Bijdrage Joël Voordewind aan het algemeen overleg Verzamel-algemeen overleg Jeugdzorg

donderdag 11 april 2013

Bijdrage van ChristenUnie Tweede Kamerlid Joël Voordewind met de vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan een algemeen overleg met staatssecretaris van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Onderwerp:   Verzamel-algemeen overleg Jeugdzorg

Kamerstuk:    31 839

Datum:            11 april 2013

De heer Voordewind (ChristenUnie): Voorzitter. Ik heb grote waardering voor de monitoring van de Kinderombudsman. Op de rapportage van 15 mei 2012 kwam op 22 januari 2013 een kabinetsreactie. We spreken nu eigenlijk over 2011. De volgende monitor verwacht ik in mei. Ik hoop dat de kabinetsreactie hierop sneller naar de Kamer komt. Anders praten we over dingen die inmiddels zijn opgelost, hopelijk.

In de kabinetsreactie wordt hierop niet ingegaan, maar de BES-eilanden horen wel degelijk bij ons Koninkrijk. Voormalig collega Ortega heeft hiervoor altijd aandacht gevraagd. Op, naar ik meen, 23 mei komt er van UNICEF een rapport over de BES-eilanden. Wij weten echter nu al dat er flinke verbeterslagen te maken zijn op het terrein van jeugdzorg. Wat is de visie van de staatssecretaris op de verbetering van de jeugdzorg op de BES-eilanden? Ik kijk met belangstelling uit naar het UNICEF-rapport.

Over strafbaarstelling van illegaliteit spreken wij normaal met de staatssecretaris van Justitie. Bij dit onderwerp gaat het echter ook om kinderen, kinderen van ouders die "ongedocumenteerd" zijn en om de risico’s daarvan. In de Kinderrechtenmonitor wordt hierover het een en ander opgemerkt. De staatssecretaris zal zeggen dat strafbaarstelling van illegaliteit over meerderjarigen gaat, en niet over minderjarigen. Hoe schat hij de risico's, gevaren en effecten van strafbaarstelling van illegaliteit in voor minderjarige kinderen, temeer daar hun ouders in de gevangenis terecht kunnen komen en zij vervolgens op straat komen te staan? Dan hebben wij het nog niet gehad over kinderen van 18 jaar die stage willen lopen. Zij worden opeens geconfronteerd met het feit dat ze strafbaar zijn omdat ze hier illegaal verblijven. Eerst was er een oplossing voor studenten die stage wilden lopen. Dat was geregeld, dat mocht uiteindelijk. Nu komt hier de strafbaarstelling van illegaliteit overheen. Hoe denkt de staatssecretaris dit probleem, waarvan wij dachten dat er een oplossing voor gevonden was, te tackelen? Ik hoop echt dat de staatssecretaris hierop kan reageren en dit onderwerp niet te gemakkelijk doorschuift naar zijn collega-staatssecretaris van Justitie.

Ik sluit mij aan bij de vragen van collega Van der Burg over het demedicaliseren van de jeugd. Ook ik heb berichten ontvangen dat bij ADHD al heel snel medicatie komt kijken. Ik weet dit ook uit eigen ervaring. Welke maatschappelijke en sociale problemen zitten er onder ADHD? Welke andere methoden dan medicatie zijn mogelijk? Ook ik kreeg te horen dat in 95% van de gevallen Ritalin zou moeten werken. Een gesprek met een gedragspsycholoog werd mij aanvankelijk onthouden. Ik heb er lang op moeten hameren om uiteindelijk toch zo'n gesprek te krijgen. Schijnbaar is de jeugd-ggz sterk gericht op medicaliseren. Ik weet dat medicijnen een positief effect kunnen hebben op kinderen, maar ik ben er geen voorstander van om medicijngebruik als eerste optie te noemen. Verwijzen leraren niet te snel naar de jeugd-ggz als kinderen te druk zijn? Het feit dat ze drukker zijn, komt mede doordat de klassen groter zijn geworden. Kan de staatssecretaris hierop reageren?

Ik heb nog twee onderwerpen.

De voorzitter: U hebt nog 30 seconden spreektijd.

De heer Voordewind (ChristenUnie): Heel snel. Over de wachtlijsten wordt met vreugde gemeld dat er sprake is van stabilisatie. We hebben het echter nog steeds over zo'n 3.000 jongeren die langer dan negen weken moeten wachten, terwijl ze wel geïndiceerd zijn. Kan de staatssecretaris in gesprek gaan met de VNG en de gemeenten en hierin het middel van Eigen Kracht -conferentie nog meer onder de aandacht brengen? Inzet binnen twee à drie weken is immers mogelijk; een wachttijd van negen weken is niet nodig.

Tot slot De Loot en Stichting De Terebint. Dit is een gevoelige kwestie. Natuurlijk moet er kwaliteit geleverd worden. Er is goed ingegrepen. Wat gebeurt er nu verder? Naar ik begrepen heb, zijn de kinderen weggehaald en biedt de stichting verder geen actieve hulp.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.

« Terug