Maar of dit op termijn ook langs andere weg kan is een vraag waarover we ons zeker zullen moeten buigen. Mijn ambitie is in ieder geval dat de hele jeugdzorgketen de komende jaren goed blijft functioneren waar dat al gebeurt, en beter waar het nodig is.

De coalitie is inmiddels drie weken onderweg, en de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen hebben het vertrouwen in de coalitie bevestigd. Ondanks het zware geschut dat de afgelopen tijd is gebruikt over kwesties als dubbele nationaliteit, de gewetensbezwaarde ambtenaren en over medisch-ethische zaken, hebben de kiezers geen reden gezien om langs deze weg hun steun aan de coalitie in te trekken.

Veel analyses wijzen de ChristenUnie aan als ‘redder van de coalitie’. Dat klinkt mooi, maar het neemt niet weg dat alledrie de coalitiepartijen een even belangrijke rol hebben om de komende jaren tot een succes te maken. Er is veel te doen, er ligt een ambitieus programma en wat mij betreft zullen we als kabinet permanent moeten proberen om met argumenten niet alleen de steun van de coalitiefracties, maar ook die van de oppositie te verwerven!

De eerste ‘honderd dagen’ van het kabinet staan in het teken van de dialoog met de samenleving. Als minister voor Jeugd en Gezin popel ik om te beginnen aan mijn bustour door het land. Tien werkbezoeken, met tien verschillende thema’s. Ik ga praten met relevante instellingen en beroepsgroepen, zoals consultatiebureaus, jeugdzorginstellingen, Bureau’s Jeugdzorg, scholen, gesloten jeugdinstellingen maar natuurlijk met ook ouders en kinderen. Verder is het mijn bedoeling dat regelmatig ook andere bewindspersonen aanhaken waar hun terrein in beeld komt. Zo ontstaat hopelijk die integrale benadering waar dit kabinet voor staat.