Lees hier de volledige bijdrage aan het debat over het derde steunpakket voor Griekenland.

Arie Slob (ChristenUnie): "Daar staan we weer. Nu voor een derde steunpakket voor Griekenland. Ondanks alle mooie woorden en verwachtingen die bij eerdere steunpakketten (2010, 2012) zijn uitgesproken, is het opnieuw nodig dat er bijgesprongen wordt. Je zou toch denken dat men bij het verlenen van een derde steunpakket geleerd heeft van het falen van eerdere steunpakketten. Niets is minder waar. Opnieuw wordt gekozen voor het verder op laten lopen van Griekse schulden. Als we dit steunpakket erbij optellen komen we nu al op 326 miljard euro uit. Een 3, een 2, een 6 en dan negen nullen. De last wordt dus steeds zwaarder en een echte oplossing komt steeds verder weg te liggen. Waarom, zo vraag ik het kabinet, steunt u het opnieuw voorschrijven van hetzelfde recept als inmiddels al tweemaal op een pijnlijke manier is aangetoond dat het verleende medicijn niet helpt. Heeft u niets geleerd sinds 2010?

De ChristenUnie was destijds een van de weinige partijen die niet voor toetreding van Griekenland tot de euro heeft gestemd. Dat is een gepasseerd station. Griekenland zit nu in de euro en we voelen ons verantwoordelijk voor dit land en haar bevolking. De oplossingen waar nu voor gekozen wordt zijn uiteindelijk geen echte oplossingen. Sterker nog, ze vergroten de ellende alleen maar. Waarom wordt dat niet erkend? En waar is het lef om echte keuzen te maken?

Is kwijtschelding soms een verboden woord, zo vraag ik het kabinet. Het zou naar de mening van de ChristenUnie juist een sleutelwoord moeten zijn. Het IMF opteert daar ook voor, zo hebben wij begrepen, omdat de fors opgelopen Griekse schuldenlast niet meer valt onder de IMF en EMU-definitie van houdbaarheid.  Loopt het kabinet voor dit soort moeilijke ingrepen weg om politieke redenen of heeft men daarvoor economische motieven? Wij zien ze niet. Nu we het toch over het IMF hebben. Wat is er over gebleven van de ooit harde eis van Nederland (bij 2e steunpakket) dat de IMF betrokken moet zijn bij de afspraken met Griekenland? Deze betrokkenheid hang nu nog ergens boven de areopagus en zal pas in oktober echt duidelijk worden. Maar nu is al duidelijk dat dit steunpakket niet op instemming van het IMF kan rekenen.

Los van het feit dat de schuldenlast van Griekenland opnieuw fors toe zal nemen, rammelt dit pakket aan alle kanten. In juli heeft onze woordvoerder Carola Schouten daar al de vinger bij gelegd. Onder meer bij de zeer onrealistische eis dat Griekenland voor 50 miljard aan staatseigendommen in de uitverkoop moet doen. En hoewel de Griekse regering een knappe prestatie heeft geleverd om in eigen land politieke steun te krijgen voor dit pakket, weten we allemaal dat het vertrouwen in Griekenland dat dit pakket gaat werken zo goed als nihil is. De kans is zelf aanwezig dat het huidige kabinet in Griekenland het eind van dit kalenderjaar niet eens haalt. Dan beginnen we weer van vooraf aan.

Ik begrijp daarom oprecht niet dat ons kabinet met droge ogen kan beweren dat dit steunpakket een goede oplossing is. Wie houdt nu eigenlijk wie voor de gek?, vraag ik de minister-president. 

Het moge duidelijk zijn: de fractie van de ChristenUnie kan geen steun geven aan dit pakket van steun en maatregelen aan Griekenland, waarvan een deel het land verder afbreekt. Met ons valt te praten over oplossingen waar de Grieken echt wat aan hebben: uittreding uit de eurozone, kwijtschelding van een deel van de schulden en hulp aan de Grieken (via Europese fondsen) om het land weer op te bouwen."