Via de NOS luiden hulpverleners in Utrecht de noodklok over jonge kinderen van 8 á 9 jaar uit voornamelijk Marokkaanse gezinnen. De jongetjes veroorzaken veel overlast, zijn gewelddadig en trekken zich van niemand iets aan. De hulpverleners zeggen de ouders noch de kinderen te kunnen bereiken. De kinderen dreigen op deze jonge leeftijd al af te glijden en hun oudere broertjes achterna te gaan.

Vrijwel tegelijkertijd bericht de Volkskrant dat maatschappelijke organisaties in Amsterdam gebrekkig samenwerken bij de aanpak van juist deze Marokkaanse probleemjongeren. Burgemeester Cohen erkent het probleem. ’Met de beste bedoelingen wordt langs elkaar heen gewerkt.’ Hij pleit in de krant voor betere samenwerking.
Beide berichten geven aan dat mij de komende vier jaar een flinke klus te doen staat, een klus die ik bovendien niet alleen kan klaren. Ik zal de voorwaarden scheppen waardoor we kinderen en jongeren kunnen helpen een normaal leven te leven en kansen te benutten, maar daar heb ik die welzijnswerkers, ouders, organisaties en gemeenten wel hard bij nodig.

Zaterdagmiddag in Amsterdam geef ik diezelfde NOS aan in welke richting ik de oplossing voor die jonge jochies in Utrecht zoek. Alle instanties rond het kind moeten problemen zo vroeg mogelijk signaleren. Als de bellen gaan rinkelen concrete hulp bieden: opvoedingsondersteuning.

Als ouders dat weigeren, maar zelf ook niets doen, mag het van mij een slag dwingender: verplichte opvoedingsondersteuning. Het coalitieakkoord meldde het al: naast eerdere ondertoezichtstelling (ots) werken we aan deze lichtere maatregel die de rechter kan opleggen. Als ook dat geen vruchten afwerpt kan ots volgen en kan een kind uit het gezin worden gehaald en in de jeugdzorginstelling worden geplaatst.

De NOS zendt de reactie zondag uit. De Kamerleden van VVD en PvdA reageren instemmend. Uit andere hoeken klinkt een dag later de vraag: hoever mag je ingrijpen in een gezin? Wat mij betreft: als de opvoeders falen, dan is ingrijpen nodig. In het belang van het kind.

De avond is gereserveerd voor een stevige ‘heisessie’ met het hele kabinet en een aantal topambtenaren. Het honderd dagen-programma is in wording! Verder ga ik daar nu natuurlijk niets over zeggen.

Bron: www.jeugdengezin.nl