Debat hoort bij de politiek. Het is goed en noodzakelijk om met elkaar in debat te gaan over belangrijke vraagstukken. Zoals bijvoorbeeld deze week over de positie van de Islam in ons land. Wilders had het debat aangevraagd en mocht daarom beginnen. Zoals verwacht domineerde hij het debat. 

Dat heeft volgens mij niets te maken met verlegenheid bij de andere deelnemers aan het debat, zoals ik ergens las. Ik voel me in ieder geval niet verlegen, maar ik geef het toe: ik word wel bevangen door gevoelens van plaatsvervangende schaamte als ik een collega in het parlement zo ongenunanceerd en grof te keer hoor gaan tegen een miljoen landgenoten. Ik vind dat ongehoord en geen enkele bijdrage leveren aan het zoeken naar een weg bij dit moeilijke vraagstuk. Echt debat gaat Wilders overigens ook uit de weg. Dat doet hij op zich handig, maar eigenlijk moet hij zich schamen. Tegenstellingen worden door zijn optreden alleen maar vergroot en veel moslims voelen zich door dit soort soundbites buitengesloten. Met alle gevolgen van dien.

Deze week heb ik het comité ondersteuning van ex-moslims laten weten dat ik hun verklaring niet zal ondertekenen. Ik heb daar lang over nagedacht. Het vraagstuk verdiend zeker aandacht. In het debat over de Islam heb ik er ook woorden aan gewijd. Maar ik kies toch liever mijn eigen bewoordingen en wijze van communiceren over dit onderwerp. Daar kwam nog bij dat ik de gekozen datum om met de tekst om naar buiten te komen (11/9) niet gelukkig gekozen vindt. Dat heb ik de initiatiefnemers dan ook laten weten. Ik ben dus niet over één zinnetje gestruikeld, zoals ik vandaag in een krant las.

De uithalen van Jan Pronk, kandidaat-voorzitter bij de PvdA, in de richting van de minister-president waren niet handig. Waarom doet een ervaren politicus als Pronk dit? Misschien krijgen we het ooit nog te horen. Ik verbaas me er wel over hoeveel media-aandacht een dergelijke voorzittersverkiezing krijgt. Is dat bij gebrek aan beter of een weloverwogen keuze?

De eerste echte vergaderweek na het reces was heftig. Ik voelde het in ieder geval in mijn lijf aan het eind van de week. Dat had natuurlijk ook te maken met het feit dat het debat over de Islam tot 02.00 uur in de nacht duurde. Dan weet je echt weer dat je terug bent. Het had overigens een stuk sneller gekund, maar de VVD had om 01.00 uur nog ruim een uur nodig om zich te beraden over een door Wilders ingediende motie van afkeuring tegen minister Vogelaar. Niet te geloven. We wisten al vanaf 16.00 uur dat die motie er aan zat te komen. Het zegt, zo denk ik, iets over de verwarring en innerlijke tegenstellingen waaraan de VVD ten prooi is gevallen.

In de afgelopen week weer veel gesprekken gevoerd. Onder meer met de ministers Eurlings, Rouvoet en Donner, CNV-voorzitter Paas en ook met een aantal journalisten. Stuk voor stuk nuttige gesprekken. Ook een vergadering van het Landelijk Bestuur in Amersfoort bijgewoond. En een uiterst gezellig etentje gehad met de fractiebesturen van PvdA, CDA en ChristenUnie. Een goede investering in onze samenwerking. Vrijdag nog met de collega's Eddy van Hijum en Esmé Wiegman het koffertje over Prinsjesdag afgeleverd bij de Schilderschool in Zwolle. De groepen 6 en 7 zullen ermee aan het werk gaan. Ondanks alle drukte heb ik gelukkig ook mijn trainingskilometertjes nog kunnen lopen. Sinds kort ben ik in het bezit van een appartement in den Haag. Zo kan het nu dus gebeuren dat ik zeer vroeg in de morgen door de duinen aan het hardlopen ben. Dan is het leven zo slecht nog niet.