,,Lokale banken in landen zoals Spanje en Duitsland staan door wanbeleid aan de rand van de afgrond. Met het Europese afwikkelingsfonds krijgen deze banken de mogelijkheid hun faillissement te laten betalen door de andere Europese landen en hun burgers. Deze vorm van afgedwongen Europese solidariteit wil ik niet."

Het Europese afwikkelingsfonds volgt op de ontwikkeling van Europees toezicht op de grootste Europese banken. Van Dalen is er niet van overtuigd dat de combinatie van deze twee maatregelen de Europese bankensector stabieler maakt, zoals voorstanders stellen. Van Dalen: ,,Europees toezicht is geen verzekering dat het toezicht ook daadwerkelijk beter wordt. Dat hebben we gezien bij de eerste Europese stresstest voor banken in 2011. De Belgische bank Dexia slaagde met vlag en wimpel voor deze Europese toezichtstest, maar was drie maanden later wel failliet. Ook wordt het Europese afwikkelingsfonds de komende 10 jaar door de banken gevuld met 55 miljard euro. Dat is een boel geld maar veel te weinig voor de Europese bankensector. Als er één middelgrote Europese bank in de problemen komt, is de pot onmiddellijk leeg en moeten de lidstaten alsnog bijpassen."

Banken over de kop? Burgers draaien ervoor op

Ook vindt de Europarlementariër dat politici eerlijk moeten zijn over de herkomst van het geld dat in de pot van 55 miljard terecht komt: ,,Volgens voorstanders wordt deze pot gevuld door de banken en niet door de belastingbetalers. Maar die 55 miljard wordt echt niet betaald door de bonussen van de bankiers. Banken berekenen deze kosten door aan hun rekeninghouders en hun investeerders, bij voorbeeld onze pensioenfondsen. Kortom, uiteindelijk betalen de burgers nog steeds gewoon mee aan het faillissement van banken, die door wanbeleid in de problemen zijn gekomen. De Engelsen hebben hiervoor een mooi spreekwoord: There is no such thing as a free lunch", aldus Van Dalen.