De heer Voordewind (ChristenUnie): Voorzitter. Vanmiddag zullen wij nog uitgebreid over Somalië spreken in verband met de kaping.

            Laat ik eerst inzoomen op AMISOM. Wij allen in deze Kamer hebben bepleit dat Ethiopië zich zo snel mogelijk terugtrekt vanwege de mensenrechtenschendingen, waarover wij vernamen, van Ethiopië in Somalië. De insteek van mijn fractie was dat dit alleen mogelijk is op het moment dat AMISOM echt versterkt wordt, zodat men de transitieregering ook echt in het zadel kan houden als tegenwicht voor de Islamic Courts. Ethiopië heeft zich inmiddels teruggetrokken, maar AMISOM is niet versterkt. AMISOM staat ook weer op de agenda van de Razeb. Is de minister bereid tot een versterking van AMISOM? Wij kunnen hier wel praten over kapingen en verzwakking van het bestuur, maar als wij AMISOM niet kunnen versterken -- wij zijn er geweest en de AU heeft een pleidooi in die richting gehouden -- zullen wij pleisters blijven plakken op de ellende voor de kust van Somalië. Nederland heeft daar nu twee trainers zitten. Dat is zeer beperkt. Is Nederland zelf ook bereid om te kijken naar een uitbreiding van de ondersteuning van AMISOM?

            Er is weer een handreiking aan Iran gedaan om te komen praten, dat zelfs zonder voorwaarden. Het is een voorstel van de E3+3. Dat loopt al weer een tijdje. Wordt het geen tijd om daarvoor een deadline te stellen? Wanneer krijgen wij een reactie van Iran of het bereid is om te komen praten?

            De sancties hangen al weer een tijd in de lucht. Mijn fractie heeft een motie ingediend, die is aangenomen, om tot een aanvullend sanctiepakket te komen. Nu zegt het kabinet dat het kijkt of er een aanvullend pakket moet komen. Is het echter niet veel sterker en krachtiger tegenover Iran als Nederland gewoon met een aanvullend pakket komt en dat voorlegt aan de Razeb in plaats van af te wachten in hoeverre daarvoor nu langzaam maar zeker draagvlak komt? Ik vraag de staatssecretaris dus om gewoon met een concreet voorstel te komen.

            Er is een uitgebreide agenda voor de EU-Ruslandtop. De ChristenUnie mist echter de agendering van mensenrechten in de breedste zin en van de relatie met de buurlanden, de landen van het Oostelijk Partnerschap.

            In Sri Lanka is sprake van een schrijnende humanitaire situatie. Natuurlijk spreekt de EU, en ook Nederland, haar afkeer uit van de humanitaire ramp die daar plaatsvindt. Het blijft wel een beetje aan de zijlijn wat de EU betreft. Wat wordt de Nederlandse inzet in de Razeb voor Sri Lanka? Kan Nederland meer doen dan alleen zijn zorgen uitspreken?