijg Aart-Jan de Geus aan de lijn: hij maakt zijn excuses voor zijn uitlatingen van vorige week, zowel in het AO als bij ‘Spijkers met koppen’. Hij belooft er morgen tijdens de begrotingsbehandeling ook nog publiekelijk op terug te komen. Wat mij betreft is het daarmee afgedaan. Het inhoudelijke meningsverschil over wat de Kamer al wist of had kunnen weten, blijft bestaan, maar dat is niet erg.
Aan het begin van de vergadering spreken Kamervoorzitter Frans Weisglas en de minister-president felicitaties uit aan het adres van prins Willem-Alexander en prinses Máxima i.v.m. de geboorte van – jawel – prinses Catharina Amalia; ik moet op m’n tong bijten om als Frans uitgesproken is geen ‘hiep hiep hiep’ te roepen. Jammer dat we dat niet doen, de Eerste Kamer deed het gisteren wel! Vervolgens afscheid van Erica Terpstra die vandaag na meer dan 20 jaar Kamerlidmaatschap voor het laatst in haar bankje zit. Ze krijgt een staande ovatie.
Jan Marijnissen vraagt inderdaad een debat met de minister-president aan. Tot mijn verontwaardiging willen de coalitiefracties daar niets van weten en hoor ik ze er zelfs over spreken om het zonodig via een stemming te blokkeren! Dat is toch ongehoord! Het komt niet zover doordat Frans het verzoek doorschuift naar de eerstvolgende regeling, als de begrotingen van Sociale Zaken en VWS zijn afbehandeld.
Ik heb nog een groepsbezoek van zo’n 40 meiden van een zorgopleiding en dan wordt de 3e termijn van de VWS-begroting gehouden. Als Siem Buijs (CDA) zegt dat hij erg tevreden is met wat zijn opmerkingen van twee weken geleden over koopkrachtgarantie voor chronisch zieken en gehandicapten hebben bewerkstelligd, nl. een zekere reparatie, kan ik het niet laten om hem daarover kritisch te interrumperen: alsof hij dat beoogde met zijn verspreking, waarvoor hij door zijn fractievoorzitter is teruggefloten! Tussendoor is er van de zijde van de pers veel belangstelling voor mijn contact met Aart-Jan de Geus.
De maaltijd nuttig ik samen met mijn oud-fractiegenoot Eimert van Middelkoop, tegenwoordig parttime politicus ‘aan de overzijde’, oftewel: lid van de Eerste Kamer. Daarna de plenaire afronding van het debat over de stelselmatige daders; ik ben er eigenlijk te moe voor en meng me niet echt meer in het debat. Om 23:30 uur ben ik thuis. Ik kan de energie niet meer opbrengen om nog iets te doen en zoek m’n bed op.

Woensdag 10 december
Tamelijk rustige dag. Via de TV op m’n kamer in de Kamer volg ik de knieval van De Geus; hij klinkt erg deemoedig… ’s Middags een interview met Marc Janssens van het Nederlands Dagblad over het WRR-rapport en daarna opnamen voor ‘Den Haag Vandaag’ over het hele koopkrachtdebat en het opereren van minister De Geus.
De novelle op het Belastingplan (zie het AO van 3 december) komt binnen en Reinier Koppelaar schrijft een forse inbreng. Hij heeft zelfs suggesties voor amendementen. Morgen is de behandeling al…
’s Avonds is de plenaire afronding van het debat over de uitgebreide identificatieplicht; jammer dat ik ook vanavond niet thuis kan eten! Ik ben zeer kritisch en zie ons nog niet vóór stemmen. Het wordt opnieuw erg laat, maar ik kan meerijden met Gerda Verburg, die het debat voorzit en dus over de auto met chauffeur van de Voorzitter kan beschikken.
Thuis lees ik nog de novelle en andere relevante stukken voor het debat van morgenochtend. En zo wordt het weer 2:30 uur. Het is maar goed dat het volgende week de laatste vergaderweek van de Kamer is, want veel langer houd ik dit niet vol!

Donderdag 11 december
In de Kamer de laatste voorbereidingen en dat het debat met staatssecretaris Joop Wijn in over de novelle. Joop doet het – als vrijwel altijd – goed: hij is redelijk en toegankelijk, maar geeft intussen geen centimeter of eurocent meer dan nodig. Mijn amendementen, die chronisch zieken en gehandicapten nog wat meer koopkrachtverbetering geven, ontraadt hij.
Van Kees Vendrik (GroenLinks) hoor ik dat er voor de verkiezing van de politicus van het jaar’ door de parlementaire pers nog vijf kandidaten over zijn: Wouter Bos, Boris Dittrich, Jozias van Aartsen, hijzelf en ik. ’t Zal me benieuwen… A.s. zondag wordt de verkiezing door het Radio1-journaal live uitgezonden vanuit ‘Dudok’, maar daar zal ik – uiteraard – niet bij zijn.
Bij de regeling vraagt en krijgt Jan Marijnissen alsnog zijn debat met Balkenende; waarschijnlijk a.s. dinsdag. De middag besteed ik aan overleg met de medewerkers en het wegwerken van achterstanden in post en e-mail. Dit keer ben ik de avond thuis, waar nog wel het nodige werk voor de laatste loodjes ligt te wachten.

Vrijdag 12 december
De hele dag thuis gewerkt. Liesbeth haalt kerstversiering in huis en maakt met de kinderen leuke dingen. ’s Avonds ga ik naar een informatie-avond in Kamerik, georganiseerd door de penningmeester van de ChristenUnie-Woerden; daar komen zo’n 15 belangstellenden, voornamelijk jongeren, met wie ik over christelijke politiek en de ChristenUnie spreek. Informeel, ontspannen en gezellig. Hopelijk maakt dit was bij hen los!
Via Teletekst neem ik het nieuws van vandaag tot mij. De synodes van de Gereformeerde Kerken, de Nederlands-Hervormde Kerk en de Lutherse kerken hebben vandaag ingestemd met de fusie tot de Protestantse Kerk van Nederland. Dat is een bijzonder moment: eenheid in plaats van verdeeldheid. Tegelijkertijd is het voor met name veel ‘bezwaarden’ in de Hervormde Kerk een moeilijke dag. Het is nog niet duidelijk hoeveel gemeenten niet zullen meegaan in de fusie.

Zaterdag 13 december
Deze dag is voor het gezin. Opnieuw belt Nico me als ik in de supermarkt sta: hij heeft gehoord dat ik bij de verkiezing van ‘de politicus van het jaar’ door de parlementaire pers als tweede ben geëindigd. Jozias van Aartsen is eerste geworden. Terecht, wat mij betreft, en ik stuur een felicitatie naar Toof Brader van het Radio1-Journaal; die zal morgen worden voorgelezen.
Het Journaal bericht ’s avonds over het mislukken van de Eurotop: er is geen overeenstemming bereikt over een ‘Europese Grondwet’. Het ziet ernaar uit dat de onderhandelingen tijdens het Nederlandse voorzitterschap (vanaf 1 juli 2004) zullen moeten worden afgerond. Dat is niet gunstig voor ons, omdat je als voorzitter je eigen wensen ondergeschikt moet maken aan de opdracht om een voor iedereen aanvaardbaar resultaat te bereiken. Volgende week zullen we met de premier over de Top debatteren, dus ik maak alvast enkele notities.