Maandag hebben we als fractie weer een 'heidedag' gehad. Het kost een hele dag, maar dan heb je ook wat. Ik blijf het bijzonder vinden hoe we als fractie in snelle tijd een eenheid zijn gaan vormen. De heidedagen hebben daar ook een goede bijdrage aan geleverd.

Dinsdag zagen we elkaar alweer. Nu tijdens de fractievergadering. Op een bepaald moment hoorde we  enig lawaai op de gang. Daar bleken een groot aantal journalisten zijn neergestreken om informatie te verzamelen over de zoveelste 'botsing' tussen Mark Rutte en Rita Verdonk. Gaat de VVD dit op deze manier redden, is mijn vraag. Zo kom je toch nooit aan echt oppositievoeren toe. Wat de een opbouwt (Fred Teeven doet bijvoorbeeld flink zijn best) wordt door anderen weer afgebroken. Ach, waar maak ik me als vertegenwoordiger van een coalitiepartij eigenlijk druk om.

Dinsdagavond ben ik in den Haag gebleven. Ik ben getuige van de afronding van het debat over de echtscheidingswet. Geen PvdA-handtekening onder het amendement dat toch nog een (beperkte) administratieve scheiding in stand wil houden. Zo hoort. Afspraak is afspraak, niet waar. Het heeft me in de afgelopen weken wel veel tijd gekost. Maar goed. Ook dat hoort bij mijn nieuwe rol. De flitsscheiding is nu eindelijk weer van tafel. En er komen (verplicht) ouderschapsplannen als ouders uit elkaar gaan.

Dinsdag heeft de oude Eerste Kamer afscheid genomen. Volgende week treed er een nieuwe lichting senatoren aan. De ChristenUnie zal met vier zetels terugkomen. Dat is een mooi aantal. Eén van de met voorkeur gekozen senatoren is Düzgün Yildirim. Ooit was hij mijn collega als (toen nog PvdA-) raadslid in Zwolle. Het (politieke) leven blijft voortdurend verrassen.

Woensdag veel gesprekken. Onder andere een interessant gesprek gehad met de Amerikaanse ambassadeur, mr. Arnall. Ook een gesprek gehad met oud-collega Gert-Jan Oplaat (VVD), vertegenwoordigers van de VO-Raad en met een tweetal sympathieke vertegenwoordigers van een (zwarte) openbare school in Appingedam. Donderdag nog gesproken met Marnix Niemeijer, directeur van Tear. Marnix is de drijvende kracht achter de Micha Campagne in Nederland.

Deze week een uurtje gesproken met de fractievoorzitters van de coalitiepartijen, de MP en de vice-MP's. Even de thermometer in de samenwerking steken. Natuurlijk zijn er wel eens wat rimpeltjes, maar over de hele linie gezien overheerst wat mij betreft tevredenheid. Hoe kan het ook anders op de dag dat eindelijk het generaal pardon in de Tweede Kamer wordt behandeld. En kan rekenen op een ruime meerderheid in de Tweede Kamer. Nogmaals, eindelijk. Als ChristenUnie hebben we hier jaren voor gestreden. Complimenten voor het optreden van staatssecretaris Albayrak. Ze verdedigde de voorstellen uitstekend.

Journalisten waren na afloop van het coalitiegesprek vooral geinteresseerd in de vraag of er nu wel of niet een Participatietop komt. Dat is op zich een goede vraag. Liever een goede top op een wat later moment, dan een slechte top op korte termijn. Het moet wel top zijn, niet waar. En wat alle vragen over het ontslagrecht betreft. Het klopt dat de coalitiepartijen daar niet helemaal eenduidig over denken. Dat kan geen verrassing zijn als je een snelle blik in de verkiezingsprogramma's werpt. Als ChristenUnie denken we constructief mee om eventuele verschillen te overbruggen. Ik heb daar overigens alle vertrouwen in. In het totaal van de particpatietop vindt ik dit overigens een klein onderwerp. Zeker in een tijd dat de economie sterk aan het aantrekken is.

Woensdagavond nog naar de vergadering van het Landelijk Bestuur van de ChristenUnie geweest. Sinds kort ben ik adviseur van het bestuur. Mijn eerste advies werd overigens direct overgenomen. Goede start. Donderdagavond het bewindspersonenoverleg bijgewoond en vrijdagmiddag een bijeenkomst van het politiek beraad op het partijbureau. De partij draait op volle toeren.

Vrijdagmorgen nog gesproken op een conferentie over waarden en normen, georganiseerd door Pabo-3 studenten. Zo kom je nog eens ergens. Zaterdagmorgen hoop ik de EO-Jongerendag te bezoeken. En 's avonds loop ik de halve marathon in mijn woonplaats. Ik hoop dat de temperatuur wat zal gaan dalen. Anders wordt het net zo heftig als vorig jaar. Toen heb ik de halve marathon wel uitgelopen, maar het was erg zwaar. Morgen zien we wel verder. Ik ben benieuwd.