Suleyman is geboren in Hesma, een dorp op de Westelijke Jordaanoever. Tijdens zijn jeugd raakt hij in de greep van het Palestijnse verzet tegen wat hij de Israëlische bezetting noemt. Zijn dorp is omgeven door vier Joodse nederzettingen, met alle spanningen en beperkingen van dien. Al vroeg doet hij mee met ‘de grote jongens’. Het begon met stenen gooien, later werden het molotovcocktails.

Op 14-jarige leeftijd wordt Suleyman opgepakt en onder militair recht veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf. Waar voor veel gevangenen tijdens hun gevangenschap de haat jegens de Joden alleen maar groeit, gaat het bij Suleyman anders. Samen met andere gevangenen krijgt hij een film over de holocaust te zien. Die maakt veel indruk op hem. Door te lezen over Gandhi, Mandela en Martin Luther King komt Suleyman geleidelijk aan tot de conclusie dat geweld niet de oplossing is. Op het moment dat hij na tien jaar wegens goed gedrag vervroegd wordt vrijgelaten, besluit hij geweld af te zweren.

Hij raakt in 2005 betrokken bij een 'geheime' bijeenkomst in Bethlehem, waar Palestijnse en Israëlische oud-strijders elkaar ontmoeten om samen te praten over samenwerking. Hieruit is de organisatie Combatants for Peace ontstaan, waar inmiddels 150 oud-strijders van beide zijden bij betrokken zijn. In regionale groepen ontmoeten ze elkaar. Ze delen de stelling dat geweld niet de oplossing is, al weten ze dat de weg naar vrede ook niet gemakkelijk is.

Er zijn nog steeds veel meningsverschillen. Zo denken de leden bijvoorbeeld verschillend over de grenzen van Israël en over de oplossing voor het conflict. Maar er is respect en waardering voor elkaar en dit is een goede basis voor samenwerking. Ook al 'betalen we een prijs', zoals Suleyman dat noemt, want niet iedereen kan het initiatief van de Combatants waarderen. Bij een demonstratie tegen het geweld van beide zijden tijdens de Gaza-oorlog vorig jaar worden de Combatants zowel door rechts-extremistische joden als door linkse demonstranten belaagd. Dit laat zien dat werkelijke verzoening een ingewikkeld proces is.

Deze portrettenserie wordt ook gepubliceerd op de website van het Reformatorisch Dagblad.