Maandag was nog niet te voorspellen dat het deze kant op zou gaan. Ik begon deze dag (en ook de vrijdagmorgen) in de tandartsstoel. Behandelingen die ik maar even over de verkiezingen had heengetild. De tandarts bleek de politiek op de voet te volgen. Wel lastig om een gesprek te voeren met je mond wijd open. De rest van de dag heb ik thuisgewerkt, een vergadering bijgewoond van het Sociaal Economisch Forum in mijn woonplaats Zwolle en een bestuursvergadering voorgezeten van stichting Gave in Harderwijk. Kortom, een afwisselende dag.

Dinsdag weer naar den Haag. Zoals altijd eerst fractieoverleg. Vanaf nu zal ik de fractievergaderingen voorzitten. Het is nog even wennen met zo'n grote groep mensen. Maar er zijn slechtere dingen om aan te wennen. Tijdens de stemmingen bleek overigens dat de stem van de ChristenUnie behoorlijk bepalend kan zijn. Dat belooft wat de komende jaren. Aan het begin van de avond begint het debat over het generaal pardon. Tineke is onze woordvoerder. Ik ben dan bij het afscheidsdiner van de Vaste Kamercommissie OCenW. Ursi Lambrechts, Arno Visser, Margo Kraneveldt, Fenna Vergeer, Aart Mosterd en Erik Balemans zijn afscheidnemende collega's waar ik het meest mee heb samengewerkt. Ondanks politieke verschillen, zal ik ze missen. Aan het eind van het diner word ik door André naar de fractiekamer geroepen. Goede bekomst!

In de fractiekamer aangekomen wordt duidelijk dat het debat over het generaal pardon aardig uit de hand aan het lopen is.  In de loop van de avond is er nog een aantal keren fractieoverleg. Het resulteert uiteindelijk in onze steun aan de motie van afkeuring in de richting van minister Verdonk. Niet plezierig dat het zover moest komen, maar in mijn ogen was het onvermijdelijk. Hoe nu verder? Eerst maar eens een nachtje slapen. Ik ben om 01.30 uur op mijn hotelkamer.

Woensdag wordt uiteindelijk de dag van het lange wachten. Wachten op het kabinet dat in spoedberaad bijeen is gekomen. Vanuit mijn werkkamer zie ik de journalisten wachten voor de ingang van het ministerie van Algemene Zaken. Dat wachten duurt erg lang. Uiteindelijk maakt de MP aan het eind van de avond als een soort Tom Poes de list bekend die het kabinet bedacht heeft om uit de (demissionaire) impasse te komen. Rita Verdonk wordt van haar asielportefeuille afgehaald en er volgt stopzetting van de uitzettingen tijdens de coalitieonderhandelingen. Ik zal er niet veel woorden meer aan vuil maken. Ik denk overigens dat een student staatsrecht niet lang meer hoeft na te denken over een scriptieonderwerp. Een promotiestudie zou ook  wel mogen.

Woensdagnacht weer niet naar huis. Dat was onverwacht. Dit heeft tot gevolg dat een dag langer in hetzelfde pak moet rondlopen. Om me heen zie/ruik ik dat ik niet de enige ben!

Donderdag neem ik nog deel aan een debatje over de MEP (energiesubsidies). In de plenaire vergaderzaal vindt in de vorm van een debat nog de afsluiting van de week plaats. Dat is weinig spannend meer. De VVD likt haar wonden. Daar zal nog veel moeten gebeuren wil men in maart niet opnieuw tegen een verkiezingszeperd aanlopen. Wilders ageert tegen het besluit, maar ziet er helemaal niet ongelukkig uit. Na het debat vertrek ik direct naar huis. Ik wil graag weer eens thuiseten. Dat lukt. Ondanks een treinvertraging.

Vrijdagmorgen eerst weer naar de tandarts. Daar ben ik weer een half jaar vanaf. Daarna thuisgewerkt. 's Middags naar Utrecht. Ik ben aanwezig tijdens een vergadering van Edventure (brancheorganisatie schoolbegeleidingsdiensten). Ik mag oud-collega Jan Rijpstra toespreken die na zeven jaar afscheid neemt als voorzitter. Met Bert Brand (GH/GPC) reis ik weer terug naar Zwolle. Opnieuw vertraging. Had ik deze week niet horen zeggen dat de invoering van de nieuwe dienstregeling goed verlopen was?

De coalitieonderhandelingen lijken een nieuwe fase in te gaan. Een fase die mij wel aanspreekt: verkennende gesprekken tussen CDA, PvdA én ChristenUnie. Het zal spannend worden. Fijn om te merken dat zoveel mensen met ons meeleven. Ik hoop overigens dat er vaart in de onderhandelingen zal zitten. Dit mag niet langer duren dan nodig is.