Eén (1).

De situatie in de Eurozone blijft onzeker, onder andere door torenhoge nationale schulden zoals van Griekenland. Toch heeft de Griekse premier uitgesproken dat de Griekse economie zal groeien. De vraag is echter: hoe staat Griekenland er écht voor? De middenstand is afgelopen jaren met 70% gekrompen, gaarkeukens draaien overal op volle toeren en afgelopen september sloten maar liefst 8 universiteiten hun deuren.

Griekenland betaalt een hoge prijs om in de eurozone te blijven. Bovendien, de structurele problemen zijn niet verholpen. Nog steeds voldoet de eurozone niet aan zelfs maar de basisvoorwaarden van een Optimum Currency Area. Eén van die basisvoorwaarden is het hebben van exit criteria. Dat zijn afspraken over wanneer en hoe een land de monetaire zone dient te verlaten. En let wel, buiten de eurozone zijn is heus geen straf, integendeel! Juist dan is er hoop en ontstaan er échte kansen. Zeker in combinatie met gedeeltelijke schuldsanering. Dan kan de economische malaise effectief worden bestreden met monetair maatwerk. Ik hoor graag van de Raadsvoorzitter wanneer die exit criteria gereed zijn, en hoe hij die zal toetsen aan Griekenland.

Twee (2).

Onlangs zijn de onderhandelingen over het nieuwe visserijfonds gestrand. Tientallen Nederlandse vissers krijgen daardoor géén vergunning om te vissen met de Pulskor. Deze innovatieve vissers zijn slachtoffer van trage Europese besluitvorming. Absurd! Mijn oproep is deze onderhandelingen én snel én succesvol af te ronden!

Drie (3).

Helaas onderhandelt de EU al vele jaren met Turkije over toetreding. Vreemd, want dit land ligt vooral buíten Europa. Bovendien groeit de instabiliteit van Turkije en vlotten die toetredingsonderhandelingen totaal niet. Ook de kwestie Cyprus zit muurvast. Mijn verzoek aan de heer Samaras is dat hij dit half jaar de toetredingsonderhandelingen met Turkije stopt.

Ik hoor graag van de Griekse Raadsvoorzitter zijn reactie op mijn 3 voorstellen om zijn voorzitterschap tot een epos te maken.