Met name het samenstellen van de kandidatenlijsten én de verkiezingsprogramma's vraagt alle aandacht. Vooral de samenstelling van de kandidatenlijsten is voor veel politici een uiterst spannende aangelegenheid.

Deze week waren vooral de vertrekkende politici in het nieuws. Dat doet mij wel wat. Het gaat om collega's met wie ik soms jarenlang heb opgetrokken. CDA-fractievoorzitter Pieter van Geel, bijvoorbeeld. Met hem heb ik de afgelopen jaren  in coalitieverband uitstekend kunnen samenwerken. Een man met wie je afspraken kunt maken. Iemand die voor het publieke belang ging en niet voor eigen eer en roem. Een verademing in een tijd waarin veel politici eigen profilering op de eerste plaats zetten. In het lange lijstje van vertrekkende politici staan ook namen als Kees Vendrik (GroenLinks), Staf Depla, Ton Heerts (PvdA) en Jan de Vries (CDA). Het zijn politici met wie ik - ondanks de politieke verschillen - goed heb samengewerkt en die ik straks zal missen.

Wie gaan straks hun plaatsen innemen? Dat zal duidelijk worden als de kandidatenlijsten naar buiten zullen komen. Aan de lijst van de ChristenUnie wordt hard gewerkt. Zoals bekend ben ik zelf voor de komende periode weer beschikbaar. Vorige week zaterdag heb ik een gesprek gehad met onze selectiecommissie. Ook de overige leden van mijn fractie zijn weer beschikbaar. Het zal voor onze selectiecommissie nog een hele puzzel worden. Uit eigen ervaring weet ik dat dit onzekere tijden zijn. Daar kun je bij wijze van spreken wakker van liggen. Het hoort echter bij de politiek. Ik twijfel er overigens niet aan  dat 'mijn mensen' (zo voelt dat in ieder geval) op een professionele manier met deze onzekerheid en ook met de uiteindelijke uitkomst van het werk van de selectiecommissie weten om  te gaan.

Veel commotie deze week over uitspraken van vertrekkend CDA-Tweede Kamerlid Annie Schreijer-Pierik. Zij plaatste kritische kanttekeningen bij het hernieuwde lijsttrekkerschap van Balkenende en haalde daarmee zo goed als alle media. Ik kom uit dezelfde provincie als Annie en heb in de afgelopen jaren bij haar een goed ontwikkelde kwaliteit gezien: volksvertegenwoordigster zijn. Op een haar geheel eigen wijze wist ze mensen (vooral uit Twente)  te betrekken bij de politiek en vooral ook het CDA. Duizenden mensen heeft ze in de afgelopen jaren ook naar het Binnenhof gehaald. Befaamd is het door haar georganiseerde Twente-diner waarvoor bussenvol met ondernemers naar Den Haag komen. Ik denk dat haar zorg over Balkenende en het CDA oprecht is. Opvallend dat Balkenende haar dan wegzet als iemand die moeilijk afscheid kan nemen. Ik ben benieuwd wie de nieuwe Annie bij het CDA zal worden. Dergelijke volksvertegenwoordigers zijn schaars.

Afgelopen maandag heb ik een lunchgesprek gehad met de nieuwe minister van Financiën, Jan Kees de Jager. Hoewel het kabinet demissionair is, moet er op zijn terrein nog veel gebeuren. Als fractievoorzitter van een coalitiepartij is het dan van belang in gesprek te blijven met betrokken bewindspersonen. Deze week in partijverband een aantal overleggen gehad over de komende campagne. Ik zal de komende tijd weer veel moeten optrekken met André Rouvoet. Plezierig om te constateren dat onze verhouding - ondanks de verschillende posities en verantwoordelijkheden die we in de afgelopen jaren hebben gehad -  steeds uitstekend is. Ik kijk er naar uit om in de komende tijd met hem en de andere kandidaten op de lijst de politieke boodschap van de ChristenUnie weer uit te dragen. Kijkend naar ontwikkelingen in opiniepeilingen zou de ChristenUnie wel eens opnieuw een scharnierfunctie kunnen gaan vervullen.

Afgelopen vrijdag werd ik tijdens de beurs Kerk en Gemeente 2010 in Utrecht door veel mensen aangesproken. Fijn om op deze manier ook bemoedigd te worden. Ik was in Utrecht  voor een forumdebat met bisschop de Korte, Hein Pieper en ds. Arjan Plaisier (PKN). Met hem heb ik gedebatteerd over de plaats van de kerk in de samenleving. Ik heb ondermeer aangegeven het spreken over 'dé kerk ' wat massief te vinden. Mensen moeten zich daar ook niet achter gaan verschuilen, maar iedereen zal op zijn of haar eigen plaats zich verantwoordelijk moeten weten.

Vanmiddag hoop ik nog iets te doen in het kader van NL Doet 2010. Ik mag met een aantal jongeren tuinen gaan opknappen. Uiteraard heb ik me desgevraagd hiervoor beschikbaar gesteld. Het is wel een beetje dubbel. Op dit moment ligt mijn eigen achtertuin namelijk helemaal overhoop. De tegels van het terras moeten eruit. Door alle drukte in de afgelopen weken heb ik daar nog geen bijdrage aan kunnen leveren. Mijn echtgenote is daar dus druk mee. Dat doet ze overigens met plezier, maar het voelt wat onbestemd om juist nu in een tuin van een ander te gaan werken. Zucht.  Ik hoop dit op een later moment nog te kunnen compenseren.

Update 17.00 uur

Latere toevoeging aan deze weblog: ik heb goed nieuws. Allereerst zijn de tegels uit mijn achtertuin verwijderd. Ik heb daar zelf nog een bijdrage aan kunnen leveren. Tot vreugde van mijn echtgenote. Het valt ook nog wel eens mee. Ook ben ik in het kader van NL Doet 2010 nog op pad geweest. Geweldig wat ik gezien heb. Ik ben in aanraking gekomen met twee vrijwilligers die met een groep kinderen aan het werk waren. De vrijwilligers waren vorig jaar begonnen met activiteiten voor kinderen uit hun buurt. Ze hadden gezien dat deze kinderen maar wat rond hingen en weinig te doen hadden. Inmiddels worden er door hen wekelijks activiteiten voor deze kinderen georganiseerd. Wat een prachtig voorbeeld van burgerzin. Dicky van Gijzel (raadslid voor de ChristenUnie in Zwolle) was met mij meegegaan. Zij was ook erg onder de indruk van dit particulier initiatief. Via www.jongerenzwollezuid.tk kunt u meer over dit werk lezen. Prachtig om in mijn eigen woonomgeving met iets dergelijks geconfronteerd te worden. Een prima afsluiting van de week.

Arie Slob