Bij de voorbereiding van deze begrotingsbehandeling las ik de recent verschenen beknopte biografie over de eerste minister van onderwijs, J. Th. de Visser. Enkele parallellen met zijn huidige ambtsopvolger troffen mij: De Visser was een wetenschapper die in de politiek belandde, die pas met wat partijpolitieke horten en stoten zijn uiteindelijke politieke onderdak vond bij de CHU, een man met een groot hart voor het onderwijs die daar in 1918 in het kabinet Ruijs de Beerenbrouck werk van mocht maken en die er na een enthousiaste start als bewindsman al snel achter moest komen dat bezuinigingen op het onderwijs niet populair zijn en een goede onderbouwing behoeven.