Gisteren vaderdag gevierd; ik kreeg o.a. een fles originele Wâlseiner Beerenburg, gisteren bemachtigd in Woudsend. Vanochtend naar Barneveld, waar we met een delegatie van de ChristenUnie een gesprek hebben met een delegatie van het Nederlands Dagblad. Goed om, met erkenning van elkaars professionaliteit en onafhankelijkheid, ook gemeenschappelijke doelen en belangen te benoemen.

Na afloop overleg ik bij de McDonald’s met Nico Schipper nog over een aantal fractiezaken. Onderweg naar huis hoor ik dat mijn laptop, die in de revisie is geweest, afgehaald kan worden en ik besluit meteen door te rijden. Even langs de Kamer, waar ik met Jacob en Heleen knopen hak met betrekking tot de tweede ronde de sollicitatieprocedure. Na wat post en e-mail te hebben afgehandeld ga ik naar huis. ’s Avonds werk ik een koffer vol post en papier door.

 

Nog voor de fractievergadering al een overleg met een fractiemedewerker en een evaluerend gesprek met een comité van gereformeerde vrouwenbonden, waar we als ChristenUnie en SGP halfjaarlijks een bijeenkomst mee hebben.

In de fractievergadering besluiten we op advies van woordvoerder Arie om vóór de tweede lezing van de grondwetswijziging i.v.m. vervanging van Kamerleden bij zwangerschap en ziekte te stemmen; omdat we bij de 1^e lezing tegen hebben gestemd, zal Arie een stemverklaring afleggen. Over het akkoord voor een Europese ‘Grondwet’ zijn we het gauw eens: dit resultaat kan onze steun niet krijgen.

Na de vaste nummers van de dinsdagmiddag (‘VRS’, oftewel ‘Vragenuurtje, Regeling en Stemmingen’) heb ik een plenair debat over de Verantwoording en de Jaarverslagen over 2003. Tam debat, 21:00 uur kan ik naar huis, waar ik nog m’n bijdrage voor het debat van morgen schrijf. Vlak voordat ik tegen middernacht afnok zap ik langs Teletekst. Dutroux krijgt levenslang! En PvdA en LPF zijn alsnog akkoord met verlenging van de Irak-missie. Dat is goed nieuws.

 

In de Kamer snel wat zaken regelen via telefoon en e-mail. Dan het debat over de Europese Raad in. Mijn positiekeuze tégen het akkoord over een Constitutioneel Verdrag (‘Grondwet’ is een onjuiste term) roept veel interrupties van de collega’s op. Dat verandert ons standpunt niet… Grappig is dat PvdA-woordvoerder Frans Timmermans míj verwijt dat ik uiteindelijk niet voorstem, terwijl hij VVD-woordvoerder Hans van Baalen verwijt dat hij, na voortdurend kritisch te zijn geweest, nu wél voor gaat stemmen. ’t Is ook nooit goed bij die sociaal-democraten!

Late lunch, daarna vooral veel bureauwerk en overleg met de medewerkers. Aangezien er een zomerstorm is voorspeld, ga ik bijtijds huiswaarts, maar ik ondervind geen problemen. Met miljoenen landgenoten beleef ik een spannende voetbalavond, waarbij niet eens de wedstrijd Nederland – Letland, maar de parallel gespeelde pot Duitsland – Tsjechië het belangrijkst is: als Duitsland wint, liggen wij eruit! Prachtig om te zien hoe het Oranjelegioen het Tsjechische elftal aanmoedigt… Dat helpt: Oranje wint met 3–0, maar belangrijker is dat Tsjechië wint van Duitsland. Oranje gaat door!

 

Als ik om 10:00 uur in de Kamer kom, blijkt er toch aanleiding te zijn om mee te doen met het debat over het ‘ketchup-incident’ rond minister Verdonk: de LPF heeft laten doorschemeren misschien met een motie van wantrouwen tegen Donner te komen. Arie Slob neemt van mij een sollicitatiegesprek over en ik spoed mij, na een kwartiertje voor de voorbereiding te hebben gehad, naar het debat. Tussen de bedrijven door moet ik ook nog met Jan en alleman overleg voeren over mijn amendement over de gehandicaptendiscriminatie: het staartje van het debat daarover vindt direct hierna plaats, maar de ambtenaren zien allerlei bezwaren in mijn voorstel… Pogingen om het te laten uitstellen naar eind van de middag mislukken. Ik laat het uiteindelijk toch maar door een medewerker indienen; dan moeten we maar zien of we elkaar kunnen overtuigen.

Dan moet ik ook nog een poosje uit het debat om voor de radiomicrofoon in de Mediatoren met CDA-collega Jan-Jacob van Dijk te debatteren over de Europese ‘Grondwet’. Nog even en ik word knettergek… Al met al hoor ik maar een stukje van Donners antwoord. Toch maar een conclusie trekken in tweede termijn, na me door collega’s te hebben laten bijpraten.

Geen tijd om te lunchen, want er is een extra vergadering van de IVD-commissie (de ‘commissie-Stiekem’) ingelast. We besluiten volgende week een gesprek met minister Kamp van Defensie te hebben over een recent NRC-artikel, waarin werd geciteerd uit ‘geheime MIVD-stukken’, met als conclusie dat het beeld over de situatie in Irak genuanceerder was dan het kabinet de Kamer wilde doen geloven.

Meteen weer terug naar de zaal, waar nu het debat over het wetsvoorstel discriminatie wegens een handicap wordt voortgezet. Ik ben eerste en enige spreker; we zitten allemaal op één lijn. Alleen Ruud Luchtenveld (VVD) heeft de behoefte om één punt extra te onderstrepen: het ondernemersbelang. Minister Donner reageert genuanceerd en zet de voor- en nadelen van de verschillende opties voor amendering op een rij. Na afloop gaan we met de meest betrokken woordvoerders even bij elkaar zitten. Mijn aanbod om een laatste poging te wagen om iedereen tevreden te stellen wordt in dank aanvaard.

Verder bureauwerk, een radiogesprek met Wilco Boom van Radio 1 over mijn ‘politieke idolen’. Ik noem Egbert Schuurman en Frits Bolkestein als politici voor wie ik veel respect heb en van wie ik – overigens in heel verschillende opzichten – veel geleerd heb. Leuk gesprek, alleen veel te lang. Terug in de Kamer nog een sollicitatiegesprek en dan naar huis.

 

’s Morgens in Nijkerk de halfjaarlijkse bijeenkomst met het Comité Gereformeerde Vrouwenbonden. De middag ben ik thuis. Liesbeth is met drie van de kinderen naar familie in Giessenburg, waar een nicht uit Amerika over is. Er valt genoeg te doen om de middag door te komen. Het zelfde geldt voor de avond.

 

Vandaag ben ik meegeweest met het uitje van de zondagsschool naar ‘Avifauna’ in Alphen aan de Rijn. Al een paar jaar hebben we gezegd dat we toch eens zelf zouden moeten meegaan als begeleiders van het grut, alleen al omdat er ieder jaar een paar van ons bij zitten… Mooi weer, gezellige dag, geen narigheid. Eind van de middag weer terug.

’s Avonds gaat Liesbeth naar de uitvoering van Marieke’s jazzballet. Ik vind het niet erg om thuis te blijven bij de andere kinderen: Nederland speelt in de kwartfinales tegen Zweden… Spannende wedstrijd, die Oranje na verlenging uiteindelijk wint met penalties (!); doelman Van der Sar is de held door er één te stoppen en nieuw talent Arjen Robben neemt en benut de winnende strafschop. Eindelijk verlost van het nationale trauma!