Joël Voordewind nam het initiatief voor de Kamervragen samen met Kamerleden van SP, GroenLinks, PvdA en D66.

Vorig jaar spraken coalitiepartijen VVD en PvdA af dat uitgeprocedeerde asielzoekers die verklaren dat ze terug willen, opvang kunnen krijgen in Ter Apel en op vijf andere locaties in Nederland. In Ter Apel werden echter toch tientallen vreemdelingen die terug wilden geweigerd. Zij kregen in veel gevallen alleen nachtopvang.

Voordewind: “Voor mensen die moeten werken aan perspectief en terugkeer is nachtopvang niet genoeg. Zij komen op straat terecht. Dat is slecht voor henzelf, maar levert ook andere maatschappelijke problemen op; het vergroot de kans op terugkeer in ieder geval niet.”

Voordewind bepleitte eerder om ook uitgeprocedeerde vreemdelingen die nog niet aangeven dat ze terug willen keren opvang te bieden, het zogeheten ‘bed, bad en brood’ naar voorbeeld van de Pauluskerk in Rotterdam. Een motie van Voordewind en GroenLinks-collega Voortman werd daarover aangenomen. De vragenstellers willen ook van de staatssecretaris weten hoe dat zich tot de huidige praktijk verhoudt.

Schriftelijke vragen namens de leden Voordewind (ChristenUnie), Gesthuizen (SP), Voortman (GroenLinks), Kuiken (PvdA) en Sjoerdsma (D66) aan de staatssecretaris van veiligheid en justitie over het bericht dat opvang wordt geweigerd aan (zieke) vreemdelingen die bereid zijn om het land te verlaten.

1. Is de staatssecretaris bekend met het artikel ‘Ter Apel weigert zieke vreemdelingen[1]’?
2. Kan de staatssecretaris reageren op de veronderstelling van het artikel dat de Dienst Terugkeer en Vertrek opvang onthoudt aan vreemdelingen die hebben aangegeven te willen meewerken aan vertrek?
3. Kan de staatssecretaris aangeven hoe het bovenstaande zich verhoudt met het uitgangspunt van het kabinet dat uitgeprocedeerde asielzoekers in beginsel het land dienen te verlaten en dat een uitgeprocedeerde vreemdeling recht heeft op opvang wanneer de vreemdeling zich bereid heeft getoond het land daadwerkelijk te willen verlaten?
4. Klopt het dat de afgelopen maanden in elk geval aan 26 cliënten opvang is geweigerd ondanks een verklaring dat ze willen meewerken aan vertrek? Klopt het dat opvang is geweigerd vanwege onvoldoende ‘zicht op terugkeer’? Kan de staatssecretaris aangeven waarom deze vreemdelingen, ondanks de bereid om terug te keren, maar waarvoor klaarblijkelijk ‘onvoldoende zicht op terugkeer bestaat’ geen aanspraak kunnen maken op de buitenschuld-regeling?
5. Hoe verhoudt dit bovendien met de motie Voordewind/Voortman waarin de regering wordt verzocht de handelswijze van de Pauluskerk over te nemen om zodoende de vrijwillige terugkeer te bevorderen? Op welke wijze draagt deze handelswijze van de DT&V aan het daadwerkelijk vertrek van deze vreemdelingen?
6. Wanneer kan de Kamer de uitwerking van het Bed-bad-brood akkoord verwachten? Kan de staatssecretaris aangeven waarom deze uitwerking nog altijd op zich laat wachten?

Kan de staatssecretaris bovendien reageren op het feit dat een groep van tien ‘medisch kwetsbare’ vreemdelingen per 1 juli de 24-uursopvang dienen te verlaten? Is de staatssecretaris het met ons eens dat het alternatief – een beperkte opvang voor enkele uren per dag – deze medisch-kwetsbare groep nodeloos in medische problemen brengt? Acht de staatssecretaris het aanvaardbaar dat vreemdelingen die behoefte hebben aan medische begeleiding hierdoor op straat komen te staan?