Berichten over Formatie

Geachte heer Putters,

In aanvulling op het gesprek dat wij vandaag hebben gevoerd, doe ik u hierbij ook het advies van de fractie van de ChristenUnie op schrift toekomen.

Ik heb eerder gesproken over Hoop. Met de woorden van Augustinus: “Hoop heeft twee prachtige dochters: woede en moed. Dat zijn woede over de dingen zoals ze zijn en moed om te geloven dat ze niet zo zullen blijven als ze zijn." Dat is voor mij een reden waarom ik elke dag blijf geloven in de politiek van de hoop.

In aanvulling op het gesprek dat wij vandaag hebben gevoerd, doe ik u hierbij ook het advies van de fractie van de ChristenUnie op schrift toekomen.

De uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen laat een duidelijke verschuiving zien die gevolgen zal moeten hebben voor de samenstelling van het nieuwe kabinet. In deze verkennende fase acht de fractie van de ChristenUnie het van belang vast te stellen welke combinatie van partijen met elkaar verkennende gesprekken kan voeren om te komen tot een stabiel kabinet dat op een vruchtbare samenwerking kan rekenen met de beide Kamers der Staten-Generaal.

Het is onder de huidige omstandigheden goed dat de ChristenUnie bereid is deel te nemen aan onderhandelingen met VVD, CDA en D66. Dat is de uitkomst van een flitspeiling van de ChristenUnie onder haar leden. Op de vraag aan welke drie onderwerpen de ChristenUnie prioriteit moet geven tijdens de onderhandelingen, wordt het thema ‘klimaat’ het meest genoemd.

De afgelopen maanden hebben we gezien in welke impasse politiek Den Haag terechtgekomen is. Het was pijnlijk om te zien en ook wij slaagden er niet in om ons daar helemaal aan te onttrekken. Dat was niet alleen beschamend, deze impasse was ook schadelijk voor het vertrouwen in de politiek en daarmee voor de democratie in ons land.

Dit weekend stond een collega Kamerlid van ons op een demonstratie in Amsterdam. Hij verkondigde daar dat hij de overheid niet erkende. Ik vind dat een vorm van politiek extremisme waar ik van schrik. Maar gek genoeg is dat soort gevaarlijke extremisme niet de grootste bedreiging van het politieke midden.

En het politieke midden beschouw ik als het geheel van partijen die ondank grote inhoudelijke verschillen, wel bereid zijn om samen te werken. 

Deze week is niet de beste voor de Nederlandse democratie. De teleurstellende opbrengst van vijf maanden, met veel loopjes van en naar de informateur en zonder dat een doorbraak ooit dichtbij is geweest, is dat gisteren vooral duidelijk werd wat er in de formatie allemaal níet mogelijk is.

Al ruim drie maanden lijkt Den Haag vooral met zichzelf bezig, wat buiten maar moeilijk uit te leggen is. Het is goed dat er vandaag eindelijk een stap wordt gezet in een ingewikkeld proces. Tegelijkertijd maak ik me nog steeds zorgen over het politieke onvermogen om patstellingen te doorbreken en de handen ineen te slaan in het belang van Nederland.