Zondag 23 maart

Het belooft vandaag een prachtige zondag te worden. ’s-Morgens met het hele gezin naar de kerk. Na kerktijd komt mijn oude-studievriend Hans van der Graaf met vrouw Frederique en dochters bij ons op bezoek. Gezellig om elkaar na zoveel tijd weer eens te zien en spreken. De zondag doet zijn naam eer aan. Geweldig. Ik pas s’-middags op Karen als de rest van het gezin nog een keer naar de kerk gaat. We wandelen en fietsen vandaag ook nog wat. Dit soort dagen zijn goud waard. Je zou haast vergeten dat er in Irak een oorlog bezig is. Die oorlog levert overigens voortdurend dubbele gevoelens op. 's-Avonds nog met Aron naar Godfashion geweest. De Zuidafrikaanse gospelband MIC bleek ook aanwezig te zijn. De Zwolse WRZV-hallen puilden weer uit van de jonge mensen. Het zullen er wel weer zo'n 2000 zijn geweest. Geweldig. Zie voor meer info over Godfashion: www.godfashion.nl

Maandag 24 maart

Ik werk vandaag thuis. Er ligt weer genoeg. Ik vul mijn tijd onder andere met het bestuderen van de stukken voor een debat over de verkleining van de groepsgrootte in het basisonderwijs. Ook verdiep ik me wat in landbouwonderwerpen. ’s-Middags ga ik nog naar de school van mijn dochter Esther. De school waar ik mijn loopbaan in het onderwijs ben begonnen. Ik ontmoet weer een groot aantal oud-collega’s. Samen met Esther spreek ik met decaan Evert Goldsteen over de straks door Esther te maken profielkeuzen voor de Tweede Fase. Nadat ik eerst als docent, daarna als onderwijskundig adviseur bij een schoolbegeleidingsdienst en later als politicus bij de tweede fase betrokken ben geweest, is dit een nieuwe fase in mijn betrokkenheid met deze nog steeds omstreden onderwijsvernieuwing. Ik ben benieuwd.

Dinsdag 25 maart

Op tijd naar den Haag. ‘s-Morgens eerst fractievergadering. Jenne verzorgt een hele mooie opening. Het is vandaag de laatste fractievergadering van Joke. Ook dat levert dubbele gevoelens op. Uiteraard hebben we het met elkaar ook over de oorlog. We bespreken uitgebreid de stand van zaken en onze houding daarin. Ik ben nog aanwezig bij een petitieaanbieding van kreeftenvissers uit Zeeland. S’-Middags wordt er tijdens de stemmingen weer een motie van me aangenomen. Als het gaat om aangenomen moties en amendementen heb ik op dit moment een fraaie score. Omdat ik s’-middags geen vergaderingen heb, kan ik op tijd naar huis. Die kans laat ik niet lopen. Ik kan nu thuis eten. Nooit weg. Aan het begin van de avond loop ik nog een rondje dijk met Marjette. ’s-Avonds aan de slag met een overleg over de visvangst. Landelijk vraagt de (in)formatie weer de nodige aandacht. De chemie tussen CDA en PvdA is nog steeds niet optimaal. Je vraagt je af waar dit naar toe moet. Het land kan ondertussen wel eens een nieuw kabinet gebruiken. Het maakt allemaal een weinig professionele indruk. Kom op Bos en Balkende! Heb besef van de verantwoordelijkheid die de kiezers jullie gegeven hebben. En doe er iets mee.

Woensdag 26 maart

Weer naar den Haag. ’s-Morgens ben ik bij de ontvangst van ca. 30 GMV-Agrariers. Ik krijg de gelegenheid hen wat over het kamerwerk te vertellen en we spreken over een aantal inhoudelijke landbouwzaken. Dit soort contacten en gesprekken zijn uitermate waardevol. Ik heb me voorgenomen juist met deze sector veel contact te zoeken. Met hun bezoek aan den Haag wordt daarvoor een mooie basis gelegd. ’s-Middags ben ik bij een overleg met staatssecretaris Odink (LNV) over de visserij. Er ligt een niet zo’n goede notitie, die tijdens het overleg met de staatssecretaris in zeer korte tijd door de Kamer wordt herschreven. Met maar liefst 7 toezeggingen van zijn kant sluiten we (CDA, VVD, ChristenUnie, LPF en SGP) het overleg tevreden af. In de trein lees ik de krant met overwegend nieuws over de oorlog. Thuisgekomen werk ik nog wat aan het debat van morgen. Joop Lenting, onze gewaardeerde wijkouderling, komt nog even langs. Laat op de avond belt oud-medewerker Guido nog op. Hij legt een asielprobleem aan me voor. Als ChristenUnie maken we ons geregeld druk voor individuele situaties. Met onze steeds kleiner wordende bezetting is dat er niet makkelijker op geworden.

Donderdag 27 maart

Op tijd naar den Haag. ’s-Morgens een debat over de groepsgrootteverkleining. Mijn bijdrage is op de site terug te vinden. Het debat duurt veel te lang. Dit had een hamerstuk kunnen zijn. Maar o.a. mevrouw Hamer (PvdA) denkt daar anders over. Om 14.00 uur vertrek ik naar een overleg met minister Veerman over de vogelpest. Ook deze bijdrage heb ik op de site gezet. De situatie wordt er niet beter op. Direct na het overleg heb ik met ambtelijk secretaris Jacob een goed gesprek met de personeelsvertegenwoordiging. Ook dat hoort bij mijn werk. Ik eet met Nico, Nadine, Tineke en Reinier in het kamerrestaurant. Samen met Nico trein ik richting Zwolle. In de trein ontmoeten we oud-ChristenUniebestuurslid Adriaan Hoogedoorn. Tegen 21.00 uur pas thuis.

Vrijdag 28 maart

’s-Morgens breng ik Karen naar school. Daarna direct door naar mijn oude werkplek bij Concent. Daar spreek ik met mijn opvolger als directeur Harry Lamberink. We nemen een aantal zaken met elkaar door. Daarna naar huis. In de tuin nestel ik me in een tuinstoel in de zon en werp me op de kabinetsreactie op het rapport van de enquetecommissie bouwnijverheid. Volgende week zullen we daarover debatteren. Ik heb ook nog contact met enkele fractiemedewerkers. ’s-Avonds ga ik weer verder met de bouwnijverheid. Naar ik vernomen heb zal het debat mogelijk volgende week toch niet doorgaan. Minister Donner zou niet kunnen vanwege de formatiebesprekingen. Ik kan het me niet permitteren om nu te stoppen met de voorbereidingen. Stel dat het toch doorgaat. En zo ploeteren we ons op deze vrijdagavond door een groot aantal pagina’s tekst. Teksten die wel steeds meer voor me gaan leven. Hier kunnen we wat mee.

Zaterdag 29 maart

Na een rustige start van de dag vervolg ik de rest van de morgen mijn bestudering van de regeringsreactie op het rapport van de enquetecommissie bouwnijverheid. s'-Middags heb ik het genoegen als coach op te mogen treden van mijn dochter Esther en haar volleybalteam. Ze spelen in Genemuiden en worden met 3-0 ingemaakt door het team dat bovenaan de ranglijst staat. Daar zit een meisje tussen dat met ijzeren vuist een groot deel van de punten bij elkaar serveert. Aan het eind van de middag vertrekken we weer naar Hardenberg. Daar vieren we met een deel van mijn familie de verjaardagen van mijn jongste zus Idelette en mijn zwager Klaas. Idelette is gehandicapt en wordt woont in een gezinsvervangend tehuis in Hardenberg. Ze is 31 jaar geworden. We hebben het gezellig met elkaar. s'-Avonds volg ik voor een deel der wedstrijd Nederland-Tjechie. De eindstand bevalt me niet helemaal. Al heb ik na onze jarenlange bezoeken aan Tjechie wel een zwak voor dit land en haar inwoners gekregen. Bos en Balkenende volgen eensgezind de wedstrijd. Ik ben benieuwd of ze de kaartjes zelf betaald hebben. Bij de behandeling van het rapport van enquetecommissie Bouwnijverheid heeft PvdA-woordvoerder Depla nog aangegeven dat politici niet meer op uitnodiging naar voetbalwedstrijden moeten gaan. Daar is wel iets voor te zeggen. Ik verbaas me er ook wel eens over waar we als politici allemaal niet een uitnodiging voor krijgen. Veel in de cultuursector. Als landelijk politicus heb ik zelf overigens nog nooit een uitnodiging voor een voetbalwedstrijd gekregen. Als lokaal politicus wel.