Voor christenen als kandidaat-senator Kris Vleugels, initiatiefnemer van C’Axent en luis in de pels van de christendemocratische partij CD&V, is de aanloop naar 10 juni echter een hoopvolle tijd: “We zouden graag meer menselijkheid terug willen zien in de politiek. Groei van de economie is belangrijk, maar er is duidelijk een dringende behoefte aan een andere mentaliteit.”

Kris Vleugels weet dat hij daarin wordt gesteund door in ieder geval zo’n 1000 anderen die zich in België hebben verenigd in C’Axent: geen partij, maar een beweging “die wat wil doen bewegen in de politiek in Vlaanderen, België en Europa. Het accent wil ze daarbij op de C leggen. Niet de C van "centraal" of "conservatief", maar van "christelijk". En dat betekent dat C'Axent de geest van het Evangelie wil doen waaien door de samenleving”, aldus de website.
Dat de support niet direct van zijn partijgenoten in de CD&V (Christen Democratisch en Vlaams) komt, is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Het C-gehalte in de partij blijkt meer en meer af te nemen en als het zich toespitst op een duidelijk christelijk geluid, komen veel christenen bij de CD&V van de koude kermis thuis. Tot die ontdekking kwam Vleugels zelf ook en daarom richtte hij in 2003 de beweging C’Axent op. Daar werd binnen de partij wel wat koeltjes op gereageerd, zegt hij met –waarschijnlijk- gevoel voor understatement. Maar hij wordt gedoogd.

Niet klaar
Misschien dat vandaag de dag er in België best genoeg support is om een partij van een duidelijk christelijke signatuur te beginnen, maar vooralsnog wil Kris Vleugels (de initiatiefnemer) daar niet van horen. Niet alleen om praktische redenen zoals het halen van een kiesdrempel. Of vanwege strategische redenen, zoals het risico van versplintering die Paars in de kaart kan spelen en ze mogelijk in het zadel kan houden. De kans dat de christendemocraten weer deel zullen gaan uitmaken van de regering is immers aanzienlijk. Volgens prognoses zou de partij 30 procent van de stemmen kunnen krijgen en daarmee socialisten en liberalen voorbij streven.
Maar voornaamste argument om geen eigen partij te beginnen is voor Vleugels het feit dat hij vindt dat hij nog niet klaar is binnen de CD&V: “Ik ben geïnteresseerd in het doel en dat is om meer christelijk geluid te laten horen in de politiek. Als dat kan binnen de CD&V, ook als ik af en toe met de nek aangekeken word, dan is dat mijn lot”, klinkt het berustend en strijdbaar tegelijk. “Als de partij ons de deur wijst, dan zal dat hun keus zijn.”
De mogelijk toekomstige senator denkt echter dat dat niet zo snel zal gebeuren. In het verleden is gebleken dat C’Axent een invloedrijke beweging is, en het idee dat dit straks een zelfstandige partij zou kunnen zijn, jaagt de christendemocraten waarschijnlijk angst aan.

Relatie met ChristenUnie
Overigens de invloed van de beweging wordt niet alleen binnen de CD&V gevoeld. Ook daarbuiten wordt ze opgemerkt, zegt Vleugels: “De huidige premier maakte onlangs een heel scherpe opmerking die, hoewel we niet genoemd werden, bedoeld was voor C’Axent in haar relatie met de ChristenUnie. De premier zei dat ze onder geen beding toe zouden staan dat ethische besluiten die de afgelopen jaren zijn genomen, teruggedraaid werden. Dat zou voor hen een breekpunt zijn in de komende coalitiebesprekingen.” Het is voor de senator een teken dat de politici zenuwachtig worden, vooral ook gevoed door de recente ontwikkelingen in Nederland. “De Nederlandse politiek beïnvloedt de politiek in België. Dat was (helaas) zo bij het invoeren van het homohuwelijk, maar ik hoop dat het nu ook omgekeerd gaat gelden. Ethische besluiten worden misschien niet teruggedraaid, maar ze zijn wel weer bespreekbaar”, aldus Vleugels. Hij wijst op hoe in 1990 de abortuswet in België doorgevoerd werd: “Toen werd dat goedgekeurd op basis van het argument: ‘Stel dat het uw dochter is, die is verkracht’ en ‘Stel dat het een gehandicapt kindje is’. Dat waren de enige argumenten, zowel in politiek en media. Inmiddels is het duidelijk dat van alle legale abortussen, slechts 0,2 procent wordt uitgevoerd vanwege een verkrachting of een handicap. Alle andere gevallen, en dat is dus 99,8 procent, zijn zogenoemde ‘noodsituaties’ die te maken hebben met de sociaal-economische situatie van het gezin, met carrière, met ‘het gezin is volledig’, enzovoort.” Vleugels wil dus ondermeer dat de abortuspraktijk en –wet weer onder de loep genomen wordt in België.

Campagne
Vleugels is de luis in de pels van de CD&V. Soms loopt hij in de pas, maar soms ook niet. Dan laat hij een duidelijk geluid horen: “Christendemocratisch en Vlaams, ja. Maar vooral meer nadruk op die C, alstublieft.”
Ondertussen voert hij (9e op de lijst voor de Senaat), samen met collega Mark Verhaegen (7e op de lijst voor de Kamer) actief campagne, met een eigen brochure en website. Vleugels’ lijst van negen punten lopen min of meer parallel met het verkiezingsprogramma van zijn partij. Met her en der een verscherping, geeft hij aan: “Ik heb aan het vormgeven van het programma meegewerkt en er zijn twee van mijn punten in verwerkt, namelijk de zondagsrust en ondersteuning voor huwelijken. Echtscheiden gebeurt steeds vaker en steeds makkelijker, relaties staan onder grote druk door ontwikkelingen in de samenleving. Ik wil dat in geval van relatieproblemen mensen makkelijk hulp kunnen vinden; organisaties die bekend zijn met de problematiek, laagdrempelig en gesubsidieerd zijn.” En verder is ethisch ondernemen iets waar hij zich sterk voor maakt: “Ook in navolging van het feit dat we 200 jaar afschaffing van de slavernij herdenken dit jaar, klaag ik de bestaande slavernij aan, die er nog steeds is.” Hij kijkt daarbij naar de Belgische chocolade-industrie en weet dat die het hem niet in dank zal afnemen.

Zie voor meer informatie: http://www.caxent.be